MUALLİM ÖĞRETMEN OLURSA...

• 24 Kasım 2013 Pazar 11:14:17

ÖĞRETMENLER GÜNÜ DOLAYISIYLA
MUALLİM ÖĞRETMEN OLURSA ...
Keyfiyet, her zaman kemiyetten önemlidir dostlar. Bu ülkeye sayısı çok değil, kaliteli ve ideal sahibi muallim gerek. Gönüllerinde ve zihinlerinde iyi bir ad, güzel bir yâd bırakabilen muallim gerek. Ehliyetli, dirayetli, liyakatlı, on parmağında on hüner olan, donanımlı ve performans sahibi öğrencileri ve kitleleri yetiştirip bu vatana ve aziz millete sıradan değil, sıra dışı üstün hizmetler sunabilen muallim gerek.
Hz. İsa (as) da bir muallimdi. Çarmıha gerilmeyi göze alarak yetiştirdiği 12 havarisiyle (öğretmeniyle) o kadar etki bıraktı ki, bu gün dünyanın yarıdan fazlası O’nun dininin temsilcisidir. Demek ki muallim muallim olunca mağarada dahi yetiştirdiği öğrenciler, dünyayı şekillendirebiliyormuş.
Hz. Muhammed (sav) de bir muallimdi Hemde kâinatın en büyük muallimi. “Ben ancak bir muallim olarak gönderildim” diyordu. Tek başına ortaya çıkan bu insanlık ehramının zirvetaşı, gaye insan ve ufuk Peygamber, Rabbinden aldığı ilk “OKU!” mesajıyla, kaba saba, cahil cuhela yeryüzündeki en acımasız bir toplumu, kısa zamanda temelinden dönüştürüp, dünyaya örnek olan ve yön veren dillere destan o muazzam İslam medeniyetinin temellerini atabiliyordu.
Eli öpülesi, karşılarında temana durulası ve gönüllerin manevi mimarları olan bütün din görevlilerimiz de birer muallimdirler.
Demek ki, muallim muallim olunca, çöl ortasında ve hurma dallarının gölgesinde yetiştirdiği öğrencilerle dünyayı, bir başka dünyaya dönüştürebiliyordu.
Hoca Ahmet Yesevi de bir muallimdi. Ama O’nun yeriştirdiği talebeleri olan Horasan Erenleri, gaza ruhuyla yurtlarını terkedip Anadolu’ya gelmişler ve bütün bir Anadolu’nun Türkleşmesi ve İslamlaşmasını sağlayabilmişlerdi.
Mevlana’da bir muallimdi. Ama O öyle bir evrensel öğretmendi ki,
“Düne ait sözler dünde kaldı cancağızım. Bugün yeni bir gün, yeni şeyler söylemek lazım” diye, çevresini hep yeniliğe, ilime ve irfana yönlendiriyordu. Binlerce öğrenci yanında, İzzeddin Keykavus gibi cihangir bir hükümdar yetiştirebiliyordu.
Hacı Bektaşi Veli de bir muallimdi. Ama o gönül insanı, incinse de incinmeyen, bir olan, beraber olan, iri olan ve diri olan, eline, beline, diline sahip, ilim, irfan ve edep sahibi öğrenciler yetiştirebilmişti.
Nasrettin Hoca da bir muallimdi. Hem de güldürürken düşündüren, ibret ve hikmetle insanları doğruluğa ve güzelliğe yönlendiren bir öğretmen.
Şeyh Edebali de bir muallimdi. Fakat O öyle bir öğretmendi ki, Cihan devletinin temellerini atan Osman Gazi gibi nice öğrenciler yetiştirmişti.
Aziz Mahmut Hüdai de bir muallimdi. Bir okuduğunu bir daha okumaya gerek görmeden hafızasına alabilen ve nice padişahlara hocalık yapan ve onları irşad eden bir öğretmen.
Hacı Bayram-ı Veli de bir muallimdi. “Yandı bu gönlüm yandı bu gönlüm, yanmada derman buldu bu gönlüm” diye diye ve ilâhi aşk ateşiyle yana yana İstanbul’un manevi fatihi Akşemsettin gibi nice değerler yetiştirebilen bir muallim.
Molla Gürani, Molla Hüsrev ve Akşemseddin de birer muallimdiler. Onların elinde şekillenen ve eleğinden geçen Fatih, İstanbul gibi bir dünya şehrini fethedebilmişti. Öğretmeninin karşısında O’nun elleri titriyor ve surlardan içeri girerken kendisine çiçek sunan Bizans kızlarına: “Siz bu çiçekleri benim öğretmenime verin”diye Akşemseddin’i işaret ediyordu.
Matematikçi Mustafa Bey’de bir muallimdi. Fakat o Mustafa Kemal Atatürk gibi dahi bir komutan yetiştirebilmişti. Mustafa Kemal Paşa’da bir öğretmendi, Hem de başöğretmenlik yapmış ve bir millete lider olarak ve milletle kol kola İstiklal mücadelesini kazanabilmişti.
“Kâinatta en büyük hakikat imandır. İmandan sonra namazdır…”diyen Bediüzzaman Hazretleri de, Fethullah Gülen Hocaefendi de birer muallimdiler. Ama onlar bütün zulümlere ve engellemelere karşı, mücadelelerine devam ederek eserlerini yazabilmişler ve bütün dünyaya yayılan kutlu bir hizmet hareketinin öncüleri olabilmişlerdi.
M. Zait Kotku Hazretleri, hayatını ilme, ibadete ve zikre adamış, nice fedakarlıklara katlanarak ideal bir din görevlisi olarak hizmet vermiş ve nice pırlanta öğrenciler yetiştirmiş eli öpülesi, karşısında selam çakılası ve temenna durulası âbidevi mübarek ve mümtaz bir muallimdi. Sevgisi, sevenlerinin gönlünde ebedileşmiş ve abideleşmiş bir muallim. Sev,sevdir ve sevindir hedefini gösteren münevver bir muallim.
Evet, Süleyman H. Tunahan Hazretleri de bir muallimdi. Henüz 30 yaşın da bugünkü anlamda Profesörlük olan, İstanbul Müderrisliği Dersiamlığı payesini almıştı. İslam hizmetinde tüm engellemeler elini kolunu bağlayınca da, şu destanımsı mücadeleye başlayacaktı. Gidiş dönüş tren bilet ücretlerini cebinden ödeyen ve öğrencilerini Haydarpaşa’dan Adapazarı trenine bindiren Süleyman H. Tunahan Hazretleri, gidiş dönüş süresince ve yol boyunca onlara Kur’an öğretiyor ve İslam’ı anlatıyordu. Ömrünü Kur’an öğretmenliğine vakfeden böylesi Hoca Efendiler, bugüne ne güzel bir örnek miras bırakmışlardır.
Mahmut Ustaosmanoğlu Hoca Efendi de bir muallimdi. Fakat O, öğrencileriyle Anadolu gezileri düzenlemiş ve oralarda “Allah(cc)’ın Rızasına Uygun Yaşama Daveti” adını verdiği derslerine devam etmiştir. Sohbetlerinde tarikatten ziyade, okumak, Kur’anı anlamak, değerlerimize sahip çıkmak ile helal ve haramlar üzerinde durmuş ve sürekli cemaatler arası birliğe vurgu yapmış bir muallimdi.
Reisü’l-Kurra Gönenli Mehmet Efendi Hazretleri de, tam ideal bir muallim ve Din Görevlisi portresi çizmiş büyük İslam âlimlerimizden biriydi. Anadolu’dan İstanbul’a okumaya gelen öğrencilerden, ihtiyaç sahiplerine maddi ve manevi her türlü yardımı yapmayı kendine bir vazife edinmişti. Öğrencilerin yiyecek içecek ve giyim ihtiyaçlarını o temin eder, ceplerine de harçlıklarını koyardı. Hatta kirli çamaşırlarını evine getirir, takva sahibi eşi onları elde yıkar ve ütüleyerek tekrar sahiplerine gönderirdi. Bediüzzaman’ın dilinde “Kahraman Mehmetçik” ti O. Kendine has tavır, fikir ve şahsiyetiyle başlı başına bir ekoldü. Hâza muallimdi O. 90 yaşında ve iki kişinin desteğiyle ayakta zor dururken dahi, ders vermeden geri durmayan fedakâr, ideal ve örnek bir din muallimiydi o.
Necmettin Okyay Hoca da bir muallimdi. Medrese tahsilinden sonra, Üsküdar Valide Sultan Camii’nde yarım asra yakın İmam Hatip olarak çalışan ve Güzel Sanatlar Akademisi hocalığına kadar yükselen hocaların hocası Necmettin Okyay Hoca’nın, üstün vazife anlayışı yanında, pek çok sanat dalındaki üstadlığı da dillere destandı.
Cellalettin Ökten Hoca da muallimdi. Zira O, İmam Hatip Okullarının ve Yüksek İslam Enstitülerinin kurulmasında, birinci derecede rol oynamış son devrin en önemli din âlimlerinden biriydi. Adı, hatırası ve hizmetleri ebediyen bu milletin gönlünde yaşamaya devam edecek numune-i imtisal bir muallim. O, İmam Hatip neslinin öncüsüydü. İmam Hatip Liseleri’nin fikir babası, bizzat kurusu ve ilk müdürüydü. Bu altın neslin ardındaki bir büyük meçhul kahramandı o. İstanbul Yüksek İslam Enstitüsü’ünde de kelam ve ilm-i Tevhit dersleri okutan ideal ve idol bir muallim. Her İmam Hatiplinin, Celal Hoca’nın bu fedakârlık destanını okuyup öğrenmesi, bir şeref borcudur.
İlim ve irfan sahibi üstün ve abidevi şahsiyetleri ve bu güzel örnekleri daha da çoğaltmak mümkündür. Rabbim hepsinden razı olsun. Vefat edenlere gani gani rahmet eylesin.
Öte yandan Molme de bir öğretmendi. Ama O yetiştirdiği öğrencisi Napolyon’nun yumruklarına hedef olmuştu. Çünkü O’nun ölçeği yanlıştı. Ölçek yanlış olunca, ölçümler de yanılmıştı. Buna karşı, Kemalpaşazade’nin yetiştirdiği Cihangir Yavuz’un ölçüsü vahiy ve sünnetti ki o, mualliminin atının ayağından sıçrayan çamuru şeref olarak addediyor ve ona saygı duyuyordu. İşte bu performansla 8 yılda Osmanlı coğrafyasına iki Osmanlı daha ilave edebiliyordu.
Muallim Emir Sultan Yıldırım Beyazıd’ı, Muallim Hacı Bayramı Veli II. Murad’ı, Muallim Zenbilli Ali Cemali Yavuz’u, Muallim Ebussuud Efendi Kanuni’yi, Muallim Sadettin Efendi III. Mehmet’i, Muallim Aziz Mahmut Hüdai de I. Ahmet gibi cihan hükümdarları yetiştirebilmişlerdi.
Yıllarca bu milletin başına geçip onu idare ettiğini sanan liyakatsız, dirayetsiz, çapsız ve hicapsız, Rabbini ve haddini bilmeyen sözde devlet adamlarını yetiştirenler de birer öğretmendiler. Ama oöğretmenler yetiştiremedikleri öğrencileri ile, muasır medeniyeti yakalamada bu millete yarım asırdan daha fazla zaman kaybettiriyorlardı. Onlar başı kapalı kızlarımıza bu vatanda okumayı dahi çok görerek, adres olarak Arabaistan’ı işaret ediyorlardı. Bu büyük utanç ve vebal onların omuzlarında mahşere dek devam edecektir.
Tarihi süreç içinde yâdettiğimiz önek ve önder muallimler, örnek ve fedakâr oldukları için çığır açabilmeşlerdi.
Öğrencisine emeği geçen herkese Allah razı olsun derken, gerçek muallimlere minnet ve şükranlarımızı arzediyoruz. Mümtaz ve fedakâr nice muallimi de, hayırla yadediyoruz. Hayatta olanlara hayırlı ve bereketli ömürler, dâr-ı Bekâ’ya göç edenlere de Cenâb-ı Hak’tan gani gani rahmet diliyoruz.
Muallim, o muallimdir ki, Din Görevlisi o Din Görevlisidir ki, ahlak ve fazilet kokan, edep ve haya kokan, yedi veren güller gibi vatan, bayrak kokan, ilim, irfan kokan, başarı ve performans kokan cemaatler ve öğrenciler yetiştirerek koca bir milletin maküs talihini değiştirir. DÜŞÜNMEK GEREK; MUALLİMLER ÖĞRETMEN OLDUĞUNDAN BERİ HANGİ DEĞERİ YETİŞTİREBİLDİK?
Yukarıda anlattığımız öğrencileri en ideal biçimde yetiştirebilen ideal muallimi ve bu vizyondaki kitleleri eğiten ideal İmam Hatib’i ve Kur’an Kursu Hocasını alkışlamak da, bizim uçsuz bucaksız bir bahtiyarlığımız olur.
Selam olsun böylesi eli öpülecek ideal muallimlere ve ideal Din Görevlilerine...
İLMİ VE İRFANI, AHLAK VE FAZİLETİ, EDEP VE HAYAYI, ADAP VE ERKANI NESİLLERİMİZE ÖĞRETEBİLEN ÖĞRETMENLERİN BU ÖZEL GÜNÜ KUTLU OLSUN.

mustafaturan11.com