Yaşlı adam yalnızlıktan bıkmıştı ve eskisi gibi direnci kalmamıştı.Belki de bu yaşlı adamın son günüydü ama yaşlı adam hayata sımsıkı ve dirençli bir şekilde tutunmuştu.Belki yaşlı adam eskiden emeklediği,sonra ilk adımını attığı ve daha sonra yürüdüğü bu yolda kim bilir binlerce kez koşarak geçmişti,ama artık yaşlı adam eskisi gibi koşamıyor ve yürüyemiyordu.

Hayat ilerledikçe insanı yaşlı bir insan olarak bırakmıştı,bırakmıştı bırakmasına ama insanlar yaşlandıkça ölmeye başladılar,belki sırada ki ölecek insanlar arasında yaşlı adamda vardı.Yaşlı adam öleceğini bile bile hayatının son günlerine hep umut dolu gözlerle bakmaya çalışıyordu.Yaşlı adam fakir ve güçsüz olmasına rağmen yine de bir tane ekmek alabilmek için ilerlemiş yaşına rağmen çalışıyordu.Yaşlı adamın Dünya’ya bıraktığı tek hediyesi verdiği meyvelerin gelişmesi ve büyümesiydi çünkü yaşlı adam çocuk sahibi olmuştu ve okul çağına gelmiş ve hatta okuyan torunları bile vardı.Yaşlı adam her geceleri torunlarını düşünürken duygulanır ve ölen eşini hatırlardı.Bir gece yarısıydı ve yaşlı adam ayağa kalktı ve kendi kendine mırıldanarak belki de eski ve mutlu geçen güzel günlerini hatırlıyordu ama gözlerinin altındaki buruşmuş göz kapakları artık çökmek ve ebediyen kapanmak üzereydi,yaşlı adam hala direnmekteydi ve direndi de.Yaşlı adam öleceğini bilmesine rağmen belki insanlara bir iki güzel ahlak ve bilgi bırakabilirim diye beklemişti.Yaşlı adam eski günlerde hocasının söylediği sözleri hatırladı bunlar doğmak,büyümek,yaşamak ve ölmekti ve bu sözü çocuklarına ve torunlarına da aynen hocasının dediği gibi anlatmıştı.

Zamanlar akıp geçti ve gitti derken yaşlı adamın artık hastalıkları arttı ve direnci kalmamıştı.Yaşlı adam yorgunluktan ve ağrılarından dolayı bir hızla yatağa uzanmasıyla artık derin bir uykuya dalmıştı ve artık bir daha kalkmamak üzere hayata elveda demişti.Yaşlı adam artık ölmüştü ve bir daha gelmeyecekti.Yaşlı adamın öldüğünü gören çocukları ve torunları ellerini semaya doğru tutarak dua ettiler ve onlarda yaşlı adamın nasihatı gibi doğdular,büyüdüler yaşadılar ve öleceklerdi çünkü her insan ölümlüydü…