En kötüsüde mecburdum sana,anlattıklarımın umrunda bile olmadığı apaçık ortadayken bile mecburdum sana.Ayrılmakla neleri göze aldın bir bilsen.Susuyorsun son günlerde ve bu sessizlik deli edici.Susmayı yeğlemek bir "kabul ediş,kaçış" değilmiydi? Söyle canını sevdiğim sevgilim.Susmak her çıkış yoluna kilitli kapılar vurmak değilmiydi? Bilsen ne kadar ağır geliyo yüreğim vücuduma ve ne kadar sensiz. Ve bir yok oluşun içinde ne kadar gürültülü.Ben anlatmadıklarımın içinde neleri boğazımdan yudumlarken boynuma pençelenmiş tırnak izlerine sebep söylenen her söze kulak asman.O kirli ve büyük elleriyle ölesine yapıştılarki boğazıma..Yırtarcasına..

Susuyorsun sevgili.Ve bir tırnak izi daha saplanıyor vücuduma.Oysa dudaklarından dökülecek her kelimeye koşulsuz şartsız aşık olabilirim.Ya beni sevmeyişinden ya da gururunu okşayan ellerin şevkatinden..İkinci seçeneği var saymayı yeğlerim.Verdiğin her değer parçasını demirden gümüşe,gümüşten altına,altından elmasa çevirdim.Ben de yıprandım sonraları fakat seni sevmekten hiç vazgeçmedim.

Cevabını veremeyeceğim hiç bir adıma izin vermedim.Sen geldin aklıma bir adım geri çekildim.Ya seni sevdiğimden,ya da seni kaybetmemekten.İki seçeneğide mübah kıldım kendime.Tek bir soru sorulmadan infaz edildi sol yanım.En kötüsüde bilmediğim yerlerden bile yoktu tek bir soru.