Salıncak

• 22 Ekim 2013 Salı 15:33:36

Hani yedi parmak olsaydı günler, en sıska ve kısa boylusu benim derdim. Pazartesi ilk, pazar son gün. Cuma, hafta sonunun habercisi. Çarşamba hafta ortası. Cumartesi, tatilin bereketi. Perşembe cumaya en yakın gün.

Ben de araya dereye sıkışıp kalmışlığımla mahzun, öyleceydim işte. Pencerelerim sıkı sıkıya kapalı, perdelerim çekili, yaz kış mevsim iklim yağmur çamur nesi varsa hayatın üzerimde ama, bir kenardayım yine de.

Salı pazarı diye bir şey icat olunmuş neyse ki. Neyse ki bazı akşamlar salıya bağlanırlarken, canlı ışık hüzmeleri bırakıyorlar gökyüzüne. Fener alayları, meşale geçitleri düzenliyorlar. Uçurtma uçuran çocuklar bile var bazı salı günleri.

Nefesi ılık, rüzgarla gelen, etrafı hoş kokutan fakat karmaşık bir vücut biçimlendi bir ben günü. Yani sıradan salılardan birinde, mercimek tanesi kadar ufacık tefecik bir şey belirdi. Sonra askılardan en güzel elbiseleri indirdi insanlar, bana giydirdiler. Pek bir şık olmuştum. Düğün bayram yerlerine, panayır alanlarına benzemiştim. Koluma pazartesiyle cuma girdiler. Ağabeylerimdi onlar. Söz dinleyecektim, uslu olacaktım bir de.

Demir kapıdan içeri girdik beraber. Tek tek tırmandık merdivenleri. Okulmuş burası. Öğrenecekmişim kara tahtadan, beyaz tebeşirden. Öteki salılarla birleşip okuldan kaçmak, sigara içmek, kötü salılarla oynamak yasakmış. Elbiselerime de iyi bakmalıymışım. Paydos zili çalınca, okul bahçesinde bekleyecekmişim. Günlerden biri, gelip beni eve götürecekmiş.

Beslenme çantamda azıcık zaman, iki damla taze sıkılmış ertesi varmış. Uzun tenefüs zili çalınca, bütün salılarla birlikte oturup beslenme çantamdakileri yiyecekmişim.

Mevsim şeritleri, ünite köşesi, yerli malı haftaları, müsamereler, mezuniyet törenleri, büyümek, salıdan arkadaşlarımın uzaklara taşınmaları, işsizlik, çalışmak, yeni salılar dünyaya getirmek için evlenip yuva kurmak. Şimdi düşünüyorum da, ne çok şey olup bitmiş gelip geçmiş. Herkes eksiltili cümleler kurarken, ben bir salı süpürgesine binip naftalin kokulu sandıklara kaçıp saklanmışım. Aceleyle sevinmişim iyiliğe, yavaş ve telaşsız terkedilmişim karanlığıma. Galiba uzamış boyum, eski sıskalığımdan da eser kalmamış. Keşke yalnızca günlerden biri olabilseydim yeniden. Sıradan salılardan herhangibiri...