Öfke kontrolü hakkında binbir türlü martaval okur psikoloji uzmanları. Oysa yeryüzünde hiçbir şey kontrolünüzde değildir ve çoğunlukla olaylar sizin kontrolünüzün dışında gelişir. Bir şeyleri kontrol etmeye çalıştığınızda ise doğadan uzaklaşır, akışı bozar, mutlaka bir dengesizlik yaratırsınız…

Bıkıp usanmakta haklıyız bizi öfkeye, nefrete yönlendirme çabalarından… Yahu kardeşim biz öfkeden ve nefretten uzaklaşmamaya çalıştıkça neden kafanızda kurguladığınız pislikleri üstümüze sıçratıyorsunuz. Düşündüğünüz iğrençlikler sizindir, hissettiklerimiz bizimdir. Çünkü kendimizi bu derece kısıtlamamızı hak etmiyorsunuz insandan bozma varlıklar olarak!

Nasıl bir tatmin duygusu bu, nedir derdiniz! Kendi kapı önünüze bakmıyor, başkaları hakkında haksız yargılarda bulunuyorsunuz. Düşüncelerinizin iğrençliğinde boğulunuz. Bizim de size benzeyip ruhumuzu kirletmeye mi çalışıyorsunuz? Bilip bilmeden, destur almadan iç dünyamıza girdiğinizi sanıyor, ruhumuzu kemirmek, kanımızı içmek istiyorsunuz... Peki, siz kimsiniz?

Yaptığınız ciğersizlik size yapılsa, bizim kadar sabırlı olmaz, size yapılana bir tepki verememe durumunda kalsanız; “haksızlık” denen olgu sizin karşınızda olsaydı iyi niyetinizi boğazlar ya da bir böcek gibi karşıdakini ezmeye çalışırdınız. Vicdan azabı diye bir şey yok mu kardeşim? Oysa hepimiz ne kadar da vicdanlıyız diye martaval okuyup duruyoruz… Ulan söylem ne eylem ne! Vicdanınız haysiyetiniz nerde kardeşim, hangi tezgahta pazarladınız ruhunuzu?

Birini tanımadan, onunla doğru düzgün iletişim kurmadan, önyargılarınızdan ya da hazımsızlıklarınızdan yola çıkarak kendi pisliğinin girdabında devinmek başka nasıl yorumlanabilir ki?

Biz de sizin gibi olmak istemiyoruz bunu anlamıyor musunuz? Çünkü tepkisel olarak sizin yaptığınız şekilde vereceğimiz karşılık bize yapılan haksızlığı hiçbir şekilde dengeleyemeyecek ve sizin pisliğinizi de bertaraf edemeyeceğiz... Yani kamyon dolusu öfke içsek de rahatlayamayacağız arkadaş. Buna gerek var mı? Kendini kendimizi sizler gibi kirletmekten başka ne işe yarar Allah Aşkına!

Bizim bu tip anlayışsızlıkların kamçılandığı hipodromlara girmişliğimiz, onlara ganyan yatırmışlığımız mı var?

Biraz insana benzemeye çalışın, henüz hiçbir şey öğrenmedim deyin, birisini bizleri insanlığından soğutacak kadar yozlaşmış olan sizleri görmek, duymak dahi istemiyoruz.

Ağır gelin artık! Azıcık şuurunuz değeriniz olsun!