KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
kanserle dans
23 yaşında kanser ile mücadele eden kendisi çıtı pıtı, dünyalar güzeli , kocaman bir yürek Özge Deniz.İçindeki umut, azim ve yaşam enerjisi ise kesinlikle denize sığmayacak kadar büyük,kocaman tıpkı ucu bucağı olmayan bir okyanus gibi.
Özge ile yine özel insanların olduğu bir platformda paylaştığı bir yazı ile tanıştım.Açtığı konu başlığı çok sarsıcıydı kayıtsız kalınamayacak kadar ve yazısını okuduğumda ben bu güzel insanla tanışmalıyım üstelikte aynı şehirdeyim diye düşündüm.Beni daha iyi anlamanız için Özgenin düşüncelerini Denizin kaleminden duyumsamak gerek..
"Yazılarınızı okuyorum. Kimi bir umut denizi, kimi isyan ve yorgunluk dolu. Ama hepsinin özünde aslında aynı mesaj yatıyor; içinde bulunduğun durumdan iyi bişeyler çıkar.
Uzağa gitmeden kendimden örnek verecek olursam;
Benim için kansere hiç yakalanmamak daha büyük bir şans olmazmıydı? Ama benim yaptığım bu olumsuzluktan bir başarı öyküsü çıkarabilmekti sadece.
Küçük şeylerin kıymetini daha iyi anladım sayesinde. Önceleri beni ıslatan yağmur kanserden sonra hiç ıslatmadı. Kanserden önce hergün gördüğüm güneş dev bir nükleer reaktör değilmiş meğerse, doğuşu ve batışı başka şeymiş. Havyar da neymiş simidin yanında. Kuyruk sallayan köpek, mırıldayan kedi, penceremin kenarında ekmek bekleyen güvercin ne destansı olaylarmış. Damla damla biriken koca bir mutluluk deniziymiş hayat. Hazır bir mutluluk aramak ne büyük gafletmiş.
Hiçbirşeye şaşırmamayı, güvenilen dağların çoğu zaman karlı olduğunu, güvensiz sanılan dağlarda ise enfes çiçekler yeşerdiğini ben onunla savaşırken öğrendim. Mükellef sofraların, marka giysilerin, pahalı arabaların, şatafatın mutluluk olmadığını, mutluluğun sadece sevgiden geçtiğini öğrendim. İnsanların bir hedefi olması gerektiğini, o hedefler için savaşılmasını, cesur olmayı, direnmeyi, boyun bükmemeyi ben kanserle dans ederken öğrendim. Almanın değil vermenin insanı daha mutlu ettiğini, sorumluluğu, yarımseverliği bana o aşıladı. Nasıl diyordu şair; İYİKİ VARDIN KANSERİM.."
İyi ki vardın kanserim !
Diyen bu güzel kardeşimle,arkadaşımla tanıştığımda çok heyecanlandım çok mutlu oldum.Onun zengin dünyasından kendi dünyama pozitif düşünce aktarımında bulundum.Unutuyoruz bazen hatırlamak gerek bazen yaşamın, her saniyenin değerinin farkına varanlarla kucaklaşmak gerek hatta belki onlarla dans etmek gerek.
Kanserle dans, facedeki güzel grubun adı.Kaliteli bir destek ve dayanışma platformu.Güzel, büyük bir aile.Inside ı am dancing, dancing in the dark gibi engellere rağmen hayata tutunan ve yaşamla dans eden büyük insanların daha büyük hikayelerini dinlemek gerek bazen ve bazen empati yapmak gerek ve tıpkı o platformdaki bir diğer başarılı dansçı Meral hanımın dediği gibi üniversteyi okuyup kanserin bulaşıcı bir hastalık olduğunu düşünmemek gerek veya hayatınızın bir noktasında sizi bulabileceği gerçeğini pekde kulak ardı etmemek gerek.Akıllı telefonlarımızdan etrafımızı çepeçevre saran radyasyondan ve bol hormonlu gıdalarımızdan vazgeçemeyeceğimizi düşünürsek çok ütopik değil ne yazık ki kanser gerçeği.
Bu dans onların ve bana düşen o coşkuya tüm kalbimle eşlik etmekti sadece...
YORUMLAR
Yazınızı yeni okuma fırsatı yakaladım,
Sağlık elden gitmeden kıymetini bilmiyorlar ,,bazı insanlar o halde sigara ,alkol ve madde bağımlılığına karşı kaleminize ALLAH GÜÇ VERSİN.
KANSER Konusunda titizlikle yazılmış harika bir makale . kutluyoruz sizleri .
Satır aralarında durup düşünmek, kıyas etmek, arada tebessüm etmek ve bazen de hüzünlenmek benim vazgeçmediğim işlerden biri galiba.
Küçük şeylerin insanları mutlu ettiği gerçeği ne yazık ki ölümcül bir hastalığın pençesine düşünce düşüyor aklımıza. İşler, bitmeyen telaşlar, hep başkalarından iyi, daha çok kazanma çabası,
çok boş çokk...
Amaç ve hedef çok farklı şeyler bana göre.Birçok amacı olabilir insanın ama hedef tektir.
Kendi adıma konuşmam gerekirse;
Benim hedefim gözlerimi dünyaya kapatacağım gün iyi kilerim keşkelerimden daha çok olsun.
Sevgi...
Çok sihirli, çok dolu...
Güzel, uyandırıcı ve silkin kendine gel diyen bir çalışmaydı.
İyi ki akmışım bu kadar geriye.
Bazen burdaki değerli kalemlerin defterlerini karıştırmak iyi oluyor:))
Ellerinize, yüreğinize sağlık.
Kucak dolusu sevgilerimle.
athena
Yaşamın amacı ve hedefi ? Sizin kaleminizden okumak gerek bu iki gizil konuyu neden gizil çoğu zaman yaşam amacımız ve hedeflerimiz yaşamın diğer zorlukları arasında kaybolup, yok olabiliyor ve yaşamın orta yerinde kendimizi amaçsızca yapayalnız hissedebiliyoruz.
Ama sağlık konusuda bir yere kadar elimizde bir yerden sonra kaderimize düşeni yaşayacağımız kontrolün sınırlı olduğu bir yaşam gerçeği.
Hayat gerçekten kısa dediğiniz gibi her günün değerini keşke fark edip hayatımızda hüzünler değilde iyikiler biriktirebilsek.
Elimizde kahvelerimiz sanki karşılıklı sohbet edermişçesine samimi gelen değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Sevgi ve selamlarımla...
Yüreğine
Emeğine
Sağlık
Selam Saygı Sevgi Sabır Ve Dua İle
ALLAH c.c emanet ol
HAYIRLI BOL BEREKETLİ HUZUR DOLU KANDİLER
athena
"güneşin bir nükleer reaktör olmadığını farketmek" muhteşemdi. kıymetlilerimizin ayağımıza pranga olabileceğini ama bizi derine çeken o pranganın su altı muhteşem dünyasını seyretmemizi de sağlayacağını anlatmaktan öte yaşatan, hoş bir yazıydı. Böyle bir konuya değinidniz için çok teşekkür ediyorum. Bugünden sonra daha dikkatle bakacağım güneşe.. Tebrikler kaleminiz daim olsun.
athena
Nizeral
Hem okudum hem Ağladım ... Ben zaten oldum olası sulu gözlü biriyimdir. Ana Haber Bültenlerine, Gazetelerin 3. sayfa manşetlerine, Sokakta mahsun gördüğüm bir kediye veya köpeğe, hatta film olduğunu bilmeme rağmen çoğu insanın güldüğü Küçük Emrah'ın bazı sahnelerine bile ağlarım. Dayanamıyorum. :) Ama kanser ya da zor bir süreçten geçmeyi gerektiren hastalıklarda destek olunması gerektiğini, donör olmak ve/veya organ bağışının önemi üzerinde daha çok çalışmak, duyurmak anlatmak gerektiğini düşünüyorum. Gülmek ve hayata gülümsemeyi aşılamak... Bahşedilen ömrümüzü süresi ile değil hayatımıza kattığı güzelliklerle doldurmayı öğrenmek belki de öğretmek... eline sağlık Sayın Yazar ;)
athena
athena
Ve dileğim inşallah geçmiş (olmuş) olsun ve kendini sonsuza kadar unuttursun,
Teşekkür ediyorum,
Sevgiler...
Vertigo
def ettim gitti - gidişi olsun gelişi olmasın daha daa : )
inşallahh...
severek : ) selamlarımla...
Yazı kanser gerçeğinin hayata bakış açısını güzel bir yönde değiştirdiği çok güzel anlatmış.
Ne çok bakmadan geçtiğimiz, burun kıvırdığımız ya da eften püften nedenlerle beğenmediğimiz şeyler var.
Hayatı daha iyi algılamaya neden olmuş hastalık.
Yine de dikkatli olunmalı.
tebrikler,
beğenerek okudum,
selâm ve sevgiler..
sustum
ve
gözlerimde bir ışıltı parıldadı
simidimi yerken
tebriklerimle
Güzel bir çalışma.
Bazı konulara daha dikkatli eğilmemiz gerektiği gerçeğini hatırlattı bana bu yazı.
Hem kendimiz için, hem çevremizdeki insanlar için.
İşlerim çok,
sayfaya zaman ayırmakta güçlükler çekmekteyim.
İnşallah ilerde,
bu yazıyı tekrar okuma fırsatı yakalar ve bu konuya enine oyuna eğilirim.
Teşekkür güzel cümlelerinize.
Hayat her şeye rağmen güzeldir.
Ölümden korkmayan insanlar da vardır ama yok olmaktan herkes korkar.
Ölüm, inançlı insanlar için bir son değildir.
Belki yukardaki yorumum yazıyla çok alakalı değil ama nedense bunları düşündüm:)
Güzel bir yazıydı. Tebrik ve saygılar...
