bir son-a başlarken..

• 8 Ekim 2013 Salı 16:19:12

ısırma alt dudağını bir son/a başlarken benimle.ne uzağın nede yakının var biliyorum, ben dedim bunu ve açıldı biçimsiz kestiğim Atlaslar, sen saklarken ilk gidenin duygularını yastık altlarına, maviden bileği kanıyordu sorulmamış sorgularının ki düğümü çözülmemiş bir nefes kirletir çoğu zaman camları/pusu..ve ışık perdelerin savrukluğunda tenine öğretir rüzgarın serinliğini uykusu kaçmış bir g-öze ki koku yolunu bulur burun deliklerinden tenine doğru/sıcak..kuytularından bir harfin yüreğe dokunduğu yerde...

Aşktan değilse şayet/yalnızlıktanda değildir hastalık/sıtma..Ateşin çıkar ve şakağını zorlar nabzını ki böyle zamanlarda kaçmak denilen bir eylem gelir baş ucuna..bir suç olmasada bir hata belki..duygularının ağırlığı ve darası ve sonrası eksik sorgular/kimsenin seni anlamayacağı/anlayamayacağı bir sır olur beklentilerinin arifesinde ki dudaklarında bir fısıltı belki olasılığında aşina kalır tariflere ve ele vermek kirlenmiş bulaşık atıklarına eşit gelir/ben değildim o/ben yapmadım...

bir suç olmasada bir hata olarak kalır adın/ fişlenirsin..başka bir gölge ile değişir yerin ve intikam karşılıksız kalmaz şiirlerde bir trajedi olarak kalır adın ki bütün doku ve duygularını yalayıp geçer ölüm/bilmem kaç kez ve günah başka bir acıyı tetiklediği için günahtır..herkesin bir diğerini çekemediğii kavimlerin ortasında..dinleyebilseydim seni bir tekrardan ibaret olmamak için/içim..unutturmamak için ve hatırlıyor oluşuna şaşırarak ve diğeri gibi olamazsın farkındalıklarının renklerinde/ mavi..bir kaç cümle bile kalsa herşeyin sonunda/ söylenmemiş ve yazılmamış mektuplarda..bir sonu yazarken değil/başlarken bir sona benimle...


(...)