BİZ KİMDİK ?
Bitişimin habercisi midir kuruyan gözyaşları...İçimin acıyşı derdimin çokluğundan mı gücümün yokluğundan mı ?
Şu dermansız tabipsiz dertlerin bir sonu, bitişi yok mu ?Sonumuz ne zaman bilinmez ama bittiğimizin resmidir şu halimiz...
Biz düşünce ağlardık...Ama artık gözyaşlarımızı silecek bir el bulamadığımız için belkide içimize akıttık yaşlarımızı...Sebeplerine
hep çok kızarak hemde...
İçimiz yanarken güldük,canımız sıkkınken,bezmiş bıkmışken rol değiştirdik...Ama biz hep bizdik..Acımızı,gözyasımızı,hüznümüzü
kaybetmeden; yaşayamayıp sadece nefes aldığımız,içinde olan Rabbinden başka kimsesi, derdinden başka sermayesi olmayanlardık...
SONUMUZ BELLİ...!
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.