-Zordur İnsan-
Ne zordur İnsanın kendini anlatması ve anlaşılamaması
o kadar çok şey yaşarsınızki hayatınızda
hep anlaşılmayı bekleriz anlamaya çalışmaktan çok
nedenler niyelerle geçiyor ömür denen illet.
ileriki hayatımız için yapılan planlar uymadığında isyan ederiz
doğal olarak olsun isteriz.
Eger çok istemezsek çok hayalkırıklığı yaşarmıyız?
-Eee tabi yaşamayız !
-hadi yaşadık diyelim. sizi tatmin edicekmi? daha çok isteyeceğiz
olmadımı neden olmadı? oldumu diğer şeylere zıplamak bizim huyumuzda var
isteğimizin sonu olmayacak.
Esaz istediğimiz bir yudum sevgiyse, sevmek sevilmek isteriz.
bir ömür mutlu olmak hep sevdiğimizle zaman gecirmek isteriz.
yanında oldugunu hissetmek,varlığıyla yücelmek
destek vermesi güç olması açısından.
Bunlarda bir istek ve doğal hakkımız.
Hani Oda sizi anlayamabilirmi? "sanmam"!çünkü; ifadesizlik kurbanısınızdır.
Net değilsinizdir.anlatırsanız yıkılırsınız
eğer anlatırsanız çok savunmasız ve güçsüz durumunda gözükürsünüz,
- ve aklında binlerce düşünce yer eder anlamasını beklemek
ahmaklık olur.
Diyelim anlamaya çalışıyor sizi işine gelirmi? geldi fakat ne kadar anlayabilir.
Düşünün bir tabutta sıkışıp kalmışsınız.
yanınıa çağırsanız oda sıkışaçak yanınızda
Duygularınızı saran karabulutlar sizi kötü düşürmüştür kucağına,
kaçmak kurtulmak istesenizde çıkışlar kapanmış gibidir.
çünkü;her çıkış sizi biryerlere götürecektir.
veee yine inişe geçilecektir.
çıkış dedik;hım artık çıkışlar da kapansın istiyorsunuz,çıka çıka nereye çıkıyorsun
ve her seferinde başka kapılar çıkıyor.. dur! bi dur yahu.. yeter deme vakti gelir.
"ve o tabuta giresiniz gelir".
Ölesiye ağlayıp oracıkta gömülmek.
sizi anlayan sizi seven ,her acınıza üzgüntünüze ağlayabilen,
Sevdiğiniz birinide istersiniz hı acınızı oda paylaşsın
zalimce düşünerek,
evet ona o yer büyük gelir..çünkü boyu uzundur ve sizi sıkıştırır bulunduğunuz yerde debelenir
durursunuz zaten anlamıyordur ne işi var dersiniz.
"Canım yanıyor ve yakıyorum der onu oracıkta atarsınız o dar mekandan".
-düşünürsek elimiz kesilse ,veyahut biyerimiz ağrısa
acısımızı tek başımıza biz çekeriz nekadar ah-lansakta.
bilirizki her sorun kendine ve kişiye özeldir.Kimse siz kadar acı çekemez ve acınızı anlayamaz.
E durum böyle olunca gönlünüze sığdıramazsınız kimsecikleri hep yerleri karşınızdadır.
benliğinizde özgürce yine sorunlarınızla başbaşa kalır,
Ölünce tek kalacağımız gibi..
Bundan şunu anlıyoruz ki..Herkes kendini yaşar ve kendini bilir !