KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
YETER Kİ İYİ OL
İnsanlar sahne’nin ne kadar heyecan veren bir yer olduğunu öğrendiler.Her şeylerini ,bütün hayatlarını sahneye taşımaya karar verdiler.
Öyle ki , doğum ,ölüm,yaş günü,düğün,bayram halt etmiş.Bunlar bir yerde, bir nebze de olsa insana normal gelebiliyor.
Eşin veya sevgili nin aldığı çiçek,çiçeğin sapı,çiçeğin ipi hatta çiçeğin kurumuş hali...
Bir gelinin ayakkabısı ,ayakkabısının danteli,ipi sapı,topuğu,rengi ve her şeyi...
İki insanın konuşmaları,gülüşmeleri,şakaları,darılmaları...
Nazlanma ,darılma ,barışma her şey sahnede...
Bunları anlamak mümkün değil.Başkaları aferin demeden yaşayamaz hale geldik.Bari herkese aferin diyelim de rahatlasınlar.Darılanı soralım hiç merak etmesek de ,ayrılanı soralım ardına düşelim niye diye, hiç merak etmesekde,kızanı ,güceneni araştıralım niye ,hiç merak etmesekte.Sevgililer ne konuşmuş soralım ,nerede dolaşmışlar ,bizi ilgilendirmese de.Soralım meraklı duralım mutlu olsunlar,hiç merak etmesek de.
Yeter ki iyleşsinler yahu...
Yeter ki normale dönsünler...
YORUMLAR
Ahhh ahhhh. Senin dediğin gibi yaptığımızda normale dönseler öp de başına koy. Tam tersine daha da manyaklaşıyorlar. Çünkü alışkanlık oluyor. Bekiyorlar öksürseler '' Ah canım soğuk mu aldın?'' diye sormamızı. Hapşırdşklarında '' Çok Yaşa '' demesen kalpceğizleri hûn oluyor kederden.Sevgilileri ile düzeyli ilşkileri hakkında sadece bir kaç saniye için '' Ay ne kadar güzeeelll.Size imreniyorum '' Demezseniz günlerce salya sümük çektikleri aşk acısın muhtevi şiir sandıkları zırvalar yayınlayıp beyinlerimizi dumura uğratıyorlar.
Velhasılı bahse konu vatandaşlar ile ilgili sorun gerçekten de zor.
Selam ve sevgilerle
Yeter ki iyileşsinler. Yeter ki normale dönsünler...
Gereken neyse yapalım da şu azınlıkta kalan bizler bir nebze de olsun artalım...
Benim de anlayamadığım o kadar çok şey var ki; yoksa çözüm aldırmamak mı, o da olmuyor.
Zor iş vesselam.
En azından kaleme döküyoruz paylaşmak adına. Bu bağlamda içten yazınızı ve kaleminizi kutlarım.
Sevgiler ve selamlar...
