uyandım...baktım ki sabah olmuş...gözlerimi açtım her yer aydınlanmış...üzerime güneş doğmuş.son günlerde erken kalkamaz oldum sabahları nedense...geceleri uyuyamıyorum ki sabahları erken uyanayım diyorum kendi kendime...
her yeni gün bir başka güzel olur derler.belki de öyle ama benim günlerim hep aynı..tekdüze...ehhh arada bazı değişiklikler oluyor ama onlarda pek nadir...
geceleri uyuyamıyorum..uyusamda rüyalar rahat bırakmıyor ki beni...hepsi de birbirinden acaip...yahu rüyamda kızımın okul arkadaşının işi ne?kızcağızı tanıyamadım rüyamda.bir zayıflamış,bir çökmüş gencecik kız.saçı başı darmadağınık,sen kimsin diyorum yani o kadar değişmiş...iki gözü iki çeşme ağlıyor rüyamda,saçları kirden gözükmüyor,darmadağınık...ellerini uzatıyor bana rüyamda,dileniyor...
dün gece evdekilerle konuşuyoruz...hepimiz bıkmışız hayattan...ölsek de kurtulsak bu dünyadan diyoruz...eşim diyor;önce ben öleceğim...bu evinde,kardeşlerimin de en büyüğü benim...herkes gitti,sıra bende...
ben kaldırıyorum başımı yastıktan...valla diyorum benim ailemde hiç sıra takibi yoktu...azrail bir baştan,bir sondan alıp götürüyordu...sıra şimdi bende de olabilir diyorum...
ölümden konuşuyoruz eşimle...saçlarımı okşuyor ve bana soruyor;
-ölünce nereye gömülmek istersin?bileyim ki istediğini yerine getireyim...
farketmez benim için diyorum...ortam neye uygunsa oraya gömün beni.belki benim istediğim yere gömülmem uygun görülmez...
-ya ben seni nereye gömeyim?var mı istediğin bir yer?
-Yeniköy’e gömün beni diyor...orada arazim var...buraları dolu...
-Olmazzzzz diyorum...ben seni buradaki mezarlığa gömeceğim.Annen ve babanın,kardeşlerinin yanına...
-Olmazzzzzz yavrum diyor,olmazzz...ben kendi istediğim yere gömülmek istiyorum.
-Hıhhhhh diyorum...muhtar senin köyüne gömülmeni istemez ki...sen burada oturuyorsun,gömülmek istediğin yer nerede?
-Ben orayı istiyorum diyor,arazim var orada.muhtar da kimmiş...ben gider ,konuşurum onunla...hem o senin iş arkadaşın değil mi?seni kırmaz...
-Benim bildiğim o nuh dedi mi peygamber demez...
-hem nerden geldik biz bu ölüm hikayesine.zaten ben geceleri sürekli tabut taşıyorum düşlerimde...
ufaklık atılıyor ordan...
-Neeeeeee?
-Öyle diyorum,gerçekten de öyle.sürekli tabut taşıyorum düşlerimde diyorum.Ne insanları tanıyorum ne de biliyorum...birden kendimi bir cenaze alayının içerisinde görüyorum ve onu mezarlığa kadar taşıyorum...
Garip diyor eşim...senin tanımadığın insanların ölüleriyle işin ne?
Yüzü solgun,benzi kirli sarı eşimin son günlerde...rahatsız biraz.hastaneye gidip geliyor...ne olduğunu da bilmiyor...
-Öleceğim diyor,hiç takatım kalmadı,yemek bile yiyemiyorum...
-Herkes ölecek diyorum bende...kim kalmış ki dünyada kazık.herkes gün gelip çekip gidecek dünyadan...önemli olan imanla ölmek...
-Ama ben namaz kılıyorum,oruç tutuyorum...ben imanlı değil miyim yani?
gülüyorum bende...
-Her namaz kılan,oruç tutan imanlı olsa...Ne demiş,sahi kim demişti şimdi unuttum yani...
-Cehennem oruç tutan,namaz kılanlarla doludur.Onlar hak ettiği gibi değil,gösteriş için ibadet yaparlardı...
-Orasını ben bilmem dedi eşim...kim nereye gidecek ben nerden bileyim?
-Ben de bilmem dedim...yahu ben akşam yediğim yemeği bilmiyorum,o kadar derin şeyleri nerden bileyim?
dün gece hep bunları konuştuk işte...her zaman ki gibi...bir yandan TV.de bir ses yarışmasını izliyoruz bir yandan da ölüm üzerine konuşuyoruz.
Ufaklık diyor arada...
-Hiç bana sormadınız...oğlum sen bizleri nereye gömmek istersin diye...
çocuk haklı...sormadık tabii...



candan
30.Ekim.2013
çarşamba
izmir