yalnız dolaşan bir kız çocuğu takıldı gözüme .Hem oturuyordum arkadaşlarımla aynı zamanda da o kızı takipteydi gözlerim..

Sanki kaybettiği bir şey varmış gibi etrafına bakınıyor du...

Bir ara yoldan geçen yaşlı amcaya yaklaştı bir şeyler söyledi ,adam başını iki yana salladı sonra yürüdü ..

İçimden bir ses kalk konuş bu kızla ,dedi itaat ettim iç sesime...

Ufaklık diye seslendim başını çevirdi elimle gel diye işaret ettim..

Omuz silkip gelmem dedi..

Olsun ben gelirim dedim kalktım yerimden..

Kızın yanına oturdum kaldırımdaydık yoldan geçen bize bakıyordu..

Ne arıyorsun dedim hiç dedi.

Anlaşılan konuşmak istemiyordu..

Açmısın dedim evet dedi .

Birlikte yemek yiyelim mi, dedim olmaz dedi..

Neden diye sordum almazlar beni oturduğunuz yere dedi..

Neden almasınlar dedim..

Kapıdan kovdular beni dedi daha önce geldim de diye konuştu..

O an burnumun direği sızladı nasıl insan kovar ki ,böylesi masum çocuğu?

Takip ediyorum seni ne arıyorsun dedim..


Aramıyorum dedi..Allah rızası için dedim mi para veriyorlar dedi..

Peki neden dileniyorsun diye sorduğumda ağlamaklı oldu,
gözlerini yağmur bulutları kapladı..

ben istemiyorum ki...

babam iste diyor..

peki annen nerede dedim ...

Annem kaçtı bizden kardeşimide benide bırakıp gitti dedi..

İnanılması benim için imkansız ama gerçekti..
RABBİM ANNELİĞİN NE OLDUĞUNU NASIL BİR LÜTUF OLDUĞUNU BİLEN YÜREKLERE VERSİN..YÜREKLERE DİYORUM ÇÜNKÜ DOĞURMUŞ OLMAKLA ANNE OLUNMUYOR ZİRA...


SON EYLÜL________________-

___DEVAM EDECEK____