CEZAYİR TÜRKÜSÜ

• 25 Kasım 2013 Pazartesi 20:43:14

Babam sık sık dedemi anlatırdı.Dedem bir köyde doğmuş,yaşamış.Dedemin babası altı kardeşlermiş.Birinci Dünya Savaşında her biri başka cepheye savaşa gitmiş.Dedemin babası da dahil olmak üzere hiç biri dönmemiş.Dedem ailenin en büyüğü.Tokat’ta Onbeşlileri askere çağırınca onu da çağırmışlar.Vicdanlı bir Askerlik Şubesi Başkanı’na denk gelmiş.Başkan;
---Evladım,demiş.Seni de askere alırsak sizin nesil bitecek.O yüzden sen bedel öde.Askere gitme.Sizin nesil bitmesin.
Bedel dediğin ne ki?
On iki çift yün çorap.Bir kaç çuval buğday veya arpa. O kadar.Dedem bedeli öder.Askere gitmez. Erkek yok.Köye genç yaşta muhtar olur.Uzun yıllarda muhtarlık yapkış,derler.
Birinci Dünya Savaşı devri.Osmanlı her cephede savaşıyor.Her cepheye asker göndermişiz.Köyden gidenlerden bir kaçına yetiştim.Hayat hikayelerini kendi kulağımla dinledim.Tekkeşinin Ali;Tam on iki yıl Rusya’da esir kalmış.Kır Ali,Sakarya’da Dumlupınar’da Atatürk’ün yanında çavuşmuş.Ali Çavuş İstiklal Madalyalı idi.Hikayelerini kendisine maaş bağlandıktan sonra dinledik.Babamların eniştesi Yemen.Oğlunun adı da Yemen.Yemende kaç yıl savaşmış.Bilen yok.
Vel-hasılı her cephede köyden insan var.Uzun kış gecelerinde köy odalarında savaş hikayeleri dinleyerek yetiştik. Gezgin Aşıklar destanlar okurdu.Kahramanlık hikayeleri anlatırlardı.Onun için ben de;
1-Yemen
2-Kırım
3-Tuna
4-Sarıkamış
5-Cezayir Savaşları’nın ve Türkülerinin ayrı bir yeri ve önemi vardır.Bunları dinlerken hüzünlenir ve geçmişi yaşarım.
Allah kısmet etti,Tuna’yı gezdim.Suyundan abdest aldım.Köprü’sünden geçtim.Ama diğer yerlere gitmek hiç kısmet olmadı.Hele en çok merak ettiğim Cezayir?
Yıllar önce Zile’de bir evde kirada kaldım.Ev sahibimin adı;Cezayir Hoca’ydı.Beyaz-ı Bestan Camii’nin İmamı idi.Emekliydi.
Tuhaf değil mi? Cezayir adamın adı!Peki neden?İşte varın onu da siz düşünün!
Gidipte gelemediğimiz yerlerin isimlerini yaşasınlar diye hep çocuklarımıza vermişiz.Vatan sevgisi bu olsa gerek.Hani şu vicdanı retçiler var.Biz onlara eskiden “vatan hainleri ya da asker kaçakları”diyorduk.Şimdi barış dönemi.Allah bir daha bu millete hiç savaş göstermesin.Ama gösterirse yine Türküler yakılır.Yine savaşlara gidilir.Gidipte dönmeyenlerin çocuklarına o yerin isimleri verilir.
Sözü fazla uzatmadan yanık CezayirTürküsü’ne dönelim ve sözümüzü bu türkü ile noktalayalım:
CEZAYİR TÜRKÜSÜ
Cezayir’in harmanları savrulur
Savrulurda sağ yanına devrilir
Eller annem der de başım çevrilir

Çelenleri mermer taşlı Cezayir
Güzelleri hilal kaşlı Cezayir

Cezayir’in menekşesi top biter
Arasında eğlim eğlim ot biter
Bu ayrılık annem bize çok gider

Çelenleri mermer taşlı Cezayir
Güzelleri hilal kaşlı Cezayir

Cezayir’in yüksek olur evleri
İçindedir ağaları beyleri
Türkçe bilmez Arapçadır dilleri

Çelenleri mermer taşlı Cezayir
Güzelleri hilal kaşlı Cezayir

Cezayir’in gemileri yağlanır
Yağlanırda iskeleye bağlanır
Eller annem der yüreğim dağlanır

Çelenleri mermer taşlı Cezayir
Güzelleri hilal kaşlı Cezayir !

Kemal DOĞANAY