BİR BİLİNMEZDEN MEKTUPLAR

• 4 Ekim 2013 Cuma 11:24:00

BİR BİLİNMEZDEN MEKTUPLAR
Merhaba aşkım, nasılsın?*
Beni sorarsan gündüzle başım dertte. Senden ayrıldığım günden beri sanki sen hep bendesin.
Güne seninle uyanıyor, sancılı geceler sayfasını seninle açıyorum.
Karanlıklar tüm dertleri örter derler ya, oysaki benim dertlerim hep karanlıklarda açığa çıkar.
Talihim karanlıklardan daha karaymış gibi örter karanlıkların üstünü.
Dilim kılıcını kuşanır, kirpiklerim uykularımla savaşa hazırlanır.
Odamda dolaşan siluetin vurur yaralar beni.
Tavan abanırken üstüme, beklentilerine cevap veremeyeceğim kaygısı yer bitirir beni.
Bazen çok sevdiğin şarkılar gelir aklıma, dinlemek isterim tekrar tekrar ve usulca. Gecenin bilmem kaçı, duvarı döven yumruk sesleri, bozar dinlediğim müzikte kalbimin ritmik melodisini.
Sen geldin sandığımda düşlerim irkilerek uyanır.
Ardından öfkeli bir ses; gecenin bu saatinde rahat yüzü yok mu kapatın gönül sayfanızı? Tanırım homurtusundan komşunun iğrenç sesini.
Kulağında çınlayan her ses yankısı düşlerimde seninle aramıza giren dağlar gibi. Yeniden yeniden sarılırım hayallerime, gün ağarınca sana geleceğim diye.
Oooof of yine sabah yaklaşıyor.
Gün ağaracak, belki de düşlerimi elimden alacak.
Sana gelmek isteyip de gelemeyişim bir kez daha kahredecek beni.
Yalvarırım tanrım sabah olmasın hiç.
Varsın yüreğim mum titreyişine eşlik etsin.
Dilim tekrar tekrar kılıcını kuşansın.
Yalnızlığımla varsın düşlerim savaşsın.
Sadaktan çıksın kirpiklerim isterse uykusuz gecelerin ardından yüreğime saplansın. Ama hiç sabah olmasın.
Madem ben sende değilim öyleyse düşlerim asla sabaha uyanmasın.
Korkuyorum sabahın seherinden.
Gün ağaracak düşlerimi elimden alacak diye.
Güneş huzmeleri perde aralığından sızacak ve sensizliğinde beni yine çıldırtacak.
Kim bilir belki de başka sabahlar bir daha gelmez duamla, ben yine gecenin koynunda seni karşılar, seni düşlerim.
Şiirlerimin her satırını sen, sen, sen diye noktalarım.
Güneşin doğuşu getirmeyecekse seni bana, sabah olmasın aşkım.
Dilim kuşansın bin küfürle kılıcını.
Kirpiklerim oysun güneşin gözlerini.
Yüreğim varsın çatlasın susuz vahalar gibi.
Zahirim sen olmayacaksan, ahirimin çok ta önemi yok.
Ben isyan bayrağını çektim bir kere.
Ya hep düşlerimdesin, ya da ben isyanda.
Bir sonraki gecede karşılarım ben seni, yokluğun yaksa da sinemi.
Düşlerimden ayrıldığın gün; hiçbir gündoğumunda ben yokum zaten.
Yokluğumu fırsat bilip de düşlerimden düşme olur mu?
Ben seninle düşte bile mutluyum.
Düşlerimden düşme olur mu?
Seni çok seviyorum aşkım…
Hüma Efkan

“EYLÜLÜN KABAHATİ NE, GÜNEŞ DOĞMAMIŞSA AĞUSTOSTA YÜREKLERİMİZE?
ANCAK, SEVMESİNİ BİLENLER GETİRİR AYRILIKLARI DİZE!”