KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 626 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
KAYIP YALNIZLIK
— Sen hiç korkmadın mı yalnız olmaktan?
— Bilmem korkmuşumdur belki. Hem kim korkmaz ki yalnız kalmaktan?
— Yalnız kalmaktan bahsetmedim ki ben, yalnız olmaktan bahsettim!
— Nasıl yani! ikisi de aynı şey değil mi?
— Bizlere aynıymış gibi gelebilir. Ama aslında birbirinden çok farklı şeylerdir.
— Neymiş birbirinden farkı?
— Nasıl anlatsam! ha! örneğin ikisini bir insanmış gibi düşün. İkisi de aynı anne ve babanın kanını taşıyor ama kardeş değilllermiş gibi!
— Ben anlamadım galiba!
— Peki daha somut anlatmaya çalışayım. Mesela, bir gün; dostların, arkadaşların, ailen, kavmin, kendini ait hissettiğin her kim varsa, seni bırak giderlerse yalnız kalırsın. Ama bazen bütün yakınların yanın da olmalarına rağmen bir yitiklik, bir eksiklik hissedersin, kalabalıklara inat koybolursun o yitik boşlukta. Yüzüne çarpılan kapılar değil, yalnızlığındır. Geceler boyu nedensiz bekleyişlerle yanıp tutuşursun, işte onun gibi bir şey!
— Bir sonu yok mu peki ? Yani her şey bir gün nihayete erer, değil mi?
— Bu durum diğerlerinden biraz farklı.
— Nasıl?
— Şöyle ki; kimi insanlar sevinçleriyle, neşeleriyle, heyecanlarıyla vardır. Onlarsız yapamazlar. Mutlu olmaktan, daha doğrusu mutlu görünmekten mutlu olurlar. Kimi insanlarsa acıların da, hüzünlerin de, kırıklıkların da bulur kendisini. Tutup onları kendine, kendini de onlara tamamlar. Başka türlüsü güçtür.Zamanla onlarla yaşamaya alışır, hatta an gelir öyle bir sarılırlar ki acılarına, tutup koparsan oracıkta ölüverirler. Nasıl ki bazıları mutlu olmadan yapamıyorsa, bazıları da acıları olmadan yapamaz. Senin cevabını beklediğin soru da tıpkı bu iki çelişik durum gibi sonsuza dek nihayetsiz kalır.
— Anladım. Fakat; neden bilmiyorum ama, benim anlayamadığım başka bir şey daha var?
— Nedir anlayamadığınız o şey?
...
Özkan Çalış
YORUMLAR
Yalnız doğmak ve yalnız ölmek gerçeğinin aralığında yaşanan bir ömürde kimi zaman kalabalıklar içinde yalnız hissetmekte mümkün, gerçekten seni yalnız hissettirmeyen insanların zamanla yitip gitmesie mümkün yalnızlıktan kaçarken yine ona sığınmayla mutlu olmakta ve daha bir sürü rengi var gerek yalnızlığın gerek yalnız hissetmenin o yüzden galiba ne kadar sorsak cevapları bir o kadar belli ama bir o kadarda duymak istemediğimiz kadar soğuk..
