Sanmam

• 28 Ocak 2014 Salı 12:24:51

Hani çocukluğumuzda sorarlardı büyüdüğünde ne olacaksın diye. Büyündüğünde ne olunuyor demek. Yani bir şey olunuyor.

Bir yerden öte yere gidiliyor, çokça yaşamak birikiyor, geçmiş gelecekten alacaklı ve bu gün hepsinden ödünç.

Ah olup kor olup iç yangınları çıkarmak, yıllar sonra bile gün gibi akılda kalmak, her anıldığında bir için acıyla çekilmesi hali ve dahası.

Temiz kalabilmek adına sürekli kirlendiğini görmek beyazlığın, güneşin kırıldığını bilmek ne kötü.

Hiç sormadan, yargılayıp kalem kırmak. İşte bunu hiç yapmadım. Mutlaka anlayıp idrak etmeye çabaladım. Keşke bunu deneseydik hepimiz.

Mahallenin eskisine yenisine duyrulur: Teneke kaplı madalyalar takmışım meğer. Meğer duyuramamışım sesimi bir adım öteme bile. Azdan türemiş, aza yürümüşüm. Etimi kemiğimden ayırmışlar tırnaklarıyla yabancılar. Başka yabancılara bölüştürülmüşüm sonra.

Kelimelerim çalınmış bir gece ansızın. Mıhlandığım duvarlardan sökülüp atılmışım. İsteseydim gerçekten, taş üstünde taş gövde üstünde baş komazdım biline. Lakin seçimim çekilmek oldu köşeme. İzleyip yalandan yapılma oyunları, hayret ettim her seferinde.

İlgilenilmedikçe ilgiyi çağıran çocuklar gibi hırçınlaştığım söylendi. Kapalı odalarda yaşanmışlıkları ifşa ettiğimden dem vuruldu. Demek benden bunlar umuldu. Yazık ne diyeyim?

Oysa her sırrın kadim saklayıcısıydım ben. Ulaşamadığı suları içmek yerine kirletenmişim bir de. Çamur toprak ham maddemdir bilirim. Fakat ruhum üflendikten beri tenime, çamura bir daha hiç düşmedim.

Hep sevdim ben olmayı. Öteki, beriki, şu ve bu olmayı hiç istemedim. Yılanlar öc aldılar benden. Yaşamayı beceremedikleri her şeyin öcünü hem de. Geceyi suç ortağı edip hücûm ettiler üzerime. Anlar da uzağıma taşır mı dedim gölgeleri, olmadı. İçime içime sokuldular iyice.

Seneler var, kilitliydi mühürlüydü dudaklarım. Bundan gayrı çözüldüm. Anladım ki susmak, her daim getiren bir erdem değil imiş. Fakat yine de korkması gerekenlerden gayrısı korkmaya. Masuma ve mazluma hep kadifedir sesimin tınısı. Kalemi kaşınanlar, ardımdan çukur kazanlar, ar saydığım suskunluğumu sinip saklanmak sayanlarsa hazırlıklarını buna göre yapsınlar. Afların tümü yok hükmündedir artık. Yazan yanımı korumak, kurtarmak tek emelimdir biline...