ÖĞRETMENLİK GÜNCEMDEN

• 7 Ekim 2013 Pazartesi 22:30:01

Daha çocuk yürekleri gibi minikti,heyecanları da korkuları da yaramazlıkları da...Daha önceki yıllarda derslerine hiç girmediğim beşinci sınıfların dersindeydim yine.Öğretmenim yeni bir arkadaşımız geldi ,diye seslendi Burçak.

Hım,ne güzel,kimmiş o yeni gelen?Kendini tanıtsın bakalım ,dedim.

Öğretmenim ,adım Arif Tolga.Henüz 10 yaşımdayım.Bir ablam bir de ben varım.Annem,babam var ama ayrılar ,dedi.Sesi kısıldı,başını eğdi yere...

Kaç yıl oldu ayrılalı ,diye sorabildim sadece.5 yıl oldu öğretmenim,şimdiye kadar annemleydim ama artık babama verdi hakim bey ,dedi...Yutkundum,yutkundum ,kelimeler takılıp kaldı boğazımda,konuşamıyordum...Öylesine bilmiş,öylesine görmüş geçirmiş bir hali vardı ki o eğik başında,kısık sesinde, onun minik bedeninin karşında eziliyordum...Darmadağınık olmuştu zihnim de,bedenim de.Ağlamamak için direniyordum.

Öyle böyle derken nihayet dersin son dakikaları geldi.Yanıma çağırdım,hikayesini dinledim.O anlattıkça ben dağılıyordum...

Öğretmenim ,ayrılınca insanlar birçok şeyi paylaşabilir.Belki bir koltuğun ya da bir arabanın ya da bir evin kimde kaldığının önemi olmayabilir,peki çocuklar öyle mi öğretmenim? Bir koltuğun üzerine kimin oturduğu çok önemli değildir ama bir çocuğun kime anne dediği çok önemliymiş öğretmenim.Babamın yeni eşi iyi bir insan ,bize çok iyi davranıyor ama bize annem gibi sarılamıyor öğretmenim...Karnımız tok gerçekten,üstümüzü de giydiriyor sıkı sıkı ama annemsiz üşüyorum ben öğretmenim...

Darmadağınık da ne kelime ...Bitmiştim...Ne hayatlar vardı,ne yaşanmışlıklar ve ne yaşanamamışlıklar...Yıllarca çocukluğumda ölen babamın hasratini çeken ben ne de az üzülmüşüm onu anlıyordum.Gidip sarılabilmek varken,sarılamamanın,bir arada olup da aile olamamnın ne kadar zor olduğunu görüyordum.Hayatın küçücük bir çocuğu acılarıyla nasıl pişirdiğini görüp şaşırıyor,bu tabloya ben dayanamazken o annenin ve babanın nasıl dayanabildiğine şaşırıp kalıyordum...

Arif Tolga ,adı gibi arifti..Bilmişti fazlasıyla,öğrenmişti hayatın ona öğretme istediklerini...Arif Tolga’nın öğretmeni de o gün çok şeyler öğrenmişti...

Semanur 07.10.2013