KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 776 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
...
Elime alıp yüreğimi küçük bir bavul gibi ,toplayıp varımı yokumu kaçıp gidesim geliyor.Sonbaharda dökülen yapraklara basılınca hani çatır çatır bir ses gelir ya,işte öyle bir ses geliyor yüreğimden...Öylesine sararıp,solmuş hatta öylesine kurumuşum,en ufak bir darbede parçalanıverecekmiş gibi...
Hüzün kokuyorum ,kokumu almak için dibime kadar sokulmaya gerek yok...Geriden suretimi görmek yetiyor...Şikayetçi de değilim hani...Seviyorum ben hüzünlerimi...Nasıl ki hazin yakışırsa güze,hüzün de yakışıyor benim yüzüme ...Nasıl ki yakışırsa yağmur kara buluta,gözyaşı da öyle yakışıyor benim kara gözlerime....
Taşırım ben tüm acılarımı bir mücevher gibi en gizlilerimde,en derinlerimde....
YORUMLAR
İçtendi anlatı. Külçe gibi ağırdı anlatılan. Fakat bir gayret kokusu da vardı gizli ve derinde. Yazılarda bunu seviyorum ben. Olumsuzluyor gibi yaşamı. Tezatların görünmezliğine inat, onları bulup çıkartınca pek bir keyif veriyor.
