Yαrın Bitermiş Herşey" öylemi??

• 4 Kasım 2013 Pazartesi 09:17:51

Derdi Ki "Yαrın Bitermiş Her şey" ..Ve Bitti .Ver, Ver Ateşe Ver Bizi...Bir İz Bırαk Burαda dα,İz Bırαkαnlαr Unutulmαz Ben sana seni sevdiğimi gösterecek çok şey yaptım ama sen görme zahmetinde hiç bir zaman bulunmadın her zaman bencil oldun teşekkürler,Her şeye Rağmen HAYATA BİR ŞEYLER VERMEZSEN,HAYATTA SANA HİÇ BİR ŞEY VERMEZ,ŞİMDİ BİR ŞEYLERİ HAK ETMEK İÇİN ÇALIŞLİŞMAK LAZIM,,bunca zaman anlamaya çalıştığımı,ben kendimi bulduğumda anladım....herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,Kendi yolumu çizdiğimde anladım... Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat,Okuyarak, yazılarak değil, bildiklerini bana neden anlatmadığını anladım...Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış, aşk peşinde neden yalınayak koştuğumda, Acı doruğa ulaştığımda gözyaşı gelmezmiş gözlerden,neden hiç ağlamadığımı ..ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım....
Bir insanı herhangi biri kırabilir ama bir tek en çok sevdiği acıta bilirmiş,çok acıttığında anladım...fakat hak edermiş sevilen,onun için dökülen her damla göz yaşını,gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiğin de yalan söylemek değil,gerçeği gizlemekmiş marifet,yüreğini elime koyduğunda anladım....
’sana ihtiyacım var, gel!’ diye-bilmekmiş güçlü olmak,bütün kalbimle seni ölümüne severken sadece senin iyiliğini düşündüğümden sana ’git’ dediğimde anladım....
biri sana ’git ’dediğinde ’kalmak istiyorum’ diye bilmekmiş sevmek,’git’ dediklerinde gittiğimde anladım....sana sevgim şımarık bir çocukmuş her düştüğünde zırıl ,zırıl ağlayan, büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım...ve gurur...gurur kaybedenlerin, acizlerin ,maskesiymiş ,sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış ,yüreğimde sevgi bulduğumda anladım....,ölürcesine isteyen beklemez sadece umut edermiş,..sevgi emekmiş,
emek ise vazgeçmeyecek kadar ,ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş....Tüm yaşadıklarımı ,bütün sevişmelerimizi, içtiğim sigaraları, gözyaşlarımı, ne varsa hayatıma dair her şeyi biriktirdim küfemde: İyi ki biriktirmişim, bak sana ne hayatın nede sevişmelerin de tadı kalmadı günümüzde…
insanlar tanıyorum artık içleri boş, küf, yersiz, kaba ve ne giyse üstüne içinde medeniyet olmayan; üzülüyorum. Hani nasıl oturtsan ömrünün bir yerine, hiçbir sandalyeye sığmayan… Demek ki; insanlığında tadı da tadı kalmadı…bedene gusül abdesti aldırsan ne olur beyinler cenabet kaldıktan sonra.....Görüntüsü insan olanların gereksiz kapladığı yerlerden olsa gerek, şu dünyada ağız tadıyla yaşayacak yer kalmadı. Bitmedi rant derdi hiçbir nefsin, bir şeye sahip olmanın de tadı kalmadı…Duyguları nasıl kirlet tiyse yaşarken insanoğlu, ister kadın olsun, ister erkek, artık aşık olmanın da tadı kalmadı…

Başka bir dünya anlatırlar bize büyürken,büyüklerimiz masallar yazılır aklımızın en saf yerine, ne büyük hata! Çocukluk günlerinin masumiyetiyle atlarız ya büyüklüğe, ilk orda kanar ellerimiz, sonrası herkesin bildiği kalleşlik. Bu devirde artık çocuk olmanın da tadı kalmadı….

kızlara beyaz gelinlik öğrettiler, bir de yemek yapmanın inceliklerini. Seksek oynamaktan pirinç ayıklamaya uzanan bir ömürde, en sık duyulan şeydi layıkıyla anne olmayı hayayı. erkeklere adam gibi adam olmayı onuru şerefi,helal kazanıp helalinden evine getirmeyi iyi bir eş baba olmayı,kimsenin hakkını yemeyi daha önemlisi inancına göre yasamayı :Sonra devran döndü, mertlik bozuldu. kızlara kaldı kirayı ödemek, ampulü değiştirmek, eve telefon hattı döşeyip, hem çalışıp hem çocuk büyütmek ,erkekler kendi sevdasına düştü sadece zevk sefa her şey karıştı .haya bir gömleklere resmedildi, yıldızlarla galakside buluşup feza doğru dans ederek yolculuklar başladı-ya ben bana ağır geliyorum şimdi...yoruldum çok yoruldum bu yükü taşımaktan..üstüne dağlar devrilmiş cesine eziliyor yüreğim...her bir yanımdan acı sızıyor , aldırma gözlerimdeki ıslaklığa ,ağlamıyorum...kanım içime sızıyor... Bakışlar kalbe yakın değil, kalbin ta içine saplanmış bir kurşun gibi , hiç bir tabip çıkarıp alamıyor kendimden kaybolmuşum meğerse...hayat bir kısır döngü...dönüp dolaşıp sende duruyorum...yoruldum...Ey benim imkansızım ,iç ağrım ,yürek sızım...Merhamet et ne olur sen bari sar yaralarımı bakışlarınla...ısıt tebessümünle yüreğimi , hasretinden sızladım sızım ,sızım...ey benim ömrüm ,sebebim , gönül hırsızım...Uykularımı sattım efkara..her gece yüreğime gözlerini demledim...şiiriler yazılar yazdım ,şiirler yaktım seni anlatamamış...bütün hasret türkülerin müsebbibi sendin sanki...ve bütün aşıklar ,seni mi görüşte yanmışlar nara...en çok ben yanmalıydım oysa ...ateşi tutuştur malıydı bendeki inanç..halimi gören kınamalıydı mecnunu ben gibi sevemedi diye...Söyle ne kadar yanınca tadılır aşk...yak beni ,işte o kadar yak...aşkın en son noktası neresi , sen...sen değil mi..Var mı daha ötesi... ama bu asırda olmuyor ,olamıyor,Ne etsem neylesem ,şaştım artık..ekmeğim aşım zehir...gözyaşım suyuma katık...ya al aklımı ,ya aklımdan çık ,ya al bas bağrına bir kez, ya ...ya sı yok işte...yoruldum bu med cezirlerden ...kurban olam ,koyma arasatta beni...can dediğin sensizken bir yük bu bedene...kerem eyle , merhamet eyle...güldürmem diyorsan öldür...ama sen öldür...
Sen varsın tüm benliğimde... usanmam, yorulmam, bıkmam ,sen benim boynumun borcusun ,bir ömür boyu yüreğimde taşırım...Ama izin ver ,yıkayım ruhumdaki şu yükü ayaklarının önüne... Ben bana ağır geliyorum artık...bak adam adamda kalmadı bu asırda.. … adam gibi adam olsan ne yazar onunda da tadı kalmadı….diyeceksinya...