KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
an"a düşmeler_
Çok mu sahipsiz bıraktım seni.?
Bugün sana dair bir damla yaş süzüldü yanağıma.
Neydi olan ki, inancını kaybetmiştin.
Bir cümlen ile akıttığım bir damla gözyaşı
Denizin varlığını sorgulattı bana…
Dalgaların ortasına kan kırmızı bir gül düştü
Yüreğim bir köşesinden alev aldı…
Yaşamak ne demekti ?
Ya inanmak ?
Nerede kaybettin onu ?
Bizim kalelerimiz sağlamdır diye düşünürdüm hep.
Üzerine konduramam zayıflığı, ne bugün ne de başka bir gün…
Hem, neden sevdim ki ben seni ? ….
Bir özlem mektubu yazacaktım sana,
o kadar heyecanlıydım ki nasıl söze başlayacağımın,
aklımdan geçenleri sana nasıl aktaracağımın heyecanı ile boğuşurken,
senin keyifsizliğin beni aldı götürdü kör kuyulara…
Hayat, hep çok zor gelmiştir bana…
Evet, iyi oku bak, hem de bana!
Zaman zaman hep hak etmediklerimiz çoğalır hayatımızda,
isyanımız hep kendimize olur…
Vardır bir sebep deriz, sebebi ararken,
hayatı ve yaşadıklarımızı sorgularken kendimize
ve sevdiklerimize olan inancımızı yitiririz…
Ya da öyle olduğunu sanırız di mi… ?
Yoksa inancımızı yitirdiğimiz şeylerin etrafında neden dönüp duralım ki…?
….
Tam şu anda aklımdan geçen "açtırma kutuyu, söyletme kötüyü" …!
Ki hayırdır inşallah…
Susma zamanı…
….
an"da/dnzc_
YORUMLAR
bazen bir damla yaş anlatılması gereken herşeyi anlatıyor.
ne güzeldi canım,kutladım gönülden...
Başlamak isterken başlayamamak.
Tam diyecekken diyememek.
Gel gör ki; hep düşünmek, hep düşünmek...
İçinde deniz olan.
Hep saygımla.
Çoğalır hayatımızda birileri , bişeyler; bazılarını isteriz ve bizde çoğalırız; bazılarını da anlamlı ve çok bulurken o ana kadar, o an'la birlikte anlamsızlığa, hiçliğe atar bir daha dışarı da çıkaramayız.
Düşünce an'a...
Çok ama çok güzel vuruşlarıyla şahane bir yazıydı bence
Yürekten tebrikler Denizce
Sevgilerimle
yazar
düşürdükçe hüznünü
sözcüklerin yüreğine
kurulan cümleler
güçlendikçe güçleniyor
içsel yazının en can alıcı noktası
belki de sevdiklerimizin etrafında dönmek istememizdir
ki
döndükçe
dönülsün isteriz
tebriklerimle
