Tebrikler!

İçki masası, sigara dumanı ile pek ilgim yoktur da,
yazının diğer kısımlarını olduğu gibi yüreğime dolduruyorum.
Alır mı hepsini?
Alır alır...
Yüreğim geniştir benim...

Ne güzeldi yazınız...
Okunasıydı..
Hayranlıkla okudum cümlelerinizi...
Ne hoş bir ahenk içinde dizilmişler ardı ardına...
Nasıl akıcı, nasıl esintiliydiler...
hele şu son bölüm var ya;

''Çok mu geç sahiden?
Halâ nefes alıyorum ya, yüreğim çarpıyor ya usul usul..
Ne yapılacaksa yapılmalı, vakit tamam olmadan..
Bir çilingir sofrası hazırlamalı şöyle en lezzetlisinden, bütün meyhanelerini dolaşamasam da İstanbul’un..
Şiirler, şarkılar, anılar eşlik etmeli mezelere....
" Desem ki .. " gelmeli önce Cahit Sıtkı’dan..
Vakitlerden bir Nisan akşamında, denizlerin en mavisini sevdiğinde seyreden sevgili olmalı baş köşede..
Biten bir aşkın ardından, " Tadı yok sensiz geçen ne baharın, ne yazın.." ya da " Ben seni unutmak için sevmedim.. " diye haykıran âşığın o güzel nakaratına eşlik etmeli hüzünle..

Mest etti gerçekten...
Çok güzeldi...

Akıp gitti o sarhoşluk içime. Ne coşkulu bir yazıydı bu böyle? Ben nakaratlara yetişemeden şarkı bitiverdi yalnız, bir tek ona üzüldüm. Tebrikle.