Yaşamımız süresince çevremizde var olanlar sürekli değişirler.Bugün yanımızda olan bir çok şey belki de yarın yanımızda olmayacaktır.Yakınımızdakiler sürekli değişirken kuşkusuz gidenin,gidenlerin,kaybettiklerimizin yerine yenileri gelecektir.
Yeni mekanlar,yeni eşyalar,yeni şeyler,yeni dostlar arkadaşlar,yeni rekabet ortamları,yeni yaşam çevresi,yeni iş çevresi...Daha nice yeni şeyler saya biliriz çevremizde, geçmişte olmayıp bu gün var olan.Ya da nice eski şey;Geçmişte sahip olduğumuz halde bu gün yok olan.
Her iki duruma alışmak da büyük esneklik, sabır, hoşgörü ve direnç gerektirir.Yeni çevreye alışmak, yeni yaşam ortamına, yeni iş ortamına, yeni evimize, yeni mahalleye, sokağa alışmak,alışma kaynaşma süresini kısa tuta bilmek gerçekten büyük hüner işidir.Ancak asıl zor olan, asıl beceri gerektiren kaybettiklerimizin yokluğuna alışa bilmektir.Onlar olmadan yaşaya bilme becerisini göstere bilmektir.Bu kaybedilen gerek sosyal çevre, gerek iş çevresi, gerek maddi varlıklar, gerek dostluklar arkadaşlıklar, dostlar arkadaşlar olsun;Asıl önemli olan onlar olmadan yaşaya bilmektir.Kuşkusuz buradaki ince ayrıntı yoksun kaldığımız şeylerin yerine bir şeyler koyarak avuna bilmek onları yanımızda hissede bilmek becerisini göstere bilmemizdedir.
Her yoksunluk bir sınamadır.Önemli olan yoksun olduğumuz şeylerin yerine başka şeyler koyarak avuna bilmemizdir.Eğer bunu becere biliyorsak,yoksun olduğumuz şeylerin yerine başka şeyler koyarak onları yanımızda duyumsaya biliyorsak bu sınamadan başarı ile çıkmışız demektir.