Benim Yaralarım.....

• 21 Kasım 2013 Perşembe 19:50:05

Kendimi anlatmaya başladığım da sana her şey için çok geç diyen kulağımın zarını patlatan bir efkâr basıyor ki susmak en iyisi diyorum.
Sonra geriye beklemek kalıyor, kelimelerin kelam sız dünyasında sadece beklemek. Vuslat bekleyen bir aşığın sukutun da susmak kalıyor bana…
Herkes kalbim de ""CHP" gibiydi bin asır geçse de iktidar olamayacaktı...
Ama sen kalbimde "AKP" gibiydin bir gün gelsen iktidar olurdun.
Hayır, hayır bu fazla "bu ülke de iktidar olmanın yolu Amerika’dan" geçiyordu
Yoksa "Muhsin Başkan" daha fazla iktidar milletin kalbinde...
Amma derki o"" Bu ülkede dürüst olmak başa bela ama bu bela başımızın tacıdır "
Evet, ben sana belaydım çünkü dürüsttüm ama sen başının tacı değil, koynunda ki taşa gittin
Siyassete devam edelim: Sen benim için AKP’nin % 50 sinden daha kıymetli bir mümin, MHP in % 15 sinde daha fazla bir gönüldas, Chpnin %21 den daha değerli Yoldaş, diğer kalanlar kadar ise herkesin peşinde koştuğu ama oldukları yerde kalan sapasağlam insanlar gibiydin…
. Siyasette bile sen varsın, ha varsın ha yoksun, ne diyeyim şimdi
Hep söyledim ama anlamadın bir daha söyleyim de o kalbin topraktan yaratıldığı hal de nasıl taştan oluyor bir anlat sen...
Bak ben senin için tüm içimdeki volkanı bir kenara koymuş, kelimeri yutmuşum yutmuş sonra sonrası yok işte.
Kendi Kalbim yandığı için senin kalbinde merhamet beklemek reva mı?
Gönül teline dokunan, dokundukça kanayan kanatan bundan bihaber midir?
Bunca zaman sonra bişey diyeceğim. Bence bundan sonrası bana haram demem...
Yağmur da kırılan gülü, incinen yürek istedi ki bir damla su ver bana leyla
Leyla sandı ki eski sen yeni ben, yeni sen eski ben olmuşum gayrı sözüm yok sana.
Kendimi bildim bileli bütün gençliğimi zamanı unutarak söz veren müminse sözünün gereğini yapar diye yıllarca beklemişim beklemişim… Bu bir itiraftır
Vuslatı bekleyen bir aşığın yandığını,
Nereden bileceksin? Kalbînde zerre payımda mı yok?
Bazı yaraları merhem, bazı yaraları zaman, bazılarını da yaralayan iyileştirir. Bazı yaralar vardır ki Yaralayan yaraladıkça yara kanar gider… Dedim biz bu dünya da ödeşelim. Duymadın duymazlıktan geldin umursamadan, aldırmadan, taşlasan ruhunla taşlan hep…
Bu yüzyıllık alfabeye sığmaz şimdi sana söyleyeceklerim
İncittiğin yerde incitirler seni tam, işte o gün beni an…
Yüreğim kapanmayan yaralarla doluyken, birgün ağzını açtığın da benim ismimle başlayan bir kelimeden sonra sancıların başlar bir gün elbet benimde yaralarımı saracak bir yürek bulunur…
Cuma KÖSE