...SÖZCÜKLER...
BEN; anlayacaksınız yazdıklarımı okuduğunuzda.
İÇİMDEKİLER; her kelimeye bölünüşüm yanıtlarımla.
ÇOCUKLUĞUM; ilk anılarım hücüm etti aklıma.
ANNEM; yüzümün gülümseyen yanına merhaba.
ABLALIK; bir anda büyüdüm dört yaşımda.
KARDEŞİM; sevilmek, ihtiyaç duyulmak harika.
BABAM; korkuyu, otoriteyi sevgiyle harmanlayıp yaşama.
OKUL; kendi başıma kalışım ilk kararlarımla.
GENÇLİĞİM; kalbimde birçok kırgınlığa yer açma.
AŞK; içimde hissettiğim yeni duygulara alışma.
AYRILIKLAR; hayaller, ümitler gittiler sabırsızca.
HAKSIZLIKLAR; sessiz kaldım, cevaplarım hep yazıyla.
EVLİLİK; inanışım mutluluğu yakaldığıma.
ÇOCUKLARIM; heyecanların en büyüğüyle tanışma.
ANNELİK; yürek titremesi, teslim olmak korkulara.
EŞİM; selam, hayatı paylaşmaya.
GÜVEN; bu duygu halâ var mı bu dünyada?
GÖREVLER; çaresizliği tatmak, gelen sorumluluklarla.
SEVGİ; en büyük güce sımsıkı sarılma.
UMUT; güneşin doğması fırtına sonrasında.
DÜNYA; belirsiz günlerin merakına gebe kalma.
HAYAT; çok kalabalık, gürültülü hatta.
ÖMÜR; yürüyorum kaderim kadarında.
ÜMİTLERİM; bitmedi, tükenmedi, benimle halâ...
ASLI DEMİREL...
YORUMLAR
TEBRİKLERR NE GÜZEL ANLATMIŞSINIZ SEVGİYLE KALIN
Yazınızda yer verdiğiniz,
Tüm kelime, kavram ve hayatınızdaki anlamları
güzel ve etkileyici bir anlatım üslubuyla çok başarlı bir çalışma.
"ÜMİTLERİM; bitmedi, tükenmedi, benimle halâ..."
Son bölümde en uygun cümle, hayata dair.
Ümitsizliğe yer olmadığı...
Tebriklerimle,
Hüseyin Gazi