Gönül Dostları
İkikatlar olarak biliniyorlar yaşadıkları yerde..Aynı zamanda soyisimleri ailelerinin.Tanışmamız bir selam üzerine oldu. Git tanış, iyi insanlar, dost kişiler denildi ve ilk fırsatta uğradık yanlarına.
Fırın işletiyor iki katlı bir binada. Hemen şehir merkezinde,çarşı ortasında. İkinci kat misafirlerini karşılayıp ağırladığı yer.
Konuşkan sevimli bir insan.Yaklaşımları çok sıcak. Arada bir uğruyorum ve her seferinde tebessümle karşılanıyorum.
Eşraftan birileri. Çevresi olan bir aile. Özgüvenle hareket ediyorlar. Elleri ayakları her yere ulaşıyor.
Misafirperverler..Öğlen arası hemen bir sofra kuruyorlar. Biraz peyaz peynir,fırında közlenmiş soğan patates ve biber..Tezgaha konulamayacak müşteriye sunulamayacak altı fazla kızarmış,bir tarafı hafif yanmış şekilsiz pişirilmiş ekmekle atıştırılıyor...Yanında çay servisi eksik olmuyor elbette. Denk geldikçe ısrarını kıramayarak biz de bağdaş kuruyoruz sofraya..
……………..
Nasıl alışabildin mi,ısındın mı memleketimize,çalıştığın yere hem bizim Fikri ile tanıştın mı diye sordu bir süre sonra..
Evet tanıştım,zaman zaman bir araya gelir konuşuruz dedim.
Fikri iyidir hastır,fakat biraz farfarıdır, kafasının iki tahtası eksik, sonda konuşacağını önde konuşur ama iyiliksever güvenilir birisidir dedi. Selam söyle benden diye de ekledi.
Cidden tanımladığı gibi bir kişilik Fikri abi. Görünürde sert bir mizaç,agresif bir kişilik ama kadife gibi yumuşacık birisi. Ani çıkışları olan alev gibi parlayıp sönen bir kişilik. Anlık kızgınlık onunki. Öfkenin arkasından yumuşacık ipek gibi bir tabiat..
…………….
Fikri abi İkikatın selamı var size dedim ilk fırsatta. Yanındaydım, sözü sizden açtı. Tanıdığımı söyledim,birlikteyiz beraber çalışıyoruz dedim...
Nereden biliyorsun kim tanıştırdı sizi dedi.
Yakında buraya tayin olduğumda, bir selam üzerine dedim.
Nasıl buldun İkikat’ı dedi.
Vallaha iyi güzel,samimi, has bir insan dedim.
İyidir iyi;kafasının iki tahtası eksik ama iyidir Fednan,iyi arkadaştır dedi.
İşe bak söze bak.Nasıl bir ifade değil mi?
İkikatın kendisi için söylediklerinin aynısını ona söylüyor..
Yeteri kadar ilginç, her ikisinin birbirini aynı sözcüklerle tanımlamış olmaları.
Kafasının iki tahtası eksik ama sözü ile başlayan ve arkasından birbirlerine methiyeler dizen bir tanımlama..
İki sıcak ve dost insanın,gönül dostlarının birbirini tanımlama tarzı.
Hiç tereddütüm yok karşılıklı yüz yüze gelindiğinde de aynı şeyleri söyleyecek iki insan.
Özde,anlayışta,kavrayışta ancak bu kadar benzeyen iki insan.
Samimi ve içten..
Verici,el uzatıcı,kollayıcı..
Sezgileri,davranışları birebir örtüşen.
Zaten o sözü söyleten bu anlayış ve yapı.
Benzer kişilik ve karakterde olmaları.
Her ikisine de ısındım. Dost insanlar. Güvenip, arkanızı dönebileceğiniz. Zorda kaldığınızda desteğini görebileceğiniz...
Yıllardır görüşmüyoruz. Ne selam ne sabah..Kusur bizde. Büyüklerimiz onlar,yaşça başça bizden büyük olan insanlar..Arayıp sorma, hal hatır etme bizim işimiz,bize düşer..
Ama farkındaysanız unutmuyoruz. Bir yazının iki ayrı karakteri olarak ele alıyoruz. Yeterli mi peki? Elbette değil.
Zor değil,telefonla da olsa kısa bir görüşme,bir hal hatır..
Gönülleri fetheder,dostluğu derinleştirir.
Kemal GÜL
26.01.2014