AŞIK OLMAK

• 18 Nisan 2008 Cuma 22:46:56

yeniden aşık olmak cabalarcasına batmadan her şeyde dipe vurmuş bi insan olarak yaşamda tutunacagım birini buldum oydu aslında ta kendisi yaşamın iicnde hayatta var idi seni seviyorum demem onun icin kısa ve yalındı sevmeyi bukadar cok okumuşken anlatamıyodum ona sevgimi yaşamda ne yanım eksikdi ki ona bir ömür atamak istedikce o bunu istemiyodu ya cok seviyodum bu sevgiyle boguyodum onu yada kendi sevgisizligimi ona hissettirmek istemiyodum ben hep sevmeyi ögrenmişdim kuşkusuzca sevgiden kuşku olmazdı bana göre yaşamda aynıydı önce kendimi sevmeyi ögrendim hayatta ailemi SEVDİM ÖNCE kardeşimi diyemem cünkü yokdu hic bizaman sonra arkadaşlarımı sevdim sırasıyla bekletti zaman beni taki onu buluncaya kadar bir şarkıyla tanışdım onunla bi yaşam şarkısı idi hayatta var olmayı anlatıyodu şarkı oysa ben onu tanıdıkca yok oluyodum kendim olamıyodum bir türlü oysa ben kendimi onda bulmuşdum ilkez bu duygu tattım hayatımda benden biri daha vardı bu dünyada benim gibidiydi ne olduda ben kendimi onda buldum o kendini bende bulamadı aslında cevpını yavaşca buluyorum o eski bi aşka aglamışdı yarası hala taze bi aşka uzun sürmüşdü beklemişdi tükenmişdi tükenirken tutunmak icin yeni bir sevgi buldu adı benimkinden daha güclü kesinlikle benden daha iyi benim onun yanında bir toz parcası bile olmam söz konusu bile olmazdı o ona adamışdı ömrünü yaşamını dünyadaki sevgiler yıkmışdı onu ama şimdiki sevgisi yeniden var etmişdi onu yaşamda ayaga kaldırmışdı yüzünü güldürmüşdü ben ise onu aglatacagımı sanmıyorum o aglarsa hayata ondan daha fazla aglayacagımı biliyorum onun her göz yaşında biraz daha ölecegimi ömrümün dahada kısalacagını sonsuzlugu ve huzuru ararken onun gözyaşlarıyla bogulacagımı biliyodum şimdilerde ona sevgimi anlatıyorum anlatıgını sanıyorum ama bana cevap vermiyo cünkü tanrıyla şimdi ölmeden bunu başaranlardan ömürnü tanrıya adayanlardan oldu hayata cıkarsızca ve ben şimdilerde dua ediyorum tanrıya senin kadar olmasada benide sevmesine izin ver söz veriyorum sana hey TANRIM ONU ASLA ÜZMEYECEGİM üzersem bende üzülecegim ve tanrım ilkez seviyorum böylesine yaşamın tam ortasında hayatların yok oldugu aşkların olmadıgı bi yaşamda ilkez görüyorum aşkı aşk herzaman iki bireyin sevmesi diye ögretilmişdi yaşamda bizlere oysa aşk iki biyerden biri sevmesede ona üzülmek ona bişey olacakmış gbii düşünmek onu yaşamda varlıgını hissetmek gözlerinin gülmesini izlemek uzakdan o geldiginde yeniden güneşi görmek onunla kendi karartmalarda olsa bile onu ışıl ışıl görebilmek ben hayatda elinden tutup bir sahiplenme edasıyla gezmek degil onla onu tekrar yaşama baglayabilmek ümidini kesidigi herşeyden hayata baglamak aslında onu bi hazine gibi buldum işin dogrusu onu tüm hazinelerin hikayeleri hüzünlü ya bi kavgada dipe gömülüyolar yada arayanlar bulamıyo onu bir inci gibi buldum onu her nekadarda o kabugundan şikayet etsene bir inci tanesi gibi onu bulmak yüzlercede bir cıkıar cünkü kimse kabukları icin ugraşmaz istiridye ile ama kabugunun cikinliginden uzak kalmak isteselerdee incinden kimse vazgecmez oda aynı kabugundan şikayetci ama hasta ama ölü bazen yada yok hayatta ama var güzelliklerini saklıyo ve sanıyo ki bende kabugundan şikayetci olacagım gidecegim ben oysa kum tanesi olarak düştüm yanına inci yapmak onun elinde şimdi bekliyorum onunla yaşam bulmayı ve belki inci olmayı