KALDIRIYOR MU YATIRIYOR MU?

• 30 Ocak 2014 Perşembe 11:27:30

Aylardan Ramazan Ayıdır. Karahacılı köyünün imamları, Ramazan Ayı boyunca köy halkını sahura hep ilahilerle uyandırıp kaldırırlardı. Köy halkı da buna alışmıştı. Çok güzel adetti bunlar. Gençler, yaşlılar, kadınlar, kızlar, erkekler ve çocuklar bu minareden okunan ilahilere o kadar alışmışlardı ki deme gitsin. İlahisiz nerdeyse sahurun tadı tuzu yoktu. Oruç ibadetini bütün köy halkı huşu içinde tutardı.
İmam Süleyman köyün imamıdır. Hani sesi de çok güzeldir. Kıraati, tecvidi güzeldir. Kur’an’ı Kerim’i çok güzel okur ve güzel de ilahi söyler. İmam Süleyman’ın tayini çıkmıştır. O, Ramazan ayı sonrası gidecektir. Köy muhtarı da imam Süleyman’ın yanına gidip:
“Hocam, bu sene de ilahilelerle bizi sahura kaldır.” dememiştir. İmam Süleyman da kendisine bir şey söylenmediğini zannederek köy halkını sahura kaldırmak için ilahi falan okumaz…
Ramazanın ilk günü köy halkının yüzde sekseni uyanıp da sahura kalkamaz çünkü imamın kendilerini uyandıracağına güvenirler. Nihayetinde minareden ezan sesi yükselir. Köylüler uyku esnasında ezan sesi mi yoksa ilahi sesi mi olduğunu ayırt edemezler. Bu ayrımı yapamayanlardan biri de Cemal Efendi’dir. Cemal Efendi yarı uykulu bir halde hemen telefona sarılır. Arkadaşı Mustafa’yı arar.
Cemal efendi:
“Ya Mustafa! Bu imam Efendi, bizi sahura kaldırıyor mu yoksa yatırıyor mu?” Mustafa Efendi, hiç lafın altında hiç kalır mı?
Mustafa:
“Cemal! Valla ben de bilmiyorum, yatırıp kaldırdığını. Sabah olduğunda anlarız.” Der.
Cemal Efendi yarı uykulu olarak:
“Bu imam bizi kaldırıyor mu, yatırıyor mu kaldırıyor mu yatırıyor mu?” diye tekrar uyumaya devam eder.
Ramazan Ayının bu ilk gecesi köy halkının çoğu sahura kalkamadığı için sahursuz oruç tutmuştur. Köy halkının bir kısmı da kaza orucu tutmak zorunda kalmıştır. Cemal Efendi de sahursuz oruç tutanlardan biridir.
Sabah olunca köy halkı:
“Vay İmam Efendi vay! Yaktın sen bizi bu gün.” diye serzenişte bulunmuşlardır.
10.07.2013
Karahacılı Köyü/Çekerek