KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1138 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
"BİR YÜREK İNSAN"
"BİR YÜREK İNSAN"
"Gara guzum ne bilsin ne haldedir anası
Sen nöbette üşürken ben senin yanındayım!
Sen gideli bihaber dertlerine yanası,
Can yoldaşım dediğin bayrağın kanındayım!"
Z.G.Sunguroğlu
O`nu internet ortamında sitelerdeki şiirlerinden tanıdım. Sağlam bir duruşu vardı şiirlerinin. Bir sevgi yumağını almış eline çözeleyip duruyordu.Kimi şairlerin ablası, kimilerinin de annesi oluverdi. Benim de en iyi şair arkadaşlarımdan biri. Kitap yayımlayacağını biliyordum. Bir gün MSNden adresimi sordu. Verdim. Biliyordum ki güzel bir eserle gelecekti kitaplığıma. Zaten, radyogulluk.nette okurdum şiirlerini. Kimi zaman göğsüm kabarır, kimi zaman gözlerim yaşarırdı.
Koca Seyit için yazmış olduğu 1.lik ödüllü şiirinden bir mısrayı kazımışım beynime. Yankılanıp duruyordu içimde. Sanki yesribi bir tesbihti.
"Bu hangi sevdanın yangını böyle?"
Koca Seyit`e böyle seslenirken Yaratan`a,
"Oy Yaradanım oy, Seyit`ler gönder!
Ruhuma su serpen yiğitler gönder,
Yurda göz dikene ağıtlar gönder!
Söyle koca adam sırrını söyle,
Bu hangi sevdanın yangını böyle?"
işte böyle diyordu.
Onun mayasında sevgi vardı, hoşgörü vardı; vatan sevgisiyle büyüyen yüreği "vatan" kadardı...
Bir gün "Bir Yürek İnsan" çıkıverdi karşıma. Soluksuz okudum.
Hanidir bir türküsü vardır Kırşehirin. "Biter Kırşehirin gülleri biter".. Ben, sanki kıskanır gibi bu türküye gıpta ile bakarım. Kırşehirde gül bahçeleri olmadığını biliyorum. Ama türküsü var. "Neden Ispartanın böyle bir türküsü yok" diye de çok hayıflanmışımdır. Belki Kırşehirde güllükler yok ama, bütün vatanı bir güllük nazarıyla gören, çilesiyle yanan, derdiyele dertlenen bir "Bülbülü" var. Varsın Ispartanın öyle gül üstüne türküsü olmayıversin. Mevcut türkülerine sahip çıkabildi mi ki!?
Zübeyde Gökbulut Sunguroğlu "usta kalem yitikozana şiir tadında bir yaşam dileğiyle" imzalayıp gönderdiği kitabında, gördüm ki hiç de öyle azımsanacak bir şaire değil.
"Bunca gam yükünü yükledin bana
Tövbe karşı gelmem yansın bu canım
Lal olsun dillerim küsersem sana
Kulum dersen ancak diner hicranım".
"Bir Ümit" şiirinde yaradana böyle sesleniyor. Yüreği Allah ve vatan aşkıyla dolu.
"Gün be gün ruhumu bir sevda bürür
Gündüzün geceyi boğuşu gibi.
Tüm yollarım O`na, hep Ona yürür,
Çölde bir yudum su bağışı gibi."
Evet, öyle değil mi? Biz O peygamberler peygamberini çölde bir su olarak bulmadık mı, insanlığın düştüğü o taklamakanda!? Göğümüzde bir HİLAL olarak bulup bayrağımıza işlemedik mi? Ne güzel de anlatıyor bu mısralar peygamberimizi.. okuya okuya usanası değiliz..
"BİR YÜREK İNSAN" kitabını okurken öyle çok not almışım ki, devam etsem günlerce yazacağım.
Zübeyde Gökbulut Sunguroğlu`nu Mamak etkinliğinde sanaldan gerçeğe uzanan yolda yüz yüze de tanıdım. Ve böyle bir şaire hanımefendiyi tanımanın ne kadar önemli bir şey olduğunu da kitabını okuduktan sora daha iyi anlıyorum.
"BİR YÜREK İNSAN" da bütün ANADOLU`nun yüreği var, özü var. Fazla detaylara girmek istemiyorum. Zübeyde hanımefendi, Halide Edip Adıvar`ların, Halide Nusret Zorlutuna`ların kervanına katılmıştır. O, vatan ihtiyaç duyduğunda Nenehatun olacak kadar bir yürek taşıyor. Onu gönülden alkışlıyorum, ömrü olduğu müddetçe nice güzel eserler meydana getireceğini biliyorum.
BİR YÜREK İNSAN" bu birkaç satır veya sayfayla anlatılamayacak kadar yürek dolusu. Onun için kitabı temin etmeli ve okumalısınız diyorum.
"Benim gurbetim
Yüreğini topraklkarda sürümek
Benim gurbetim
Karlı dağı tabanından kürümek
Benim gurbetim yalınayak
Dikenlerde yürümek.
Seninki buna uyar mı?"
yitikozan.......
YORUMLAR
ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM ÇOOOKKK ...
" Onun mayasında sevgi vardı, hoşgörü vardı; vatan sevgisiyle büyüyen yüreği "vatan" kadardı..."
Değerli Kardeşim, usta kalem yitikozan-ımızın üşenmeden kaleme aldığı, bu denli anlamlı bir yazıyı okumak benim için elbette kolay olmadı . Halimi az çok anladınız tahmin ediyorum.
Yukarıya taşıdığım mısra o kadar doğru bir tespit ki benim için ve cümle canlar için olmasını istediğim . "SEVELİM SEVİLELİM DÜNYA KİMSEYE KALMAZ "
Sabır ekmeğim aşım,
Bırak aksın gözyaşım,
Kaynatırım bir taşım,
Pişerek yaşıyorum.
yitikozan --- bu yazısıyla beni sevinçten ağlattı ama , ağlamanın hiç zararını görmedim. HOŞGÖRÜ ve sonsuz SABIR ...inanın mükafatı kat be kat geri size dönüyor. Aranızda olmak, sizleri tanımak, yurdumda gül yürekli insanların da azımsanmayacak kadar çok olduğunu bilmek , mükafat değil de nedir...
Şiir benim sadece sıkıntılarımı, neresi olursa olsun aktarmam , paylaşmam gerekir dediğim bir araçtı . Sonra insanlara mutlaka ulaşmalıyım. ACIYI BAL EYLEMENİN yollarını dilimin döndüğünce anlatmalıyım diye düşündüm. Çevremizde her gün nelere şahit oluyoruz . Karşımızdaki insanın diliyle konuşursak orada çıkmazlar da başlıyor işte. HOŞGÖRÜ hemen devreye girmeli ,
Belki ben de ona karşı yanlış bir insanım, Ne kadar ayrı insan var ise o kadar da değişik fikir olacak , kimseyi değiştiremem ki . ..
Herkes yazacak diye bir şey yok, kimi de güzel yemek yapar, kimi çok güzel dantel örer, kimisi ağaçtan adam yapar . v.s . Hüllâsası duyguları bir şekilde dışa vurmak . SUSMAK ve üretmek , faydalı olmak . Hedef belirlemek karambole bir yaşam seçmeden.
Belki özelim olacak ama bilsin insanlar. ismimi --gelin-- koyan büyüğüm rahmetli , sırf kendisiyle kavga etmiyorum diye diğer bir adımı da --dişikitli - koymuştu . Hatta bir şarkı sözümde geçer . Onu da sığdırmıştım yüreğime ama ...
Yüreğim gerçekten VATANIM kadar büyük Durmuş Hocam .
Söylenecek o kadar çok şey var ki ... Ben nasıl teşekkür edeceğimi bilemiyorum. Bu güzelliklerde hepinizin payı büyük. O kitabı çıkarmamda hepinizin payı büyük. Siz gönül dostlarımın desteği azımsanamaz. ALLAH HEPİNİZDEN RAZI OLSUN. Daha güzel kitapları sizlere nasip etsin. Yorumlarıyla katkıda bulunan değerli, gül yürekli insanlara çok teşekkür ediyorum.
Madem ki siz, lütfedip kitabımdan bölümlerle süslediniz yazınızı , ben de kitaptan bir bölümle sözlerimi noktalamak istiyorum.
*****
Madem ki insan olarak gelmiştim bu dünyaya bana da bir görev
düşüyordur dedim. Emekli oldum ama aklım hâlâ yavrularda
dolaşıyordum. Güzelliğe, iyiliğe dair duygularımı kaleme alarak
insanlarla paylaşmalıyım diye düşündüm. BİR ve İNSAN çok
önemliydi benim için. Bir’den aldığımız sevgiyi, O’nun bahşetti
ölçüde, O’nun yarattığı cümle canlara sunmak düşerdi bize. Yoksa
insan neye yarardı.
Ölüm gerçeğini asla aklımdan çıkaramadığım için İNSAN
olabilme yolunda karınca adımlar da olsa atmalıydım. Bunun yolu
da paylaşmaktan geçerdi. Duyguları paylaşmak. Beni etkileyen
durumlarda kaleme aldığım duygularımı
-- gelin-- rumuzu ile şiir severlerle paylaşmaya başladım. Birçok
dost yürek tanıdım. Yurdumun güzel insanlarıyla paylaştığım şiirlerime
gün be gün yenisi ekleniyordu. Hepsinin emeği ve göz
nuru çoktur üzerimde. Ayrı ayrı teşekkür etmeyi, helâllik istemeyi
ne kadar isterdim.
Ömrüm oldukça DERYADA KUM TANESİ olarak duygularımı
kağıda dökmeye devam edeceğim. Şimdiye kadar muhafaza
edebildiklerimi BİR yürek İNSAN isimli kitabımda toplamaya
karar verdim. Umarım sıkılmadan okuyabileceğiniz bir eser olmuştur.
Şu an elinizde tuttuğunuz kitap içinde insanım diyebilen
cümle canların yer bulduğu bir yüreğin sesidir.
SAYGILARIMLA.
*****
SAYGILARIMLA --- YİTİKOZAN ---- USTA KALEMİNİZ, YÜREĞİNİZ VAR OLSUN.
