Hayat standartları farklı farklı olsa da birbirimizin çocukluğumuzda umutlarımız hayal dünyamızda top koşuşturup duruyordu.. Kimileri mutlarını ayaklarında sayıyor ve sektiyordu, kiminin yerinde sayıyordu hal böyle olsa da mutlu olabiliyorduk yine de yaşanmışlıktan kalan anılarda o siyah beyaz fotoğraflarda. yokluk muydu bize mutluluk veren çarelerini beraberinde aratan...Bebeğim yoktu.. .Tahtadan bebek yapardım çok mutluydum onu giydirirken, şimdi bebekler çok, çocuklar mutlu değil...bin bir renkte toplar çok sorsanız yine mutlu değiller erkek çocukları... modaya takılır oldu çocuklar :)) görsellik ön planda... benim aklımı ve zekamı beğenmeyen dokuz yaşında bir yeğenim var...bilgisayarda bir şey soracak olsam, Hala sende hiç bir şey bilmiyorsun, bir şeyi de beceremiyorsun diyor, gülüyorum kelime oyunu yapıyoruz da manzarayı çakıyorlar ,oğlunuz gibi ..zamane desek.. her geçen gün, dünü aratırken ...bugünler de yarınlara koşuyor...Yarınların hayırlara vesile olması dileği ile rabbim tüm çocuklarımızı iyi günlere bıraksın. KUTLUYORUM. saygılarımla esen kalınız
.

GÜLESEN SANCAR tarafından 10/28/2013 10:30:49 PM zamanında düzenlenmiştir.

Bence sen oğlanı hafife almışsın arkadaşım :)

Boynuz kulağı geçer derler ya baba ne kadar zeki ise oğlanı düşünemiyorum artık :)

Hele ki zamane çocukları söz konusu olunca dikkatli ol bence... :)

Çok keyifli bir yazıydı, teşekkürler...





Dostça hep...

Mükemmel bir pazar yazısı olmuş. Ben de üç erkek torun var öyle. Kurnazlıklara başlayamadılar henüz. Fakat bu hafta duyduğum bir güzelliği, ömrüme ömür kattı doğrusu. Görmek istediği en güzel rüyayı resmederken, benimle birlikte kendi resmini yapmış.

Bu arada muhabbete dalıp tebrik etmeyi unuttum galiba. Tebrikler. Güne çok yakışmışsınız.

S/özü söyleyen bir masum-u-pak ise boynumuz kıldan incedir şair.
Lakin sözün özünü onun gözünden daha iyi gören yoktur.
Şimdi diyeceksiniz ki ne anlamı var yazdıklarımla.
Ben böyleyim işte okurum, okurum yazılanlardan çok ne hissettiğime, ne düşündürdüğüne bakar onu yazarım.

Kutluyorum,saygım ile..

ahahay :)))

çok iyi çook!!!! gülümseyerek okudum baştan sona....

Kutlarım günün seçkisi yazınızı ve sizi.

Saygılarımla...

:)))
bu tarzınızı daha çok sevdim.
oğlunuzu ve eşinizi de:)
tebrikler...

yani bana ne desen az :))) ama ben kurdale kesmeye gelmeyi sevdiğimi anladım biriktir şu kardaleleri çocukların düğününde lazım olacak :)))

gülümsettin yine dost kalem...

:)) guzel bir aile tablosu..ve kesinlikle zeki bir cocuk..zeki oldugu kadar duyarli da..

Tebrik ederim gune dusen yazinizi... keyifle okuttu kendini..

Ne kadar doğal ve tatlı bir anlarım ve yüz güldüren inciler
Okurken su gibi aktı
Bir zamanların su sıkıntısı çektiğimiz günler geldi aklıma

sizbir harikasınız üstat evdeki olayların akışı gözümün önünde bir film gibi aktı geçti

Üstadım, ev hali dedikleri , evdeki hesabın çarşıya uymayacağı, çocuklar bir alem deyişlerimiz, hani bu kadarı olur pes dedirttikleri bu öyküde;

Korkularımız, kaygılarımız, çırpınışlarımız, tasarruflarımız, hay Allah deyişlerimiz, sokağımız, insan ilişkilerimiz, paylaşımla, paylaşımsızlıklarımız, sevdiklerimiz vede en önemlisi seve seve katlandıklarımızla tatlı bir tebessümle günün seçkileri arasında yer almasının keyfiyle okuyuverdik adeta.

Anlam yüklüydü ailece hal ve ahvaller, iyiki yazdınız dedirtircesine . Sevgili Eşinize, Zekice yaklaşımları olan evladınıza ve size Selam ve Saygılarımla

Valla size bir şey söyliyeyim mi bu ataklar sökmez bize:)) Benim babamda nice ataklar yaptı ama şu anda şurup adında bir İran Parsiyan cinsi kedim evde cirit atıyor:) Ve babam da onu çok seviyor:)

Yani boşa heveslenmeyin:))

Kutluyorum bu içten yazınızı.

Sayın Bir tutam hayat,

Öykü yazınızı beğenerek okudum.
Bu güzel yazınız ve aldığınız ödül sebebiyle sizi kutlar, saygılarımı sunarım.

İçeriği ve anlatımın güzelliğince güne yakışan anı yazınızı
begeniyle okudum.İnce bir nükte ve final özellikle yazıyı
daha da kuvvetlendirmiş,anlatım öylesi içten ki hayatın
içinden geçen bir rüzgar gibi.Oğlunuzun, ben en çok deve
kuşunu seviyorum deseydiniz acaba cevabı ne olurdu ki.
İçten süzülmüş bir anıyı kalem nakşetmiş tebriklerimle...
Saygı ve selamlarıma...

Ben olsam, fikrini böylesi zekîce ifâde eden çocuğa bir kedi alırdım...



Yorum yapmayı düşünmemiştim, hattâ başlarken de tembihledim kendimi "sakın kara bulutların düştüğü gözlerin önüne serilmiş bu huzur âbidesine bulaştırma dumanlı havandan" ama işte baba oğul arasındaki keyifli muhabbetin tesiri etkisini gösterdi yazık ki ve depreşen öykü yazma isteği.. Benim özlediğim bir eş bir benzer huzur yok ki.. Kuru kuru beğeni ve taktir ile, kabûl görürseniz tabiî..




Yazın hep, hep yazın.






Esenlik diliyorum..

ne kadar hoş ve keyifli bir paylaşımdı:)

bugün siz de beni şaşırttınız bu yazınızla, ödeştik sayın yazarım:)

bir çırpıda okunası, su gibi akan ve okurken gözümüzün önünde canlandırdığımız bir yazı oldu...

yerine yakışan emeği ve değerli emektarını kutluyorum....

her daim sevgiyle, saygıyla...

güne gelen yazıyı

ve yazarı kutlarım

hak etmişti


çok sevindim

ben bir insana
merhaba demişsem
boşa çıkmamıştır hiç merhabam
alkışladım dostum
ve buruk anımda
sonsuza gülümsedim.....
gözlerinden öptüm can yeğenimin:)))))))))))))))

bu ne güzel zekadır böyle

inanın bir kahkaha attım

"ben en çok deveyi seviyorum oğlum"

hele hele çocuktan gelen cevaba daha da bir güldüm

kaleminiz daim olsun efendim

saygı ile kutluyorum

Pazar keyfiniz bozulmuş.
Bayanlar için ise çocukların keyfi önceliklidir.
Bence çocuğunla alışverişe gitmek ve onun gönlünü almak daha keyifli olmuş,
Böylelikle çocuğunla yakından ilgilenmek fırsatı bulmuşsun onun ve senin
eve alınacak hayvan konusunda iletişimde bulunmuşsun,
mizahi bir tarzda anlatmışsınız sıradan bir anıyı farklılaştırarak,

tebrikler,

selâm ve saygılarımla..

Sevgili Arkadaşım.

Çok hoş ve gayet güzel anlatılmış sımsıcak bir anı yazıydı. Çok çok beğenerek okudum.

Anladığım kadarıyla şu an yurt dışındasın ( Azebaycan ) Ve yine anladığım kadarıyla memlekete dönüşünde evinizde bir deve ile karşılaşman senin için hiç de sürpriz olmayacak. Madem ki baba deve seviyor ve mademki çocuk da bir hayvansever, o deve mutlaka girer o eve. Şimdiden yeni bir savunma için hazırlıklı olsan iyi olur)))))))))))))))))))

Selam ve sevgilerimle.

çok hoş, beğenerek merak ederek okudum, kaleminiz sağlam ardkş, gülümsedim, evet çocuklara şu dünyayı versek düzeltin diye eminim ki bizim beceremediğimiz kıvrak zekaları ile harikalar yaratırlar, senin benim aklıma gelmeyen acayip mantık yürütmeleri var,

:)

nasıl bir tırsmadır böyle...hanımdan.

2008 yılı, Mayıs ayının bir pazar günü. Bir haftalık yoğun bir çalışma temposu nihayetinde; hem televizyon kumandasına cebren el koyup, hem de üçlü koltukta ayaklarımı şöyle özgürce uzatarak, gazetenin sayfaları arasında zevkle kaybolacağım sihirli saatlerin oluşturduğu o güzel gün hani...


Yazının ilk parafrafıyla ilgili düşüncem. O anlattığınız sihirli saatte yalnız olmanı gerek. Yoksa evde hanım, çocuklar varsa ne kumanda, ne gazete ne de koltuğun tamamı size kalır derken

ben yazının devamını okumaya yol alıyorum

Birazcık geç kalkıp, ardından da yaptığım mükemmel bir kahvaltı akabinde, hanımın, ince belli bardakla sunduğu keyif çayını usul usul yudumlamaya başlamıştım ki;

Sanırım uykudan henüz uyanmadınız...

ersinbaşeğmez tarafından 10/26/2013 2:52:05 PM zamanında düzenlenmiştir.


balkonun altından bizim oğlanın avaz avaz haykırışları ile irkildim, ne oluyor demeye kalmadan, o telaşla yerimden doğrulurken, elimdeki çayı, yeni giydiğim beyaz tişörtüme döküverdim.

he şimdi oldu. uyandınız. günaydın hayat

ersinbaşeğmez tarafından 10/26/2013 2:52:49 PM zamanında düzenlenmiştir.

Kalk!... Diyor annesi öfkeyle. Çocuğa top almaya gideceğiz hemen....


Yaa! Anneler böyledir hep. Hep eş olduklarını unuturlar, ısrarla anne olduklarını hatırlarlar...

ersinbaşeğmez tarafından 10/26/2013 2:53:58 PM zamanında düzenlenmiştir.

İstersen kalkma...Evin dört bir yerini keçiler sarmış, tos yapmaya bahane arıyorlar. Üstüne üstlük bir de, hanımın henüz far etmediği çay dökülmüş tişört meselesi var.

Ona da sıra gelecek, bir annelik vaziyeti bitsin, evin sahibi/sahibesi rolü gelecek. İşiniz zor dostum...

ersinbaşeğmez tarafından 10/26/2013 2:55:15 PM zamanında düzenlenmiştir.


Otoparktan yavaş yavaş çıkarken, dikkatini yeni aldığı toptan ayırıyor ve oturduğu arka koltuktan doğruluyor; dikiz aynasından takip ediyorum, kulağıma yaklaşıyor. Belli ki, topu ele geçirmenin verdiği güvenle, yumuşayan ortamı da fırsat bilip, yeni bir şeyler daha koparma ihtimalinin karşı konulması zor ataklarından birini daha yapacak. İster istemez hemen müdafaa pozisyonuna geçiyor ve karşı atak için hazırlıklara başlıyorum

Siz olayı çözmüşsünüz ama bakalım anneyi/oğlanı aşabilecek misiniz

ersinbaşeğmez tarafından 10/26/2013 2:56:35 PM zamanında düzenlenmiştir.

sonucunun hep hayal kırıklığına varacağını bile bile, ’baba bir köpek al bana’ muhabbeti yapıyoruz ister istemez.


üç yıldır bizim evde de kedi/köpek al baskısı var ama Allah'tan hanım evin durumunu düşündüğünden kızımın isteği henüz gerçekleşmedi. Bir de çevremde kime sorsam ''Alma'' diyor, çünkü çocuklar bakım ve gezdirme işini babaya bırakıyormuş.

ersinbaşeğmez tarafından 10/26/2013 2:59:20 PM zamanında düzenlenmiştir.

Dudaklarımda, rakibin atağını başarı ile savuşturmanın ve mükemmel bir kontra atakla karşılık vermiş olmanın getirdiği hınzır tebessümler dolaşmakta.


Umarım erken sevinmiyorsunuzdur...

ersinbaşeğmez tarafından 10/26/2013 3:00:44 PM zamanında düzenlenmiştir.


Sonuç süper olmuş. Keşke devam hikayeleri yazsanız. baba oğul arasında...

tebriklerimle dostum.

bu sefer okudukça yorum yaptım.

yazınızı ve sizi kendime yakın hissettiğim için

ersinbaşeğmez tarafından 10/26/2013 3:03:41 PM zamanında düzenlenmiştir.

ah bu çocuklar dedim
bak neler getiriyor isanın aklına
sizde deveyi nerde buldunuz onca hayvan içinde
güzel bir anıydı
saygımlasınız

Anne baba olmanın zor ve bir o kadar güzel yanlarını anlatan, yüzde tebessüm bırakan bir yazı...
Aile olmak ne harika...
Siz ve ailenize mutlu, huzurlu, sağlıklı bir yaşam dilerim Bir tutam hayat...
Doğru bir söz söyleyeyim okumak güzeldi :)
Sevgiler, saygılar...

Gülümseten, içten satırlar...Anlatımı sıkmadan, akıcı, neşeli bir yazı...

Ebeveynlik bir sanat, değil mi: şekillendiriyor insan o küçücük dimağları, aynı öğretmenlik gibi...

Tebrikler ve teşekkürler bu iç açıcı çalışmanız için.Konuyu farklı bir açıdan irdeledim belki ama çok şey barındırdığı için satırlarda, paylaşmak istedim.

Selam ve saygılarımla...

-Ben en çok deveyi seviyorum oğlum...

Bunu okuyunca kahkaha attım

Eline sağlık..

Güzel bir anektot
Anlatım karika
Adeta gözümde canlandı evdeki o hengame
Esi bir sorunumuzu anımsadım susuzlukla boğuştuğumuz o günler geldi aklıma
Çok şükür bu gün rahatız
Bu güzel hatıranızı paylaştığınız için çok tşk ederim hoşça kalın değerli kalem