KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BEN SEVMEYE AŞIĞIM
Ben sevmeye aşığım ! Yazın , ayağı çıplak toprakta yürümeye ,ayağına batan dikenleri teker teker çıkarmaya , çıkartırken acıyı tatmaya ,kanayan ayaklarındaki kanı görerek ölümlü olduğunu hatırlamaya ve tozlu ayaklarla eve girerken annemin bağırışını duymaya aşığım ben. Kışın ellerimi hissetmeyinceye kadar kartopu oynamaya , annemden habersiz avuç avuç kar yemeye , sonra boğazımın inip sesimin çıkmamasına , iyileşmem için annemin mis kokan ıhlamurunu içmeye aşığım ben. İlkbahar yağmurlarının altında ıslanmaya , çiçek polenlerinin burnumu kaşındırıp hapşırmaya , birilerinin bana " Çok yaşa ! " demesine aşığım ben. Hani kız oğlana , oğlan da kıza aşık olur ya ...Birbirlerini delicesine sevdiklerini söylerler , sonra hiç yok yere ayrılırlar.İşte ben o " hiç yok yere ayrılıklara" , " hiç yok yere sevdalara " aşık değilim. Ben ; hayatı görmeye , duymaya , hissetmeye... Kısaca onunla birlikte yaşamaya aşığım. Acıları ve sevinçleri hep birlikte tatmaya... Ben sevmeye aşığım ! ( Adını , yazımın başlığına koyduğum Orhan Gencebay’ın ilk kez dinlediğim bir şarkısı bu yazıyı yazmama vesile oldu.Teşekkürler... Umarım beğenirsiniz :))
YORUMLAR
Duygu dolu bir nesir'di.Hayatın bütün özlemleri var içinde,çocukluğumuz,delice sevdalarımız,annemiz,hepsini hatırlattığın için teşekkürler.Ne kadarda özlemişim Annemin < Seni velet seni,yinemi üstün başın toz içinde,cabuuuuuk çıkar üstündekilerini>diyişini sonrada arkamdan süpürgeyi fırlatışını nasılda özlemiş be.Sizi kutluyorum,nesirlerinin takipçisi olacam.Saygı ve selamlar
salih keteci tarafından 7/26/2008 6:36:52 PM zamanında düzenlenmiştir.
...Çocukluğuma götürdünüz beni.Geçmişimi hatırladım elinize sağlık, çok güzel olmuş......;
Yazın , ayağı çıplak toprakta yürümeye ,ayağına batan dikenleri teker teker çıkarmaya , çıkartırken acıyı tatmaya ,kanayan ayaklarındaki kanı görerek ölümlü olduğunu hatırlamaya ve tozlu ayaklarla eve girerken annemin bağırışını duymaya aşığım ben.
Aşkın tarifi de budur bence tebrikler
"Hani kız oğlana , oğlan da kıza aşık olur ya ...Birbirlerini delicesine sevdiklerini söylerler , sonra hiç yok yere ayrılırlar.İşte ben o " hiç yok yere ayrılıklara" , " hiç yok yere sevdalara " aşık değilim. Ben ; hayatı görmeye , duymaya , hissetmeye..."
Zaten insanın içerisinden kaynaklanmıyorsa aşk, üzerine sonradan ekleme ise işte o aşklar gibi sahte oluyor. Hayata, ve tüm insanlara aşık olmak...gerçek insanlık...
yaşadıklarının ve insanların kıymetini bilmek, gerçek aşk.
belki Yunus gibi Yaradan'dan ötürü sevmek , belki Mevala gibi insanları oldukarı gibi kabul etmek...
Paylaşımınız için teşekkürler, kısa ama başarılı bir yazıydı...
Gönlünüzden,çocukluğunuza ait o güzel, güzel olduğu kadar da lezzeti hiçbir zaman unutulmayan hatıralarınız ve bal damlaları gibi saf ve lezzetli yazınızı haz alarak okudum. yazılarınızı ve olursa şiirlerinizi bekliyorum saygılar sunarım
Çok beğendim yazınızı tam puan benden
Tebrikler
