Malzemeler:

-1 kilo vezir
-1 adet zaman makinesi
-Yarım su bardağı rezil (geçen kış karda kıçı üstüne düşüp rezil olanlardan ne olur ne olmaz diyip de buzdolabı poşetiyle poşetleyip deepfreeze’e koymuş olduklarınız da olabilir)

-İribaş sarımsak

-1 yemek kaşığı NaCl (Sodyum Klorür)

-2 su bardağı yoldan geçen adam

-1 su bardağı bardak

-1 adet ruhsuz komşu (yoksa ruh emici de olabilir)

-3 adet Sazan.avi

-1 adet MFÖ

Yapılışı:

Öncelikle vezir bulmak için zaman makinesiyle geriye gidiyoruz. 1500′lü yıllarda yaşamış olan Padişah 1. Selim’in vezirlerinden Dovahkiinoğlu Ahmed Paşa’yı yakalıyoruz ve şimdiki zamana geri dönüp mutfağımıza geliyoruz.

3 adet Sazan.avi ile yakaladığımız sazan Facebook yorumcusuna 2 su bardağı yoldan geçen adam muamelesi yapıp küstürüyoruz. Onları trolleşinceye kadar ruhsuz komşunun evinde kavururken biz de MFÖ’nün Ö’sünü başlıyoruz ayıklamaya. Çünkü o olduramadı.

Sonra Mazhar ve Fuat’ı genişçe bir küvete yerleştirip üzerine sırasıyla iribaş sarımsak ve Sodyum Klorür’ü ilave edip ıslak ateşte yavaşça karıştırıyoruz. (Diyabetik olanlar Sodyum Klorür kullanmayabilirler Fuat’ın kendisinde var NaCl).

Yarım su bardağı rezili alıp vezirle tanıştırıyoruz sonra bunların kanka olmalarını sağlamak için onlara ıslak ateşten veriyoruz. (Kızılderililer şu anda kahkaha atıyorlar. ;)) Kafayı bulan sempatik ikili önce kan kardeşi, sonra birbirlerine kefil oluyorlar.

1 su bardağı bardağı kırıyoruz sonra kesik olan cam parçasıyla rezili korkutuyoruz. Kanka olan vezir de delikanlılık yapıp eliyle olaya müdahale etmeye çalışınca olanlar oluyor ve vezirin parmağı “löp” diye kopup Mazhar’ın kafasına düşüyor.

Sonra her şeyi karıştırıp azıcık nane ile yemeğimizi süslüyoruz. Nanesiz olmaz.

“Vezir parmağı” için “ama o yemek değil tatlı” diyenlerinizi duyar gibiyim. Eee şöyle bir şey var: Bu vezir var ya çok şeker bir adam..

Lezzetiniz servise hazırdır.

Afiyet bal şeker olsun efendim..