“Mezarlıkta taş olsaydın,tarihe tanıklık ederdin.”-Kemal Doğanay!
Aklıma geldikçe hala gülüyorum.O gün pazara gitmiştim.Her yer kalabalık.Biz de sebze pazarı Salı günleri kurulur.Köylü-şehirli herkes bu pazara gelir.Kimi alır,kimi satar.Biz daha çok alanların gurubundayız.İhtiyacımız olan sebze ve meyveyi hep pazardan alırız.Hem taze olur, hem de ucuz.Köylü bir demet soğanı,birkaç yumurtayı tazece getirir üç-beş kuruşa pazarda satar.
İhtiyaçlarımızı aldık, hanım arabaya bindi eve gitti.Ben de şöyle bir çarşıyı dolaşmaya çıktım.Postanenin önünde iki vatandaşın konuşması dikkatimi çekti.Bağıra çağıra konuşuyorlardı.Gayri ihtiyari istemesem de kulak misafiri oldum;
---Sorma diyordu,biri.Dün mezarlığa gittim.babamı ziyaret ettim.Hal-hatır sordum? Dua da ettim.
--- Deme yahu diyordu,öteki?..Peki ne dedin babana?
----Bekle beni baba!...Yakında ben de geleceğim, dedim.
--- Ee sonra ne cevap geldi?...
--- Ulan delisin be Kardeşim.Ölü adamdan cevap gelir mi?
--- Gelmez mi peki ?...
--- Gelmez işte !..
--- Ulan gelmez de ne diye babana;”Bekle beni baba!”diye kandırıyorsun?
--- Bak şuna yahu! Sen de de hiç akıl yok Kardeşim.Mezarlık insanı beklemez mi?Bilmez misin eninde-sonunda oraya gideceksin?
--- Lan bırak sen de…Acayip adamsın!Şimdi baban bekleyip duracak.
Onlar iki arkadaş konuşmalarına devam ederken ben özür dileyerek araya girdim;
--- Mezarlıkta taş olsaydın, tarihe tanıklık ederdin!Taşda değilsin peki şimdi ne olacak?
İkisi birlikte ters ters bana baktılar.Ben güldüm.Cevap beklemeden oradan uzaklaştım.
Konuşmalarını kestiler, ardımdan baka kaldılar!
Tuhaf değil mi,bir gevezelik bile çok büyük bir gerçeği dile getiriyordu?
Hani Hoca babasını kaybetmiş.Dağda-taşta arayacağı yerde mezarlığın kapısında beklemeye başlamış.Komşuları;
---Hayrola Hocam,demişler..Burada ne bekliyorsun?
--- Babamı kaybettimde onu bekliyorum,demiş.
--- Niye gidipte aramıyorsun ?
--- Canım o kadar yorulmaya ne hacet var?Babamın en sonunda geleceği yer burası değil mi?
Aynen böyle!Siz ne derseniz deyin hayat devam ediyor.Adamın babası oğlunun gelmesini bekliyor.Bir gün mutlaka evlatlarda oraya gidecek.
Ben yine de herkese sağlıklı günler ve uzun ömürler dilerim.

Kemal DOĞANAY