Durduramıyorum kendimi. Kitap okumanın en kötü yanı bu olsa gerek. Okuduğum yetmiyor,daha hızlı okuyup ilerisini görmek istiyorum ve tabi yazmak...

Okurken beni kaleme iten bir şeyler var. Yazmasam rahat edemiyorum . Bir yandan kitabı bitirmek bir yandan da elime kalemi alıp yazmak istiyorum.Çoğu zaman biri kitabı elimden alıyor , kağıdı tutuşturuyor sanki.. Ben de başlıyorum yazmaya. Ne yazdığımı bilmiyorum . Çok susayan birinin suya koştuğu gibi kaleme koşuyorum satırlara karışıyorum .
Bu yazdıklarım dimağımda nasıl bir zevk uyandırdığını sözle anlatmak imkansız geliyor. Yazmak istiyorum sadece,sonrada okumak sessizce...Yazdıklarımı okurken hayret ediyorum kendime . Kalem elimdeyken sarhoş olup okurken ayılıyorum adeta. Bazen de yazarı kıskanıyorum. Bu denli hızlı yazmam ondandır belki de. Yazara gıbta ettiğimden mi bilmem ama yazmayı seviyorum. Yazmak benim için bir ihiyaç, ekmek, su...