Son Yazı

• 8 Ocak 2014 Çarşamba 10:24:17

İlk yazımı düşündüm buraya yazdığım ilk yazımı. Öğrenmek ve anlamak istemiş, merhaba demişim bütün yüzlere. Sonları türetmek hep zor olmuş, baştan sona yağmur inceliğindeymiş kalemim.

Kırmışım, kırılmışım kimi gün. Özlemişim bir süre yazmayınca, özlenmişim de belki azıcık. Bakmışım gökyüzündeki pırıltılara, sessizleşmiş kelimeler. Pek çok şey olmuş, olunmuş mutlaka.

Yükü ağırmış gitmelerin. Ağırlaştırıyormuş kalemi iyiden iyiye. Yıllarla beraber, sahiden çok şey öğretmiş okumak ve okunmak. Öyle kimselerle ağız dalaşlarım olmamış. Verdiğimden çoğunu almışım. Kadim dostlar edinmiş, onlar için dualar biriktirmişim avuçlarımda.

Gözlemeler yapılmış sıcacık, buz gibi limonatalar içilmiş yaz güneşi karşısında. Kışlıklarımı giymemi öğütlemiş soğuk rüzgâr, yangınlardan korumuş ormanlarımı su birikintileri.

Kelimelerime değmiş, onları evirip çevirmeksizin söylemiş, bana pek çok şey öğretmiş olan sizleri saygıyla selamlıyor, kalemlerinizin her daim kuvvetli ve iyiye yönelik olmasını diliyorum. Okumak hep var ya, yazmak bir süreliğine yok kabilindendir. Buralarda görüşemeyiz belki, fakat bir yerlerden duyulur güzel kelimelerimizin aksi. Hep iyi ve esen kalınız efendim. Teşekkürler varlığınız ve gösterdiğiniz yönler için. Hep üç nokta koyarım yazdıklarımın sonuna. Bu yazacaklarım var demekti kendimce bulduğum bir anlamdı işte. Şimdi sadece tek nokta koyuyorum, çünkü nokta koyuyorum kalemime. Kelimeleriniz eksilmesin hiç.