"Bu "biz"den gidişimin hikayesinin kağıda sel olduğu bir ayrılık mektubudur."İçimde sana dair kırgınlıklarım ve sana duyduğum ama hiç söyleyemediğim aşkımla gidiyorum yüreğinden.Şuan içim öylesine acıyor ki bilemezsin.Kırgınlığım anlatacak kelimeler bulamıyorum.Başlamadan biten bir aşkın senaryolanmamış öyküsü olacak bu.Beni üzen, hiç birşey olmamış gibi bir rüyanın içine beni katmış olman, kendimi ne kadar kötü hissettirdiğini asla tahmin bile edemezsin.Oysa dün gece gözlerinin derinliklerinde kaybolmuş, kollarında kendimi bulmuştum.Yüreğinin odasında dağıttığım eşyalarımı şimdi birbir toplayarak valizime koyuyorum.Zifiri karanlık etrafımda , zindan yalnızlığı yüreğimde ve yerin doldurulamayacak kadar bir boşluk var bende ki sorma.Aynalara baktığımda gördüğüm senin yüzünde siliniyor.Sen hiç kendini benim gibi hissettin mi?.Gözlerimde bir yangın cehennem ateşinden farksız.Söyle simdi ben kimlere nasıl anlatayım yitip giden bir aşkın yok oluşunu.Elveda demeyeceğim çünkü ne dersem diyeyim sen benim yüreğimde var oldukça gidişlerim vücûden olacak sadece.Biranda ayaklarımın altından kayıp gitti senli hayallerim.Yeniden sürükleniyorum kaderimin bana çizdiği engebelli yollarda.Daha düne kadar aşkı içiyordum gözlerinin sürahisinden kana kana, yudum yudum .Yüreğimin buzlarını eritmiştim seninle birlikte.Tüm dünyaya meydan okuyabilecekken kırdın kolumu kanadımı tek hamlede yere çakıldım .Artık uzak uzak bakacağım gölge gibi takip edeceğim sen farkına varmadan...Bu sana ilk ve son yazdığım mektup olacak.
kendinle iyi geçinmeye bak.Hoşça kal sevdiğim.

Gülbin Altun