Her üretim, tüketim içindir.
Sevgi de üretilir bir duygudur.
Öyleyse, tüketilecektir.
Ama bir farkla:
Sevgi, "tüketilirken üretilen" bir duygudur!
Biz buna, "sevginin paylaşılarak çoğaltılması" diyoruz.

Salt sevgi mi?
Ya diğerleri?
Öfke, nefret, kıskançlık...vb. duygularımız!?
Onlar da "tüketilirken" üretilmiyor mu?
Hem de nasıl, ne çok!..
Öyleyse, bunların sevgiden farkı ne?
Sanırım fark şurada:
Sevgi, üreteni de, tüketeni de "tüketmiyor!"

Sevgi; insanı yücelten, sağaltan, yüreklendiren bir duygu bu yüzden.
Dokunduğuna çiçek açtırıyor, meyveye durduruyor!
Aman dikkat:
Sevginize "çıkar, hesap, ucuzluk" karışmasın!
Çünkü gerçek sevgide "kampanya, çekiliş, indirim" günleri olmaz; sevgide "kalite" arıyorsanız, "bedelini" ödemelisiniz!
Ha, olur da sevginizi taçlandıran bir "karşılık" görürseniz, "bonus" sayın, olsun bitsin!
Ama beklentiniz "almak" için değil, sadece "vermek" üzerine olsun ki; sonra demesinler:
"Ham meyveyi dalından kopardı!"
Sevginizde kararlı ve ısrarlı olun ama, aceleci olmayın.
Ne erken çiçek açan olun, ne vakitsiz meyve koparan!
*