SARI ÇOCUK

• 7 Ocak 2014 Salı 20:40:28

İç ana dolu bölgemizin Sivas ili zara kazasının bağlama köyünde dünyaya gelmiş
Bir sarı çocuk düşünün.yıllar geçtikçe oda herkes gibi büyüyor.okul eğitimiyle beraber.yaşamın zorluğunu yolun uzunluğunu ne kadar inişli çıkışlı çileli Izdırap lı olacağını yüreğinden his ederek büyüme çağında ilerlerken.Hiçte mutlu bir çocuk gibi gözükmüyordu. Biliyordu aslında.başında çok olaylar üstünde yağan yağmurla ıslanacağını önceden anlamıştı zaten. Daha ilk okul yıllarında çok duygusaldı .şimşekler çakıyor sanki gökte bulutlara sitem edercesine. His ederdi yüreğinde. Koçkiri yöresinde düğün ve cenaze merasimlerinde.bir duygu seli akar insanın içinde Yöremizin şair bayanları ağıtlar yakarlardı yakının olmasa bile duygulanır hüngür hüngür ağlarsın sevinç ve kederin patladığı yerde. Radyodan bir dertli türkü yada bir mersiye duysam aşıkların telinde duyuldukça nameler işte o zaman yıkılırdım .
Dizimde derman kalmazdı sanki ozan yüreğimde tezeneyle tellere dokunurdu alır götürürdü diyardan diyara beni. İçimde garip garip duygular.
Çoğalmaya başlamıştı .akranlarımla körebe oynadığım o gün karşıda oturmuş bir kızla göz göze gelmiştik istemeden.yüreğimde bir kıvılcım çaktı onun bakışlarından ateş bastı terliyordum .Çünkü bakıyordu halen .bana bir teselli umut olmuştu sanki içim kıpır kıpır yerimde duramıyor güneş batmasın diye dua ederdim içimden. Artık yalnız değilsin kendi kendime teselli veriyordum konuş onunla diye bir ses esen deli rüzgarla alevlendi yakıyor bedenimi acı veriyordu bana.cesaretimi toplayıp karşısına geçtim seni seviyorum dedim hiç şaşırmadı çünkü oda aynı duyguları besliyormuş bana. Çok mutluydum bu sevgi ve içimdeki duygular akan sularla birleşince dilimde sözcükler şiir oldu her nefeste O zaman anladım ki bu keramet sevginin, kederin ,hüznün ,yokluğun ,gurbetin , hasretin, acı ve neşenin hayatımın toplamıdır. Siz değerli okurlarıma şiirlerimle anlatmaya çalıştım tüm yaşadığım gerçeği dilimin döndüğü kadarı ile Her ne yaşadıysam eleştiri ve övgülerinizi bekler saygılarımı sunarım.
Ethem arslan/ Antalya /2013