(nedimsaban.blogspot.com)



Gebze’de otostop çektiğim kamyon şoförü, üzerimdeki gelinliği görünce kim olduğumu merak etti.

Sanki bana tecavüz etmek için geçerli bir neden arıyordu.
Bakire çıkmadığı için kapıya konulan bir gelinsem, tecavüz
haklı bir neden olabilirmiş belki. Hayır dedim,ben barış elçisiyim!

Önce, kafayı yeyip yemediğimi anlamak için minik bir sınavdan geçirdi beni.
7’den sonra 8 mi 6 mı gelir dedi, onu bildim.
Türkiye’nin başkentini sordu. Ankara dedim. "Hadi seni Ankara"ya götüreyim dedi.

Filistin’e gitmekten bir an için vazgeçip, Ankara’da karar kıldık. Tecavüzcüm deli olmadığımı anlamıştı! Yani bana tecavüz etmesi için hafifletici bir neden bulamamıştı.

"Paran var mı dedi", bacağımı okşuyordu bir yandan. Seks işçisi olup olmadığımı sınıyordu. Fuhuş için sokaklara dökülmüşsem, ceza indirimi filan alabileceğini umuyordu.

"Gel sana çiğ köfte ısmarlayayım" dedi, ama onu da Ankara’ya sakladık. Çiğ köfteyi Ankara’dan alacaktık. Meclisin oradan!

Gittiğim, gideceğim, gitmek istediğim ülkeleri sordu. Amerika’da olsa, hem tecavüze uğrar, hem parçalarını yerlerdi, Almanya’da olsa,gelinliğinden Neo Nazilere fistan yaparlardı, Rusya’da olsa sana tecavüz etmeden seni on kişiye satarlardı gibi laflar söyledi. "Ben Türkiye’ye güveniyorum, o yüzden burdayım" dedim. "Çek Ankara’ya, şurdan kaç saat sürer ki dedim".

Tecavüzcümün ruh sağlığının yavaş yavaş bozulduğunun farkındaydım. Belki televizyonda izlediği ve bazı kadınların sadece örgü örerek mutluluk oyunu oynadığı, bazılarının göbek attığı, bazılarının da kurban rolüne büründüğü sabah programlarının etkisindeydi kimbilir! Belki, zamanında çok sevdiği bir kız töre cinayetine kurban gitmiştir, belki zamanında çok sevdiği bir kızla başlık parası yüzünden evlenememiştir. Ya da namus diye kafasını kirletmiştir bazı erkekler.

Israrcıydım Ankara konusunda. Beni götürmek istemedi!
Tecavüz etmeyi tercih etti. İyi ki de öyle yapmış.

Şu anda onu ruhu bozuk bir zavallı olarak görüyorum ve afediyorum. Onun davranışından yola çıkarak genelleme yapmıyorum, Türklerin davranışını yargılamıyorum.

Ama Ankara’ya gitseydim ve "seçilen" kişilerin vahşet içinde birbirlerine saldırdıkları kişilerin arasında kalsaydım, ürkerdim. Farklı düşünebilirdim Türkiye hakkında.

CHP’nin genel kurulunda da bu manzaralar var, MHP’de de yaşandı, iktidar kavgalarının olduğu her yerde şiddet kaçınılmazdır, İtalya’da maçlarda da böyle oluyor denebilir belki ama en azından benim içim mezarda da olsa rahat. Çünkü tecavüzcüm hapiste duvarları yumrukluyormuş,
korkuyormuş bana yaptıklarından dolayı.

O içeride, ama ben dışarıda kalanların bana ve benim gibi yeni gönüllülere zarar vereceklerinden, şiddet uygulayacaklarından çok korkuyorum.

Ne olur bana korkularımın yersiz olduğunu söyleyin? Mezarımda rahat uyuyabilir miyim?


PİPPA

bu yazıyı alıntı olsa da koyma gereği duydum, güzel ülkemizin coğrafyalarında gezinen insan manzaraları. Sevgili Nedim Sabana duyarlı yüreğinden dolayı teşekkürler.