SEVGİLİ MUHASEBECİ,

• 2 Aralık 2013 Pazartesi 23:03:01

Sevgili Muhasebeci,

Bu sen değilsinki bu senin bebek halinin, yumuk gözleriyle arabada ağlarken babanın söylediği Türklüğün Marşı’yla susan..Bu, ben de değilim;başkasının kestiği,gideceğimiz yeri dahi bilmediğimiz yolculuk biletlerinin üzerindeki adımız karıştırıldı,evet evet karıştırılmış olmalıyız. Terminalde miyiz yoksa? Hadi abayamısa binip gidelim oğlum.
Tut annenin güçlü olmaktan bıkmış ellerinden. NEREYE..?
.............
Sevgili Almıla, bu gün bir duruşmanın son celsesi görüldü.Ruhumda beraat eden Cahir Sıtkı’nın AFFAN DEDE’SİYDİ..
Kaçtı ruhumun demir parmaklıklarından ,sattı diye çocukluğunu, suçluydu..!
Ve anlıyorumki artık ticareti en iyi malın sahibi bilirdi; kârı zararı -ederin tasarrufu- ahkam kesenin elinde değilmiş. O belki de gerçek özgürlüğüne kavuştu. Şimdi kendine göre özgür ve haklı olarak azad oldu.
Kimse bana sormadı garda ;gişe memuru,kondüktör dahi.. Biletleri denetlemek kimin göreviydi?
Saldı beni yolculuğa ..Demiri benden habersiz aldı Şef attığı yerden. Kaptansız süzülen yelkenlinin ardından bakakaldım limanda.
Herşeye rağmen benden 02.Aralık.2013 pazartesi gününe teşekkürler. Heybesinden bunu çıkarmış bana bu gün..!

ALMILA ERDEM