dünyaya zor gelmiş zaten
baştan biliyor gibi bahtını
çekmemiş onu hiçbir anten
olmamış tek bir saranı

aşağı tükürse sakal
yukarı tükürse bıyık
görmemiş hiç insanlık
o doğuştan yanık

dünyaya geldiğine bin pişman
yine de demez of aman
yüzü gülecek ama ne zaman
bu gidişat pek yaman

eller gider Mersin’e
Şemsettin gider tersine
çalıştığı halde dersine
zayıf alır aksine

yağmurlu havada su bulamaz kurur
kendisi gerçi doğru durur
gelen giden ona vurur
şaşkınlıktan yolunu zor bulur

çok umursamazca gülüşü
ürkek bir ceylan gibi yürüyüşü
hele o nazik öksürüşü
olmasa yere kaba tükürüşü

bizimki bir gün ava çıkar
turnayı gözünden vurayım diye
kör nişancı sakar mı sakar
amorti bile bulamaz beklerken büyük ikramiye

ya aradığı yanlış yerdedir
bir türlü aradığını bulamaz
zaten gözlüğü beş derecedir
görse de bulduğunu anlayamaz

hesap ortada dostum elde var sıfır
senin sorduğun dahası mıdır
cep delik cepken delik
içinde bir şey kalması olası mıdır

bizimki karar verir gider askere
burnu boktan kurtulmaz yok yere
tersine gitmeye alışmış bir kere
ne desin Şemsettin böyle kadere

pembe hayallerde bulur huzuru
sanmayın ki tuzu kuru
aklındaki tek soru
nasıl açılacak tıkalı boru

cebinde her çeşit kredi kartı
borçlardan yok hiç de rahatı
lüks de değil ki hayatı
züğürdün ne yatı var ne katı

kız istemeye kalkar bizimki
ne elindeki kalır ne avucundaki
kız da ailesi de tilki mi tilki
yediği darbelerin değildir ilki

tutuğu takım küme düşer
evde hanım ona şişer
tencerede et zor pişer
napsın çaresizdir beşer

sen doğru yürüsen de Şemsettin
faydası olmuyor bu dünyada
ne ettiysen kendine ettin
isteklerin oluyor ancak rüyada

baştan basmışsın bir kez yaşa
akıl sonradan gelse de başa
çare yoktur gözlerdeki yaşa
sen çok yaşa Şemsettin çok yaşa