Muhterem'e mektuplar-1 / Vahhhh Benim Halime..
RE:vah benim halime..
Kullardan birkul ( 11/16/2013 )
---------------------------------------------
Hayırlı akşamlar hocam.
Size anlatmaya nerden başlamam gerekiyor bilmiyorum ama öncelikle kendimi tanıtmam gerektiğini düşünüyorum.
Ben 21 yaşında genç bir kızım.ilkokulda çok başarılı ve taktir gören bir öğrenciydim.Çok iyi bir anadolu lisesinde eğitimime devam ettim.lise yıllarımda kendimi gençlik hevesleriyle yakmaya başladığım bir zamanmış ama ben anlayamamışım.Herkes tarafından taktir gören bir kızdım.Sevilen değer verilen güzel bulunan saygı duyulan...keşke hiç olmasaydı hiç biri.Bir genci sevdim ve ondan sonra başladı hazin sonum.Daha çok küçüktüm tabi.Sevgi aşk tam olarak nedir bilmiyordum bile.Seviyorum sanıyordum.Sevmez olaydım .Öyle bir pişmanlıkki bu..
Ailem-özellikle babam-dinine düşkün insanlardır ama beni çok boş bırakmışlar.O zamanlar ergenliğin verdiği asilikle bana karışmamalarını istiyordum.Beni rahat yetiştirdiler.Keske dövselerdide beni benimle baş başa bırakmasalardı.keske..Ailem elinden geldiğince beni cemaatlere yollardı.Ama dediğim gibi derdim gücüm şebeklikti.Şuan düşünüyorum da hiç bişey öğrenmemişim.Ne annem ne babam bikez olsun beni karşısına alıp "bak kızım bu günah,bunu yaparsan cehennemde yanarsın oku şunu öğren"demedi.
Lise yıllarım haramlarla haşır neşir olmakla geçti.Ailemin beklentileri vardı.Ozellikle babamın.Okumam için herşeyi yapardı.Herşeyi..Üniversite sınavına girdim.Kazandımda.Kimya mühendisliği bölümü öğrencisi oldum.Birincilikle yerleştim.Yerleşemez olaydım keşke.Lise yıllarında sevdiğim gençle birlikte geldik buraya.Oda kazanmıştı.İşte burdan sonrası tam bir utanç tablosu.Birlikteydik artık ve önümüzde bizi birbirimizden ayıran bi engel yoktu.Üniversite özgürlüktü..Boş beynim öyle zannediyordu tabi.Ne kadar acizmişim meğer. .Üç yıl boyunca büyük küçük günahlar çukurunda hazin sonumu hazırladım.Pişman olurdum ama gene yapardım.Ne kadar iğrencim.Bi insan bunların hesabını nasıl vericeksin diye sormazmı kendine.Şeytanın kölesi olmuştum.Allah (C.C) a her zaman inandım.Ama ne layık bir kul olabildim Rabbime nede layık bir ümmet oldum efendimize.Cahilliğin birebir örneğini sergiledim.Pislik içinde kalmıştım.Zaman böyle geçip gitti.iki sene öncede bu gençten ayrıldım.Ama yaptıklarım peşimi bırakmadı.Karşıma beni doğru yola iletilen insanlar çıkması için çok dua ettim.Ve kabul olduda şuan iki gün sonra eşim olucak insan çıktı karşıma belkide.Bilmiyorum.
Bundan iki ay öncesine kadar hala herşeyden bi haber yaşarken birgün içimden biseylerin koptuğunu hissetim.Nasıl bir sızı."Ya şuanda ölsen.." Bu nasıl bir ızdırap.Nasıl hesap verirdim.Cehennemde sonsuzluk bekliyor beni.İçimi öyle bir korku ve pişmanlık sardıki."Ben şimdi ne yapacağım" düşünceleri beynimi kemiriyordu.İçim yanıyordu resmen hocam.Çaresizlik ne zormuş.Hayatimda böyle bir pişmanlık yaşamadım.Derdimi kimselere anlatamadım.Yardım edin diyemedim.Elimden tutun beni bu bataklıktan kurtarın diyemedim.Ben bu pişmanlıklarla kendimi doğru yola sokmaya karar verdim.Rabbim her günahı affedecegini bildiriyor.Tövbe et dedim.Tovbe et..
Gusul abdesti alıp ağlayarak iki rekat tövbe namazı kıldım . Öyle yalvardımki.Rabbim beni geri çevirmesin diye öyle ağladımki..O günden sonra 5 vakit namaza başladım.Kazalarımıda kılma yolundayım.Bu mübarek muharrem ayında oruçlarımı tutup bol bol af diledim Rabbimden.Tovbe ettim bir daha günahlara dönemezdim.Rabbim nasip ettide oldu.Şuan hala bataklığın içinde çırpınıyordum.Allah çok büyük! Tabi nefsime ikinci bi darbe babannemin ölümüyle gerçekleşti.Bak dedim öldü.Hesap veriyor dedim.Peki sen napıcaksın.İyice kendimden gecmıstim üzüntüden.Şimdi daha iyim çok şükür.
Öyle şeyler öğrendim ki hocam şu iki ay içinde.Meger ben hiç bişey bilmiyormusum.Bir kul Rabbini yaradanını tanımazmı.Peygamberini tanımazmı.Tanımıyormuşum hocam.Rabbimin şevkatini, merhametini, affediciligini öğrendikce kendimden daha çok utanıyorum.Ne sefilsin diyorum kendime.Efendimizin hayatını okudukça gözyaşlarıma hakim olamıyorum.Rabbimin affını ve gazabını öğrendikce kendimi tutamıyorum.Bu nasıl bir pişmanlık.iki aydır ne yediğimi anlıyorum.Ne içtiğimi anlıyorum.Gülsem bile içimde hep bu vicdan azabı."Sen gülmeyi bile haketmiyorsun" diyorum.
Öyle açımki öğrenmeye dinimi.Sürekli okuyorum ama yetmiyor hocam.Yetmiyor..Hep bişeyler eksik.Napsam diyorum.Napsam affettirsem kendimi.Rabbime dua ederken "Nolur beni affetmeden canımı alma"diyorum."Kendimi affettirmek ve bu yuklerden kurtulmak için bana bir şans ver" diye yalvariyorum.Kendimi günahtan uzak tutmak için elimden geleni yapiyorum.Ama içimde hep bir korku.Hep bir sıkıntı hep bir çaresizlik yetememezlik..
Hocam Allah rızası için bana yardım edin.Bana yol gösterin rehberim olun.Allah (C.C) ve Hazreti Muhammed (s.a.v) yolunda olmam icin bana yardım edin nolur.Elimden tutan ve beni ayağa kaldıran siz olun.Rabbimin huzurunda utanmak ne zormus.Ailemin suratına bakamazken..Lütfen hocam bi ışık tutun bana.Yardım elini uzatın.Yapmam gerekenleri söyleyin.Kendime zulmettim ben.Zulmedenlerden oldum.Duanızı esirgemeyin nolur.Beni kendimi Hak yoluna sokmam ve affettirmem için yardım edin nolur.Yetersiz hissediyorum kendimi.Bana bir ışık tutun..
Şimdiden ALLAH RAZI OLSUN..Hakkınızı helal edin..
***********************************
Tarih:17 Kasım 2013 Pazar 10:32:09
Hayırlı akşamlar ve ömürler olsun Muhterem;
İnşaallah mektuplaşmalarımızda adınız Muhterem olsun olur mu...Sabah saatlerinde okudum mektubunuzu..Çok duygulandım...Gözlerim bir kere daha doldu,yüreğim bir can ile daha yandı...İki pencere açıldı önümde;biri acıları,kaybettiklerimizi yana yakıla seyrettirdi,biri umut dağlarının zirvelerinden ışık/nur olup süzülen Allahın rahmet elini gösterdi..
Olan olmuş,istenmeyenler yaşanmış,bedeli hızla azap üzümleri olup sofranıza gelmiş...Yemesi zor,bakması,dokunması bile ızdırap, günahlar olarak...Hatırlanması bile ciğerleri dağlayan,göz pınarlarını doldurup taşıran pişmanlıklar..
Amma velakin güzel yanı,sebebi senin yürekten sızılanman mı,anne babanın duaları mı,yoksa son zamanlarda daha çok dünyamızı ziyaretle ağırlılklı rahmet taşıyan meleklerin lutfu keremi mi, tez tövbe etmişsin..Maaşallah namazlarına dönebilmişsin...
Bundan böyle seccaden kurtuluş savaşı verdiğin,muharebe meydanın olsun..inşaallah...
Sen rabbine dönmeye karar verdin ya,işimiz kolay..Son yıllarda Allahın izniyle rahmet kapılarının ardına kadar açık olduğu bir dönemi yaşıyoruz..Öyle ki fert fert değil,millet millet,kavim kavim kurtuluşun yollarının biiznllah açıldığı,kıyametten önceki son merhamet meleklerinin yeryüzünü bir kez daha şereflendirmeye başladığı bir dönemi yaşıyoruz.Hidayet dönemi /mehdiyetin faaliyet zamanını..
inşaallah sana bazı yazılar göndereceğim...onları dikkatli okur özümser,belirtilenleri yaparsın...Ve görürsün allah nasıl da ya Rabb diye sesverenlere ’’buyur kulum,iste ne dilersen iste de vereyim’’dediğini...senin bir adımına on,yüz,yediyüz adımla karşılık verdiğini....
sayfamda yıllardır yayında olan Mektuplar var..Senden bin beter günahlara batıp,maşaallah şu anda velayet mertebesine terfi edip başkalarına kurtarıcı olan kardeşlerinin hikayeleri o mektuplarda şu anda seninle yaptığımız gibi samimi yazışmalarla anlatılmış,yayındadır..Onları fırsat buldukça oku inşaallah..ve sana göndereceğim,aslında makalelerim bölümünde kaydı bulunan ZİKİR VE ADABI yazımda belirtilenlerle ve önerilerle yola çık..arkası rabbimizin rahmeti ile gelecektir..
henüz diğer yazılarını okumadım..onları da okuduktan sonra sana o ZİKİR VE ADABI yazımı ve kurtuluşa ererek bugün meleki alemlerden heber taşıyan kardeşlerinden birisinin dün bize gönderdiği son müşahadelerini göndereceğim..ki umutların artsın,rabbimizin rahmetinin gazabını aştığını gör..Diri diri sabi kızlarını kuma gömen, günahın en beterlerini,şirki küfrü din edinen Mekke müşriklerinden bir sahabe ordusu meydana getiren rabbimiz, seni de inşalalah Rabia hatunlar mertebesine çıkarsın..
Şimdilik diğer mesajlarını okumak üzere senden izin istiyorum..
Aynı uslupla bana yeniden yeniden yaz..İbretlik mektubun başkalarına kurtuluş vesilesi olsun,inşaallah..Küçücük heveslerle kolayca işelenen büyük günahların isnsan ruhuna yaptıklarını dile getir. Ve maşşallah o sarih anlatımınla insan nefsinin gençlik dönemlerinde konrolsüz kaldığında insanı nasıl felaketlere sürüklediğini dillendir..Nefsin çağdaş oyunlarını, vurucu oklarla zehir saçan iğnelerini,nasıl kana karıştırıp can yaktığını anlat hemcinslerine...selam es selame