0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
485
Okunma
Uzanıp da tutunamamak sana, tutunup da dokunamamak... Üzeri şeffaf bir jelatinle kaplı, zincirlerle sarılı, tadına, özüne, kokusuna hasret kaldığım bir hediyesin sen. Bir manzarayı izler gibi , bir şaheseri inceler gibi dinliyorum seni . Dudaklarından çıkan kelimeler yüzünün hatlarını oynatırken, yüreğimdeki fay hatlarından , kaynayan keşkeler fışkırıyor içime. Yutkunup gözlerimi gözlerine dikiyorum. Her celsede bebeklerine benli fidanlar dikiyorum... Ve yangın ormanlarımın tam göbeğine, yapmacık ve çaresiz bir edayla , karınca kararınca sular serpiştirip yine de gitmemiş olmana şükrediyorum.
Selim Akgün / Yine de gitmemiş olmana şükrediyorum
