Akrabalar birleşip şerifeyi istemeye geliyorlar
Şerifenin babası küçük olduğunu o köyün çok uzak olduğunu söylüyor
Ama bir kere kader demekki
Şerife gözleri ağlamaktan kan çanağına dönmüş vaziyette babam ne derse
olur babaya karşı gelinirmi gelinmez diye diye bile bile dünya denen
yerden başka yere hemde gideceği yerin kendisine bir cehennem hayatı olacağını sanki hissetmişcesine kalbi yerinden fırlyacakmışcasına bilinmedik bir yolculuğa gelin edilmek sureti ile çıkarılmıştı
Nihayet gelin edildiği köye gelindiğinde ilk defa karşılamaya kayıınvalidesi ve
kayınbabasıda geldiler
Büyük bir şaşaa ile eve gidildi
Sofra hazırdı
Komşulardan birisi yemeği sofrayı hazır etmişti
Gelini sedire oturtturup kendileri oturdular büyük bir iştiha ile yemek yemeye komşu kadın şerifeyi öteki odaya götürdü üstünü değiştirip bir güzel karnını doyurdu
Kendiside eve gitti
İşte o günden itibaren Şerfenin çilesi başladı
Gelin geldiği evin bir kızı bir oğlu vardı
Ama ikiside birbirinden deliydi
Zaten kızın kafası çalışmıyordu onun suyuna gidilecekti
O zaman pek kimseye zararı olmuyordu
Ama kızdırıldığı zaman da çevresine kendisine bile zarar verebiliyordu
Kocası olacakda ayrı bir deliydi
Sürekli içki içiyor sürekli bir bahane bulup şerifeyi dövüyordu
Ancak arkadaşları geldiği zaman çağırmaya onlarla gidip epey uzun zaman
gelmiyordu
İşte biraz o zaman rahat ediyorsa bile başlıyordu ağlamaya evde kimse olmadığı için çoğu zaman yüksek sesle ağlıyor bazende uzakdan akraba olan o kadın sese geliyordu
Üzülsede elinden bir şey gelmiyordu kendince teselli etmeye çalışıyordu
Şerife
-Arada bir gel
-Seninle konuşuruz dedi
Kadın biraz çekinerek
Meğerse kayınvalidesi bir daha bu eve adımını atarsan fena olur
-Seni öldürürüm bilirsin yaparım demiş
Çok diktatör birisiydi
Kocasıda olmuş ona bi köle
Aslına bakarsan sanki iyi birine benziyor gibi






Devam edecek