Değerli Hocam

Çok hoş bir anı okudum kaleminizden. Ben bu anı yazısında unutkanlıktan daha fazla insanın her yerde tanıdıklarının ve dostlarının olması konusuna takıldım...Bu çok önemli bence. Düşünsenize bu olay hiç bir yakınınız ya da tanıdığınızın olmadığı bir yerde başınıza gelseydi? Ya da cep telefonunuzu da evde unutmuş olsaydınız.

İnsanlık hali..Herkesin başına gelebilir.

Size ilginç ama tamamen gerçek bir olay anlatayım:

Vatandaşın biri İzmirden Ankaraya gidiyor bir işi için. Arabasını otoparka çekip işini hallettikten sonra Ankara'ya kendi arabasıyla geldiğini unutup doğruca otogara gidiyor..Bir bilet alıp İzmir'e otobüsle dönüyor.

Evine varıyor. Gece kafayı vurup yatıyor...Ertesi sabah işe gitmek için kapının önüne inince bakıyor arabası yok...''Araba nerede '' Diye telaşlanıyor. Hanımına sesleniyor '' Arabayı çalmışlar '' Diye..Hanımı soruyor: '' Sen Ankara'dan gelince arabayı nereye park etmiştin?'' İşte o ''Park '' sözünü duyunca adamın jeton düşüyor...''Ankara'dan bizim arabayla dönmedim ki...Araba Ankara'da otoparkta kaldı '' Diyor.

Bu olay aynen İzmir'in Dikili ilçesinde bir vatandaşın başından geçiyor...Sonrasında bu adam - hiç alakası olmadığı halde- ''Salaklar Derneği'' Diye bir dernek kurdu ama tabii ki kapattılar derneğini...Hem olayın salaklıkla bir alakası olmadığı için, hem de böyle bir dernek kurulamayacağı için

Velhasılı kelam..İnsanız..Hepimizin başından geçebilir.


Selam ve sevgilerimle.

Bizler (bizler diyorum) daha çok unutkan olacağız...

Sebebine gelince...

Benim babaannem, çok iyi hatırlarım öldüğü zaman yaşını kendisi de bilmezdi; dut mevsimi diye söylemiş annesi kendisine. Tahminen 90 küsur yaşındaydı ki, anlattığı şeyler kasabasının tanıdığı bütün yaşlı insanlarını hayretler içinde bırakırdı.
Neden diye düşündüğüm zaman, cevabını yine ben verebilirdim.

Babaannem hiç inorganik besinlerle beslenmemişti.
Küçük bir bahçesi vardı evinin arkasında, lazım olan her şeyini oraya eker, toplar, yemeklerini yapardı.
Ne zaman babaanneme gitsek, onun yemeklerinin tadı bir başka olurdu.

Biz ne yapıyoruz şimdi?

Kış mevsiminde yaz sebzeleriyle besleniyor, yaz mevsiminde ise kış sebzeleri ile beslenmenin gururunu duyuyoruz. Yemeklerimizde kullandığımız bulyon tabletlerimiz olmasa yemekler bize tatsız geliyor.
Çünkü damağımız alıştı.

Evimiz güzel koksun diye temizlik sularına katılan kokulu temizlik maddelerinle temizlik yapıyor, yaptırıyoruz. Çamaşırlarımız güzel koksun diye yumuşatıcıları üzerinde yazandan limitten fazla fazla kullanıyoruz. Bunların çamaşırlarımıza yumuşatıcı de değil, zehir etkisi verdiğini hangimiz biliyoruz acaba?

Krem sabunların yerine kaçımız normal sabun kullanıyoruz acaba?

Kaçımız parfümünü yatak odasında değil de balkonda veya banyoda, vücuduna değilde üstüne giydiği kıyafetine sıkıyor acaba?

Kaçımız ucuz parfümlerin zehir kadar etkili olduğunu biliyor acaba?


Bunları kullanırsak tabi ki unutkan oluruz Sn. Yazarım.


Daha da unutkan olacağımızdan eminim.