KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 2185 Okunma
- 19 Yorum
- 2 Beğeni
Görev aşkı
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Girne Askeri Hastanesinde laboratuvar teknikeri olarak görev yapmaktayken, Diyarbakır Askeri Hastanesine tayinimiz çıkmıştı; Yıl, 1987.
Diyarbakır’daki çalıştığım hastaneye yaralı taşıyan helikopterlerin önü arkası kesilmiyordu. Yoğun bir çalışma içerisinde olduğumuz için çok zaman tatil gününde bile göreve çağrılıyorduk.
Nadiren izinli olduğum bir günde evimde temizlik yapıyordum. Elektrik süpürgesinin kablosunu sarıyordum ki, zilin aralıksız çaldığını ve aynı zamanda kapının da yumruklandığını duyarak korkuyla kapıya koşmuştum. Süpürgenin gürültüsünden uzun zaman çalan zili duymamışım. Kapıyı açtığımda yüzü kireç gibi olmuş mesai arkadaşım Ayşe’yle burun buruna gelmiştim. Konuşamıyordu. Sadece “Şeyda gel! Şeyda gel! Ben onlara dokunamam! Ben bir şey yapamam. Gel gel gel!” diye çığlık çığlığa bağırıyordu.
Ayşe, biyolog olduğu halde kan görmeye dayanamıyordu; ama terör Ayşe’yi dinlemiyor, her gün tonlarca kan akıtıyordu.
Kapıda titreyen Ayşe’nin kolundan tutuğum gibi içeriye çekmiştim. Lavaboya götürüp elini yüzünü yıkamasına yardımcı olduktan sonra biraz olsun kendine gelmişti. Kendim de aceleyle giyinerek Ayşe ile birlikte hastaneye koşmuştuk.
O günü hayatım boyunca unutmayacaktım. Hastanedeki gördüklerim ne dehşet verici bir görüntüydü… Hastanenin bahçesine inen helikopterlerden durmadan yaralı indiriyorlardı.
Askeri konvoyun geçtiği yola teröristler mayın döşemiş (!) onlarca asker şehit olmuş, pek çoğu da feci şekilde yaralanmıştı.
Hangisinden başlamalıydım? Hepsi insan evladıydı. Gencecik insanların iniltileri yüreğimi dağlıyor, kulaklarımı sağır ediyordu. Hastanenin koridoruna girdiğimde, buranın da dışarıdan pek farkı yoktu; koridor, boydan boya yaralıların yattığı sedyelerle doluydu. Yer yer sedyelerin altından sızan kanlarla yerler kıpkırmızı olmuştu. Hastanedeki bütün doktorlar görevlerinin başında, yaralıdan yaralıya koşuyordu.
Ayşe, gördüğü manzara karşısında bayılıp düşmüştü. Şaşkın haldeydim; Ayşe ile mi uğraşayım, yoksa can derdine düşmüş yaralılarla mı? Yaralıların acilen kana ihtiyaçları vardı. Sırayla sedyelere yanaşıp askerlerin künyelerinden isimlerini ve kan gruplarını öğrenmeye çalışıyordum.
Bir ara başımı kaldırdığımda koridorun sonundaki askere gözüm ilişmişti; bacağının ortasına kazık çakılmış gibi duruyordu. Hemen yanına koştuğumda askerin kaval kemiğinin kırılıp sopa gibi dikildiğini görmüştüm.
Ses çıkarmadan yatıyordu ama henüz ölmemişti. Çok kan kaybetmişti. Kandan iyice ıslanıp sonra da tahta gibi kuruyan üniformanın içine elimi sokup künyesini çıkarmıştım. Künyedeki bilgileri okumam olanaksızdı, çünkü askerin uzun zaman sürüklendiği künyesindeki kurumuş çamurdan belli oluyordu. Askerin ismini öğrenmek zorundayım. Künyenin üzerindeki kurumuş çamuru tırnaklarımla kazımama rağmen temizleyememiştim. Tükürüğümle künyeyi ıslatıp tekrar tekrar kazıdıktan sonra askerin ismini ancak görebilmiştim. Elimdeki tüpe askerin adını yazıp kolundan kan almaya çalışmıştım ama sanki kanı bitmiş gibiydi, bir damla dahi kan gelmiyordu.
Sonunda doktora, “Komutanım, bu yaralıda kan kalmamış, alamıyorum.” Dediğimde Doktor; “Bacağından akan kanı görmüyor musun, oradan doldur tüpü!” diye bana bağırmıştı. Askerin kolundaki enjektörü çıkarıp bacağından akan kandan tüpü doldurup laboratuvara koşmuştum.
O gün, geç saatlere kadar hepimiz yaralılarla uğraşmıştık; Ayşe hariç.
Diğer meslektaşlarım zorunlu görev sürelerini tamamlar tamamlamaz tayinlerini istiyorlardı. Benim yılım da dolmuştu ama bir türlü tayinimi isteyemiyordum. Gerekçem; burada bana ihtiyaç vardı ve bunca yaralıyı bırakıp gidemezdim.
Diyarbakır’daki beşinci yılımızda bölük komutanı olan eşim, beni dinlemeyip tayinimizi istemişti. Tayinimizin çıkmasıyla biz de yola çıkmıştık. Biz yoldayken bile yaralı getiren helikopterler hastanenin üzerinde uçuyordu.
Gökyüzündeki helikopterlere bakarken görevden kaçıyor muşum hissine kapıldığımı bugün hala unutamıyorum.
Emine UYSAL /05.12.2013
YORUMLAR
EMİNE HOCAM SİZE İÇTENLİKLE TEŞEKKÜR EDERİM SEÇKİNİZ HAK ETTİĞİ YERİ BULMUŞ ÇOK DUYGULANDIM YAZINIZI OKURKEN O ANKİ VAHŞETİ GÖRDÜM ŞEHİT ASKERLERİMİZE ALLAH TAN RAHMET DİLERİM NE KADAR ZOR OLMUŞTUR SİZ BU YAZIYI YAZARKEN TÜYLERİM DİKEN DİKEN OLDU OKUDUĞUMDA YAZAN EMEĞİNE KALEMİNE SAĞLIK
Yasayanlar bilir o duyguyu ki, okuyanlar nasil etkileniyorsa o haldeyim, bir haldeyim , anla beni Emine'cigim..
Gonulden kutluyorum kalemini, yuregini.
Insallah bize gostermez daha aci gunleri diyerek sevgimlerim sana dogru..
Merhaba Emine Hanım,öncelikle bütün şehitlerimize YÜCE ALLAH'TAN rahmet diliyorum. Dualarım onlarla... Yüreklerimizi dağlayan bir konu.. Bu ülke için canını veren şehitlerimize layık olamıyoruz.. Keşke her bireyde bu kardeşimiz kadar sorumluluk duygusu olsa...Duyarlı yüreğini, yazan kalemini kutluyorum. Ayrıca seçki kurumuna da teşekkür ediyorum. Selâm ve saygılarımla.
Emine UYSAL (EMİNE45)
çok sevgimle...
Öncelikle tebrik ediyorum sevgili Emine abla. Ve ilave etmek şehitlerimizin bir mezarı onların sevenleri ve hürmet edenleri var ne güzel... Peki terörist diye atfettiğimiz bu insanlar gerçekten sonlarını hak ediyor mu diyesim geldi.
Oysaki onlarda gencecik ve sevenleri var! Onların ki de hazin bir hayat hikayesi...Ölümü ve zulmü bu gencecik İnsanlara layık görenler bir gün ilahi adaletin huzuruna çıkacaklar.
Bu gün bu sahneye tâbi tutulanlar ahirette güzelliklere sahip olacaklar. Acımak mı; merhameti kalbine yoldaş etmeyenlere olsun...Çünkü karşılarına aldıkları Kâinatın sahibidir!
Her canlı ölümü tadacaktır. Ve ancak kıyamet günü size yaptığınızın tastamamı verilecektir.
Kim cehennemden uzaklaştırılıp cennete konursa, o gerçekten kurtuluşa ermiştir. Bu Dünya hayatı ise aldatma metâından başka birşey değildir. Ali İmran 185
Çokça sevgiler...
Emine UYSAL (EMİNE45)
sevgimle.
Emine UYSAL (EMİNE45)
çok sevgilerimle
Sevgili Emine.
Az yazıyorsun ama yazınca da hedefi tam on ikiden vıuruyorsun. Tebrikler.
Selam ve sevgilerimle.
sami biberoğulları tarafından 12/8/2013 12:45:34 AM zamanında düzenlenmiştir.
Emine UYSAL (EMİNE45)
selam ve sevgimle...
Emine UYSAL (EMİNE45)
Sayfamı ziyaretiniz için çok teşekkür ederim, sevgiler
Yazıda adı geçen kahraman laborant arkadaşım, resimde görülen güzel Bayan Adeviye Şeyda'dır. Kendisi yürekli bir insan olduğu kadar merhametlidir de. Her yaptığı işi güzel ve hakkıyla yapar. Bu anısını bana anlattığı ve yazmama izin verdiği için çok teşekkür ederim.
Ayrıca yazıya yorumlarıyla katkıda bulunan arkadaşlara ve yazıya güne taşıyıp daha fazla okunmasına vesile olan seçki kurumuna da içtenlikle teşekkür ederim.
Yazı, kısmetsiz bir yazı oldu :) asıldıktan az sonra site bakıma alındı. site bakımdan çıkınca bizim internet bakıma alındı ve şuan itibariyle yazımı okuyabildim ama şimdi de ben işe gideceğim :(
Bütün arkadaşlarıma güzel bir gün geçirmelerini dilerim
selam ve sevgilerimle...
Bir kez daha kutlarım ablam, başarılarınız daim olsun.
Selam ve saygımla.
Emine UYSAL (EMİNE45)
selam ve sevgimle
Dostlara katılıyorum. Defalarca okuyabilirim. Çok etkileyici idi.
Yürekten kutluyorum. Yüreğiniz dert görmesin.
Sevgimlesiniz...
Emine UYSAL (EMİNE45)
sevgimle...
Emine UYSAL (EMİNE45)
onların kemiklerini sızlatıyorlar şimdi
katillerini baş tacı yaptılar
bir tane şehidin adını anmaktan
imtina eden şerefsizler
Türk ordusuna Türk milletine
lanet yağdıran türküleri dinleyip
ağlaşıyorlar....
görevini bilen ve hakkıyla yapan bir yüreğin
hak etmediği halde kendini suçlu olarak düşünmesi
insani vicdanın güzelliği dir...
kalemin susmasın renkdaşım
anlatım yine her zamanki gibi
ustaca idi...
Emine UYSAL (EMİNE45)
selamlar renkdaşım.
Offf .. arkadaşım okurken resmen kül kesti benzim, Allah yardımcıları olsun binlerce vatan evladı gitti ama ne haldeyiz sonuca bir bakar mısın kemikleri sızlıyor o körpecik şehit giden çocuklarımızın.. kalemin hiç susmasın
canım çok anlamlıydı yazın.. sevgiler..
Emine UYSAL (EMİNE45)
Allah, şehitlerimize rahmet, gazilerimize şifalar versin.
sevgimle
Çok güzel, çok etkileyiciydi ablam, yer yer duygulanarak, yer yer tüylerim ürpererek, yer yer de askerlerimizi o hale getiren vatan hainlerine öfke duyarak okudum.
Emeği ve yüreği kutlarım.
Selam ve saygımla.
cetiner07 tarafından 12/6/2013 10:32:39 AM zamanında düzenlenmiştir.
94-98 yıllarında ben de
devegeçidi'ndeydim
ailem de levent lojmanları
ne günler di o zamanlar
çok dolaştık çok araziyi
bu arada haddim olmadan
asker ölüleri tabiri geçiyor cümlenin bir yerinde
şehit dense sanki daha uygun
tebriklerim
ve
saygılarımla
Emine UYSAL (EMİNE45)
Allah, ordumuzu ve vatanımızı her türlü kirli oyunlara karşı korusun inşallah.
ayrıca uyarınız için de teşekkür ederim. Yazarken gözden kaçırmışım. Hemen düzelttim.
Teşekkürler, saygılar.
duygu seline boğdun usta......ne denirki......kutluyorum saygılar
Emine UYSAL (EMİNE45)
saygılar
Zor bir durum.
Allah, hepsinin yardımcısı olsun.
Vatanı koruyanın da,
ona destek verenlerin de...
Üzücü bir hikaye...
Emine UYSAL (EMİNE45)
Toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır.”
Mithat Cemal KUNTAY
Bu mısralar ne güzel özetlemiş olayı değil mi?
Teşekkürler, selam ve saygımla
tüylerim diken diken oldu okurken ve şu anda ağlıyorum biliyor musun ? o askerler yan gelip yatmadı o askerler vatan için canını ortaya koydu ve şeyda da öyle ben günün seçkisi diyor o güzel yüreğini ayakta alkışlıyorum emineciğim sevgilerimle
GÜLDESTE tarafından 12/7/2013 9:56:16 PM zamanında düzenlenmiştir.
Emine UYSAL (EMİNE45)
Çok çok teşekkür ederim
sevgilerimle...
