KENDİMİ ARIYORUM
Kendimi arıyorum…
Ne zaman bulsam bir kuyunun dibindeyim.Gökyüzü güzel görünüyor fakat artık çıkmayı istemiyorum.Buna ne hevesim ne enerjim kaldı.Belki kuyunun dibiyle bütünleşip ,kuyunun dibi olurum kim bilir.
Üzerimden asırlar geçsin istiyorum.
Gerçek hayat ve ütopya seç bakalım hangisi diyor küçük bir kız .Elim hep ütopyaya gidiyor.Üzülmeyi mi seçtin diyor şaşırarak.Ben seni seçtim, sen düşlerimde yaşayan küçük bir kızsın ,sen bile seni seçtiğime şaşırıyor ve saçma buluyorsan diyorum.
Yüzünde bir burukluk, üzüleceksin diyor.
Ben üzülmeye alıştım sen üzülme diyorum.Hem üzülenler daha sonra gerçek mutluluğu bulanlardır ,boşver diyor ve yağmur kokulu saçlarından öpüyorum.
Güle güle küçük kız, çık artık düşlerimden.
Hüznü kolye yapıp astım boynuma.Şimdi onun etki alanındayım ,sakın mutsuz olduğumu sanma.Hüzünden tat almayı bilir oldum .Mutluluğun geçici ve uçurucu kısa etkilerine karnım tok.Aldatıcı ve sonu hüsran olan her şeyden uzağım artık.
Kötü zannettiğim hüzünde buldum ben mutluluğu.
Bu benim kendi içime merhaba deyişim,kendime dönüşüm.Değer verdiğim ve inandığım hiç bir şeyden vaz geçmedim.Sadece bunun fani ve çiğ süt emmiş insanoğlu ile olmayacağını düşünüyorum.Cüce kalplerden dev adımlar beklemeyi bıraktım o kadar.
Sen kimseye söyleme!...
Ben hayallerimden ve ümitlerimden vaz geçtim zannetsinler.Ben sadece kimseye hissettirmeden ,sessizce ,kendi dünyamda ,oyuncaklarıyla oynayan bir çocuk gibi onlarla beraber olacağım.Dışarıdan bakan beni çok duygusuz ve alaycı bulacak hayata karşı.Bu daha iyi ,en azından canım yanmayacak.Yoruldum çünkü çok yoruldum.Korkularımın gerçek çıkmasından ve bir çok şeyden.
Sen çeneni sıkı tut , olur mu ?
Yüzüne bakınca bile belli nasıl biri olduğun diyenler utanacak.Gözlerime bakanlar orada bir şeytan görecekler artık.Sözlerim ok gibi gelip saplanacak,yaralayacak.
Sevgi sözcükleriyle eğlenmek güzel olacak.Kimse sözünün arkasında duramıyor.Kelimeler büyük ama davranışlar küçük,alçakça .
Ayağına en ufak bir taş gelince takılanlar , buna layıktır.Hayat güzel sözler yazabilmek ve konuşabilmek değil bunu gösterme yeridir.
Tatlı sözler kadar acı gelmiyor artık hiçbir şey.
Şimdi sen git küçük kız,git ve benim artık değiştiğimi anlat onlara.