Özlemek,En Ölümcül Bir Duygudur...

• 5 Ocak 2014 Pazar 04:02:35

Haziranın ortasında üşüyordu,battaniyenin altında gözyaşlarından bir koleksiyon yapıyordu yüreğine ağır gelen anıların tehdidiyle.Ağır ağır mektup paragrafları gözlerinden bir film şeridi gibi geçiyor,her satırda biraz daha ruhunun yorulduğunu hissediyordu.Ah be Yusuf dedi kendi kendine ne vardı sevecek bak şimdi yalnızlığınla koyun koyunasın.Sayıklamayla karışık kelamlar bir an da sustu uyumuştu Yusuf. Belki de rüyasında kaç kez ağlayacaktı kaç kez ölüm alfabesi gibi anılar gözlerinin önünden üzülerek geçecekti.Daha çıkmaz sokaklar nedir bilmeyen Yusuf aşkın dehlizinde bir an da kayboluvermişti.Anlaşılan Yusuf ayrılık acısı kadar özlem acısını kalbinde bir deprem gibi hissediyordu tir tir titriyordu yalnızlığın en keskin yerinde.Yusuf sevgilim diye uyandı yataktan doğruldu bir sigara yaktı hemen yatağın yanından kalemi ve defteri buldu ve yazmaya başladı.

"Hangi otobüs hangi bilet,hangi kaptan getirir seni bana
Yine ruhumu sende kaybettim,bak yine sana susuyorum,yine sana yazıyorum
Ağır aksak iniyor gözyaşlarım yanaklarımdan sensizliğe
İlhamını kaybetmiş şair gibi
Özlem kokan bir şiir gibi
Geliyorum bekle der gibi
Gel ulan işte gel
Bir bahane bul da gel
Sensiz şehirsizim
Gel de şehir şenlensin
Gel işte en çok özlenen sensin"

Bir anda karalamıştı özlemini kara kaplı deftere,aç karnına şiir yazmazdı ve kahvaltı yapmadan sigara içmezdi ama özlem hayatın kurallarını bir bir alıyordu avuçlarından.O da biliyordu ama ne yapsa nafile her şeyim dediği insan her şeyi tek tek alıyordu hayatının avuçlarından.Aşk eksiltiyor be hafız demeye başladı şiir kokusundan rutubet tutan duvarlara.Aşk işte ve keşke kelimeleri ile beni zaman gibi eritiyor santim santim harf harf eksiliyorum diyordu.Gözleri doluyor ağlıyordu.Anlaşılan Züleyha özlemi Yusuf’a kuyu olmuştu ayrılığın başkentinde...Yusuf rüyasında on bir yıldız değil bir sevgili kokusu arıyordu aradıkça ağlıyordu yalnızlıktan nasır tutmuş gözleriyle...Bir an sustu ve eyvallah dedi acıların yüreğini her an kemireceğini bile bile...


Yusuf Usuğ

İlk defa deneme yazdım maruz görün...Saygılar...