KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Yürek coğrafyam...
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Bir ağaç düşünün, dağ eteğinde yalnızlık rolünde. Hiç nasibi olmamış bir damla sudan yeşil ot’tan... Görsem içim sızlar derinden ( ! ) hele bir de meyvası yoksa, kim ister onun bahçesinde olmasını kim ister altında dinlenmeyi... Sadece "odun" olur artık kaderi " ateş " susamış gibi çeker kendine ve yalnızlık biter onun için.
Ya selviler " elif " gibi dik, " elif " kadar uzun, kim bilir o mağrur başlarından ne rüzgarlar geçiyor da yine de eğilmiyorlar yalnızlığa... Sırtlarını birbirine dayayıp yan yana durupta uzaktan bakana bile burdayız sayımı yapıyorlar, oysa ben ? Ödünç aldığım yalnızlıkla kafa kafaya...
Bakarım kurumuş ağaçta minicik filiz inadına çıkmak ister, yeşil elbisesini göstermek için, kurumuş bedenine bakmadan, hala hayattayım, yaşıyorum derken utanırım, kaçırırım, yakalamasın diye ... Musalla taşı gözlerimi ...
Gazel yapraklarını eteklerin de taşıyan o ulu çınarlar, işte beni gammazlayan onlar ! Avuçlarımdan dökülür hemen susmalarım, sol yanım iyice bir sersenişte bulunur, gör der !.. Dökmüş bütün derdini askırmış, delirmiş koymamış üstünde gençliğini... Saklamış toprağa bütün uçuk hevesleri ... Boğazımda kılçık varmış gibi takılır görüntü boynuma.
Ya uçurum kenarındaki sarı çiçekler "ölmeyeçeğim " inadına yalnız olsakta bir umudumuz var derken, benim hala iç soğukluğum, mutsuzluğum, yalnızlığım son safhasında . Düşme tehlikesini bile düşünmeden yüzünü döner, benim hayatın biletini kesmeme inat güneşe merhaba der.
Kaldırım aralarındaki çiçekler, araba çığlıkları, sigara dumanları tenlerine değse de insan harabelerine öfke pıskırmıyorlar, güneş yakmıyor sanki ellerini, yüzleri kirletmiyor... Kıyamet gibi kahırla gezinen insanlara gülüçük savuruyorlar, utanıyorum basılmış karanfile alıyorum öpüyorum, savunamam sana yüzünü ceviren ayağı, utangaç karanfil ; " yarın seni hatırlarım " diyor, kan dolu utanç yaralarıma tuz basıyor...
Oysa ben ne ağıtlar biriktirdim koynumda... saç diplerimde...ne yalnızlıklar fışkırdı damarlarımda...
Baharın geldiğini müjdeleyen yaramaz çocuklar gibi arka arkaya kafalarını dallardan uzatan meyvayı özünde saklayan beyaz, pembe açan çiçekler...Ya o yeşil yapraklar, anne sıçaklığı ile " üşüme güzel yavrularım " der gibi sarmış beyaz yürekleri, bense özümdeki benden habersiz hastalık sarısı içinde boğulan... Bugün bütün kainat söz birliği etmiş, bana yalnız değiliz dememek için, yoksa ben mi yalnızlığımı anlatmak için sizi bahane ettim ?... Bilemedim... Yalnızlığım düşmüş ayak uçlarıma.
Ruhumun vadisinde onca gezinen insanlara rağmen yalnızlığımın altı çizili. Alnımda Adem imzası, ellerimde dua, yine dilimde yalnızlık ve çaresizlik... Yürek coğrafyamda nice büyük sevdalar yaşadım, kıymetli dostlar edindim. Fotoğraf karelerine , kameralara yetmedi bilğisayarıma bitmesini istediğimiz kareleri hapsetim, hapsettik...
Bunca senaryoda ben yalnızlığımda yitiğim,
Yalnızlığı gönül pencereme yamamışım,
Yalnızlık düşerken kipriğimden öyküme yol açıyor, kanaldan akan boşluk sığınağım oluyor, buz tutuyorum...
Kapattım avare gözlerimi yalnızlığa, yaşamayı beceremedim varsın gelsin kabulümdür yalnızlık ecelse sineme...
Bir dem...
seMa
YORUMLAR
Bunca senaryoda ben yalnızlığımda yitiğim,
Yalnızlığı gönül pencereme yamamışım,
Yalnızlık düşerken kipriğimden öyküme yol açıyor, kanaldan akan boşluk sığınağım oluyor, buz tutuyorum...
günün yazısı olmayı çoktan hak etmiş ama benim geç kaldığım bir yazı....
harikasın
yazınız anlatım olarak mükemmel.yalnızlık sizin anlattığınız kadar güzel değil.insan Rabbini,yaradılış gayesini unutursa yalnızdır.sizin bu bağlamda yalnız olmadığınızın idrakindeyim.Bize şahdamarımızdan daha yakın olan varken kendimizi yalnız hissediyorsak bu bedbahtlıktır.Rabbim kimseyi öyle etmeye.
selamlar saygılar.
ezom gönülden kutlarım kırmızı pırpırını
yazmak sana yakışıyor
Ben neden senin yazılarına geç kalıyorum
Gözlerimi döveceğim görmediği için:)
Günün yazısı olmayı çokca hak eden bir yazı
Ve yürekten kutlarım seni...
Bunca arı bir çiçek için koşuşmussa bu çiçek nadide bir çicektir.
Eşek arıları güzel çiceklerin etrafında pek dolaşmadıklarına göre bunlar bal arılarıdır.
bal arılarının aldığı usare nice derde deva.
bal varsa ne hacet tabiblere
Peki bu yalnızlığa şikayet de neyin nesi nedir bu yalnızlık...
Bunca nadidelik arasında
saygılarınmla
Tebrikler , bir kez daha
/ -dellysedat-
Yalnızlık Yüce RABBİME mahsustur harika bir yazıydı okurken çok etkilendim yalnızlıktan ALLAH hiç kimseyi yalnızlıkla imtihan etmesin . kalemin daim olsun yüreğine sağlık ezom o güzelim yürekten dükülen yazılarınıza verilen kırmızı kurdeleniz yakışır kutlarım
ah halacım yine harikasın bitanem çok güzel bir yazı olmuş
Ya uçurum kenarındaki sarı çiçekler "ölmeyeçeğim " inadına yalnız olsakta bir umudumuz var derken, benim hala iç soğukluğum, mutsuzluğum, yalnızlığım son safhasında . Düşme tehlikesini bile düşünmeden yüzünü döner, benim hayatın biletini kesmeme inat güneşe merhaba der,
dilerim hayat sana her zaman mutluluk biletini keser bitanem hep yazman dileklerimle =))
Ah sevgili EZOM
ne kadar güzelsiniz
İNsanoğlunun dünya sürgününde her zaman refakatinde olanları düşündüm
ağaçları
dalları
çiçekleri
ne kadar bize benzeyen
ve ne kadar bizden dışar
hissettim satırlarınızda ezinirken
duygulandım
vuruldum
daimi vurgunuma
bir kere daha
sürüldüm
sonlu sürgünüme
Allaha emanet olunuz
Kendimizi bazen çok yalnız zanneder veya öyle hissederiz, ama yalnızken bile yalnız olmadığımızı hep biliriz.
Tebrik ederim. Saygılarımla.
Günün yazısını ve yazan kalemi yürekten kutluyorum.
sevgiyle.
Yeniden tebrik ederim Değerli Kardeşim.
İlk karşılayan ben olayım dedim günün yazısını:)
Kutluyorum tekrar...
Bunca senaryoda ben yalnızlığımda yitiğim,
Yalnızlığı gönül pencereme yamamışım,
Yalnızlık düşerken kipriğimden öyküme yol açıyor, kanaldan akan boşluk sığınağım oluyor, buz tutuyorum...
..............
Her günü ümitle beklemeli...
Lakin böylesi hüzne de can kurban...
Tüm denemelerini okuyorum lakin bunun yeri başka oldu bende...
Yürekten kutluyorum güzel yürekli dostum...
Burada "yalnız değilsin" gibi klasik bir söz söylemek istemiyorum. Ben de aynen senin gibi düşünüyorum. Evet yalnızız kardeşim. İnsanın hayatında güzel dostları, haldaşları oluyor elbette. Ama yine de, yine de var bir yalnızlık yaşadığımız. Yalnızlığımızı paylaşacak Tek Gerçek, Tek Baki Dost; Cenab-ı Hak' tır diye düşünüyorum. Başıma vurduğunda yalnız olmalarımın sancısı, hakkıyla sığınabileceğim bir tek O var.
Çok güzel anlatmışsın. Evet, gerçekten ben de yalnızım. Kutlarım kardeşim.
Bunca senaryoda ben yalnızlığımda yitiğim,
Yalnızlığı gönül pencereme yamamışım,
Yalnızlık düşerken kipriğimden öyküme yol açıyor, kanaldan akan boşluk sığınağım oluyor, buz tutuyorum...
Kapattım avare gözlerimi yalnızlığa, yaşamayı beceremedim varsın gelsin kabulümdür yalnızlık ecelse sineme...
Bir dem...
ben varım uzakta yüz görmez el dokunmaz ama ruhun ruhumda dost,varsın yalnızlık baksın ,yürek coğrafyan çoğul baksana.
sevgiler yürek coğrafyana
Bunca senaryoda ben yalnızlığımda yitiğim,
Yalnızlığı gönül pencereme yamamışım,
Yalnızlık düşerken kipriğimden öyküme yol açıyor, kanaldan akan boşluk sığınağım oluyor, buz tutuyorum...
gözlerimi yumdum ve düşündüm yaşadım ve bir sigara içtim
Saygılarımla/ -dellysedat-
YALNIZLIK;GÖK YÜZÜNDE BİR BAŞINALIK YILDIZLIK;IŞIK,ATEŞ,YÜREK !
SENDE Mİ BENDE Mİ;TEKLİĞE AŞİNALIK !
Kapattım avare gözlerimi yalnızlığa, yaşamayı beceremedim varsın gelsin kabulümdür yalnızlık ecelse sineme...
Yalnızlık; zaman zaman insanın ihtiyaç duyacağı, kendisini dinleyeceği, kendisine zaman ayıracağı, ihtiyaç duyulan bir zaman dilimi.
Oysa yaşam boyu ailemiz sevdiklerimiz eş ve dostlarımız ile bir bütün içinde yaşamımızı tamamlarız. Bu süreç içinde kendimizi yalnız hissettiğimiz dönemler olur; Ama o sadece bizim içimizdedir. Oysa dostlarımız. her daim yanımızdadır Yüreğimizde aklımızda dır lar, farkında olmak lazım. İhtiyaç duyduğumuzda iyi ve kötü günlerimizde yanımızda olan gerçek dostlarımız da vardır
İşte dileğim İnsanların gerçek dostlardan mahrum kalmamasıdır.
Yalnızlık Yüce RABBİME mahsustur:
İnsanlar yalnız yaşayamazlar. Bu yüzden de aile olmuşlardır. Adem babamıza havva annemizin gönderildiği gibi...
Saygılarımla 10 puna
Kapattım avare gözlerimi yalnızlığa, yaşamayı beceremedim varsın gelsin kabulümdür yalnızlık ecelse sineme...
Onca çiçeği
Onca ağacı
Onca güzellikleri anlatıp yalnızlığa kapatmak olmak avare gözleri.
Doğadan bir yazıydı, etkileyen, sarmalayan... keyiflerle okudum..
Yazarı kutluyorum.
Sevgiyle..
Avuçlarımdan dökülün hemen susmalarım, sol yanım iyice bir sersenişte bulunur, gör der !.. Dökmüş bütün derdini askırmış, delirmiş koymamış üstünde gençliğini... Saklamış toprağa bütün uçuk hevesleri ... Boğazımda kılçık varmış gibi takılır görüntü boynuma.
Yüreğine sağlık.
yazıyı okurken adeta şehrin steresinden, trafiğinden ve kuru kalabalığından yeşilliklere , maviliklere ışınlandım...
ve kendimi buldum bu yazıda...
teşekkürler bu duyguları yaşattığınız için...
teşekkürler böyle harika bir yazı okuttuğunuz için...
