KURTLAR BENİ PARÇALAYACAK

• 29 Ekim 2013 Salı 20:13:39

UNUTAMADIĞIM ANILARIM

Kurtların beni parçalayacak :
1964 - 65 ders yılları, Ankara Ağaç İş. Erk. Sanat Enstitüsü öğrencisiyim. Okula başlayalı henüz 4 ay olmak üzere, Korgun’u ve ailem ile arkadaşlarımı gerçekten çok özledim. Ayrıca kirli çamaşırlarımı temizletmek bahanesiyle iki gün tatil ve birde kafa izni alarak doğruca Çankırı’ya geldim. Çankırı’ya indiğim saat Korgun Belediye otobüslerinin kalkış saatlerinden sonra olduğu için vasıta bulmak oldukça zor. Karataş hamamı yanında bulunan kavşak noktasında vasıta bekliyorum. Bütün arabalar Ilgaz ve Kastamonu istikametine gidiyor. O tarihte Ilgaz ve Kastamonu yol güzergahı Ayyan köyünün Deli bayır yolu ayrımından Doğdu istikametinde gidiyor yani eski yol Korgun’dan geçmiyor. Bütün vasıtalar o istikamete gidiyor. Korgun’a giden yok. Akşam ezanına 45 dakika filan var. Çankırı’da kalacak yer yok. Otel parası da cepte yok. Aman Allah’ım ne yaparım buralarda derken bir kamyonu durdu. Nereye gideceğini sordum. Ilgaz yanıtını verdi. Hay Allah napayım derken, şoför istersen seni Delibayırın yol ayrımına kadar götüreyim dedi. Bende havada ay ışığı var, yerlerde alacalı kar da var, fazla karanlık olmaz, Korgun’a kadar yürüyerek giderim diyerek Kamyon’a bindim. Şoförden Allah razı olsun beni istediğim yere kadar para almadan getirdi ve oradan Kamyondan indim. Elimde kirli çamaşırlarımı koyduğum beyaz bir çuvalı sırtıma alarak yola koyuldum. Hava karardı ama yerde kar ve ay ışığının da olması her tarafı görebiliyorum.
Akçaköy hudutlarını geçmek üzere iken yolda ağaçların kapalı olması biraz beni ürküttü. Tam o sırada yatsı ezanı onuyor. Akçaköy, Alpsarı ve Korgun’dan ezan seslerini duyuyorum. İçimde bir ürperti ve korku başladı. ağaçlar arasında bası sesler duyar gibi oluyorum. Heyecanlı bir şekilde hızla yoluma devam ediyorum. Alpsarı yol ayrımına geldiğimden Koru mevkiinden kurt ulumaları geliyor. Biraz daha heyecana ve korkuya kapıldım. yaka bağlara doğru gelirken bir kurt 15 , 20 metre ilerimde yoluma kesmeye başladı. Derken bir tane daha 3, 4, tane daha yoldan karşıya geçiyorlar. 2 veya 3 tanesi de diğer karşı tarafa devamlı önümü kesmek istiyorlar, yalnız ulumaları çok fazla oldu ve birbirleri ile dalaşıyorlar. Kesin inandım ki fırsatını buldukları andan itibaren bana saldıracaklar. Her halde kurtlar sırtımdaki beyaz çuvalı merak ediyor ve ondan korkup fazla yanaşmıyorlar. Bir keresinde elime aldığımda kurt sürülerinin sağa sola kaçtıklarını gördüm. Ama bu sefer kesinlikle korkmuyorlar ve fırsatını bulduklarında saldıracaklarından eminim. Beni parçalayacaklar. zaman ilerledikçe yanıma 15-20 metre kadar yaklaşıyorlar. Fakat birbirleri ile de devamlı dalaşma halindeler.Yaka bağ çeşmesine geldiğimde bir tanesi yanıma yaklaşıp bana hırlamaya başladı. Yalnız benim bildiğim ve büyüklerimiz duyduğumuza göre eğer içindeki bu korkuya da yenilersem hepsinin birden saldıracağını biliyordum. Bunu bilerek bütün cesaretini toplayarak Kurt’un üzerine doğru koştum ve geri çekilmek zorunda kaldım. Diğerleri sanki tetikte bekliyorlar. Übükgilin kışladaki evlerden ışık ve sesler duyduğumda benim cesaretlenmeme sebep oldu. Ama kurtlar bende daha cesaretli çıktı. 5 tanesi daha yola karşıma geçti. Bana hepsi birden hücum edip parçalamayı düşünüyorlar her halde. Yaşam savaşı veriyorum,
Tam bu sırada hayatımı dönüm noktası olarak beklediğim an geldi. Çok zor bir durumda idim. İnsan sıkışmayınca hızır yetişmez derler ya. İşte tam bu sırada aşağıdan korna sesi ile bir kamyonun geldiğini fark ettim. Yolun ortasında ellerimi açarak kamyoncuya işaret ederek kamyonu durdurdum. Ondan Allah razı olsun. Beni kurtlar parçalayacak diyerek durumu anlattım. Dikenli köyüne gidiyormuş. Kamyona bindim Korgun’a kadar beni bıraktı. Saat 10.30 veya 11 sıralarında eve geldim ki dünyalar benim.
Bu olay benim hiçbir zaman hatırımdan çıkmaz. Şunu demek isterim ki İnsan hayatı pamuk ipliğine bağlı gibi. Eğer kamyoncu gelmese idi veya benim sesime kulak vermese yani durmadan gitse idi bu gün hayatta olmaya bilirdim. Korgun köyünden Kurtların parçaladığı bir kişi olarak tarihe geçebilirdim.
Ne diyeyim görecek günlerim varmış, Allah başka belalardan korusun.


Necati KESKİN
12.Mart.2009