KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
hadsiz
otuz küsür senedir yaşıyorum haddimi bildim hep..
kimse bunu öğretmeye kalkmadı bana..çünkü annem öğretmişti öğrenmem gereken zamanda..
herşey olabilirim..biraz deli biraz dolu sessiz sedasız güzel çirkin..belki birazda saf..ama hadsiz terbiyesiz olmadım hiç..hayatta tanıdığım bilmem kaç bin insan oldu belki..eş dost akraba konu komşu arkadaş..
arkamdan bin bir oyun oynayan oldu içlerinde...bilmemezlikten geldim..sırf onlar utanmasın diye..hep aynayla hesaplaştım kırılmayı öğrendiğimden beri..
başkalarının yaptıkları hatalara sebep aradım kendimde..
ilk cümlem ben ne yapmış olabilirim oldu..
ya sessiz sedasız çekildim hayatlarından ya onların çekilmesini bekledim kıra döke..
ama haddimi bildim hep..
şimdi kalkıp bana haddimi öğretmeye kalkıyorsa biri
derim ki
önce ruhunu arındır ikiyüzlülükten sonra gel bana..
herkesin ve herşeyin adına özür dilemezsem namerdim..
yaşın ne kadar önemi vardır kişinin kendini bilmesinde bilmiyorum..ki öyle çocuklar vardır hayatta insanlık edep dersi verir artık teneşirin bile paklamayacağı insanlara..
bana bu yazıyı yazdıran zatı muhtereme çok teşekkürler..
zira sağlıcakla deyip yol vermişken kendisine gelip yaraya çomak sokmak cesareti gösterip benimde haddimi aştırdı böylece..
kendiside bilir belki..bir laf vardır bizim buralarda..eşeğin canı yanınca atı ileri geçer derler..
birde son bir şey..
tek bir laf arasında dahi hasbelkader geçerse adım o bilmediğim haddimin altında kalırsınız..
saygılar efendim ;)
YORUMLAR
Ne tuhaf: Aşktan meşkten söz eden yazıların altı yorumlarla dolar da, biraz küskünlük ve başkaldırı kokan yazıların altı boş bırakılır. Eee ben de sevmem pek polemikleri. Fakat belli ki, bu yazının yazılması gerekmiş bir nedenle.
Yakınlarda yazdığınız öteki yazılara da baktım. Özlemekten, bir sevdanın bitiminin ardınca insanın cehennemden bile kovulacağından söz edilmiş. Belki o bahsi geçen yazıların altına uzun uzun yazmalı ya, hepsini birleştirmiş oldu kelimelerim. Oradaki imge çok hoşuma gitti sahiden. Bir insan eğer cehennemden dahi kovulmuşsa nereye gidebilir ki? Büyük sevilerin getirdiği büyük kelimeler bunlar. Hepsini saygıyla ve beğeniyle okudum.
Sonra bu yazı ilişti gözüme, onu da okudum. Ve merak ettim aslında haddim olmayarak: Duyguları, düşünceleri bu tonda değiştirip kaleminizi böylesi sert söyleyişlere iten vakayı. Vaka diyorum, olsa olsa bir vaka bunları yazdırmış olabilir.
Yazmak, insanın haddidir bence. Hepimiz haddimiz kadar yazabiliriz. Hiçbirimizin kudreti yetmez haddi aşmaya. Bu yüzden endişe etmeyiniz derim. Öyle kolay değildir insanın haddini aşması. İnsan olsa olsa haddini aşmayı deneyecektir bir minik ihtimal, sonra cayacaktır bu olmazlıktan. Yazdıklarınız hep zarif ve acıdan söz ederken bile gayet ılıman. Böyle kalmalarını ister tercih ederim. Zira haddiniz budur kanımca. Umarım yeniden bu tonda yazılması gerekmez.
